Ναι είμαστε απ' αυτούς που διαβάζουν στην παραλία

Κατά τη διάρκεια της ζωής σου θα σε δουλέψουν για πολλά. Θα σε δουλέψουν για την αστεία προφορά που έχεις όταν προσπαθείς να πεις «ριρίκα» χωρίς να ακουστεί περίεργο, για τα ατίθασα μαλλιά που δε λένε να στρώσουν, για το αρκούδι στο υπνοδωμάτιο που επιμένεις να αποκαλείς «Φερούκιο» και για πολλά ακόμα τα οποία δεν είναι της παρούσης. Θα τα αναλύσουμε όμως κάποια επόμενη φορά. Μέσα σε ένα πλήθος από παραξενιές και κουλά που δε λέει να αποδεχτεί ο κόσμος και εξακολουθεί να σε στολίζει με κάθε λογής επίθετα και χαρακτηρισμούς μεταξύ κολλητών και φίλων φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και αυτή η συνήθειά σου να διαβάζεις στην παραλία. Κουλτουριάρη μου εσύ.

Και φυσικά δε θα μπορούσαν φίλοι, γνωστοί, σόι, περαστικοί και ο μπάρμαν στο μπιτσόμπαρο να μην το σχολιάσουν. Όπως και να το κάνεις, όποιο γνωστό φιλοσοφικό απόφθεγμα και να επικαλεστείς στο όνομα της παραθαλάσσιας και «επιαμμούδιας» ανάγνωσης με άρωμα Ελλάδας, τίποτα δε σε σώζει από δαύτη την άδικη καταδίκη. Όταν ο ήλιος θα πάψει να ανατέλλει ίσως τότε να πάψουν να σου λένε πόσο παράξενη βρίσκουν τη συνήθεια να σκας στο τοπ μπιτσόμπαρο με τον τόμο στο ένα χέρι και το λάδι μαυρίσματος στο άλλο. Μερακλής.

Ο δεκάλογος λοιπόν, του καλού κουλτουριάρη, του σωστού, του τίμιου, πέραν όλων όσων τον καθιστούν κουλτουριάρη από τη φύση του, κλείνει με την τσάντα θαλάσσης να βαραίνει όχι από ένα, όχι από δύο αλλά από τρία πιθανά βιβλία που ενδεχομένως θα ταίριαζαν με τις εκάστοτε ορέξεις και γούστα. Δεν είναι να παίζεις με αυτά. Όταν λοιπόν, φτάνουμε να σε ρωτάνε πόσες ημέρες σκοπεύεις να κάτσεις στην παραλία όσο κοιτάνε τα βιβλία που επιλέγεις να κουβαλήσεις και απορώντας όντως αν θα βγεις στην αμμουδιά τύπου γαϊδούρι με το σαμάρι στην ωμοπλάτη, τότε κάτι κάνεις σωστά. Η κουλτούρα έχει βάρος, μας τα ‘λεγαν και δεν ακούγαμε.

Προς ενημέρωσή σας λοιπόν και αποφυγή παρεξηγήσεων, είμαστε όντως τούτοι οι τύποι που το ζούμε στις αμμουδιές διαβάζοντας. Ξέρεις, εκείνοι οι γνωστοί που περιμαζεύοντας τα πέντε βασικά αντικείμενα κάτω από πετσέτες και μέσα σε τσάντες ρημαδιό, πρώτα θα χώσουν το βιβλίο κι έπειτα το κινητό, μη και τυχόν τους κλέψουν το δεύτερο τόμο από τον τριλογία του Τσίρκα, ουαί κι αλίμονο σας παλιοκλεφταράδες. Το iphone πάνω-πάνω δεν το είδατε;

Είμαστε επίσης εκείνοι οι γνωστοί που μη διανοηθείς να το παίξεις top model όσο βγαίνεις στην ακροθαλασσιά ή τουλάχιστον αν θέλεις να το κάνεις φρόντισε το μαλλί να τιναχτεί σε απόσταση ασφαλείας από τις γεμάτες νόημα σελίδες που διαβάζουμε. Δεν περπατήσαμε εμείς ενάμισι χιλιόμετρο με τη σπονδυλική στήλη στα πρόθυρα σκολίωσης για να μας νοτίσει η Μπελούτσι τα τυπωμένα μας ευαγγέλια. Όλα κι όλα, ο καθείς στη γωνιά του για να τα ‘χουμε καλά. Τινάξου παραδίπλα, πότισε τους διπλανούς όσο βγαίνεις άγαρμπα από τα φανταζί νερά, τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία κι οι διαβασμένοι έχουν δικαιώματα. Τιμή μας και καμάρι μας.

Ωστόσο, παρά τα χίλια δυο τάματα σε κάθε θεό που ξέρουμε, παρά τα επιγονάτια παρακάλια μας σε γνωστούς κι αγνώστους να μην κουβαλήσουν κάθε κόκκο άμμου επάνω στις σελίδες, κάθε βιβλίο που πέρασε από τη θάλασσα σε ακτίνα δέκα μέτρων καταλήγει να φιλοξενήσει κάθε μορφή ζωής που επιφυλάσσει το αντίστοιχο περιβάλλον. Μετά από την τρίωρη επίσκεψη στην τοπική πλαζ και κάθε μορφής απόπειρα να περάσουμε ακμαιότατοι το τεστ της παραθαλάσσιας αναγνωστικής εμπειρίας, το βιβλίο καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με σημείωμα που βρέθηκε σε γυάλινο μπουκάλι με τουλάχιστον τρίχρονη περιπλάνηση σε άγνωστα νερά παρά με βιβλίο που δύναται να το διαβάσει άνθρωπος. Με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς κατέληξα πως εκείνα τα πεντέμισι λεπτά που πέρασαν από τη στιγμή επίσκεψης στις ντουζιέρες μέχρι και την επιστροφή μου στην ξαπλώστρα μπόρεσαν να πνίξουν το βιβλίο, να το βγάλουν, να το στεγνώσουν με τη δύναμη του κεραυνού και να το ξαναβάλουν στη θέση του. Άτιμοι παλιάνθρωποι, οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης.

Θαρρείς κι ολάκερος ο πλανήτης έχει μεριμνήσει να αποτρέψει το διάβασμα στην παραλία, μόνο η προειδοποιητική ταμπελίτσα λείπει με τον κόκκινο κύκλο, το βιβλίο στη μέση και την κόκκινη γραμμή να λέει «σύρε να διαβάσεις αλλού». Μέχρι και μουσική που την ακούνε στο απέναντι νησί βάλανε οι αχαΐρευτοι, άκου να δεις τι άλλο θα σκεφτούν. Και πιστέψτε με, είναι τρομερά δύσκολο να διαβάσεις δύο συνεχόμενες γραμμές χωρίς πενήντα συνεχόμενες απόπειρες όσο οι διπλανοί κουνιούνται στους λάτιν ρυθμούς της Shakira και οι από πάνω λύνουν τα ερωτικά της προηγούμενης εβδομάδας. «Ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω».