Πώς καταλαβαίνεις ότι το fling σου αρχίζει να γίνεται σχέση

Έχει ο καιρός γυρίσματα, δυο όψεις έχουν όλα τα νομίσματα, που λένε ορισμένοι. Κι άδικο δεν έχουν, ας μη λέμε κι ό,τι θέλουμε. Είτε μας βολεύει τούτο το αναποδογύρισμα, είτε όχι, αποτελεί αδιαπραγμάτευτο κανόνα του σύμπαντος και ποιοι είμαστε εμείς οι ακατάδεχτοι που τώρα μας φώτισε ο Θεός να το πάρουμε χαμπάρι. Στον έρωτα δε, αυτό το μια έτσι μια αλλιώς, είναι σύνηθες φαινόμενο, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια σχέση που μόνο σχέση δεν είναι, κατά το κοινώς λεγόμενον «fling».

Περί fling και «όσο κρατήσει» ευελπιστώ να μην μπούμε στη διαδικασία να το πιάσουμε από την αρχή, έτσι κι αλλιώς τα ‘χουμε πει, έχουμε γράψει και βιβλίο. Κάντε λοιπόν, την παληκαριά, ρίξτε μια ματιά σε ό,τι έχει να κάνει με το fling και αφού σιγουρευτούμε πως θέσαμε γερά τις βάσεις, μπορούμε να συνεχίσουμε.

Δεν αντιλέγω, το fling, αυτή η περιπέτεια, το ατέλειωτο μυστήριο και αυτή η διαρκή απορία για το τι σε περιμένει στην επόμενη γωνία, είναι άκρως ελκυστικό. Ίσως είναι ένα από τα καλύτερα στάδια σε μια ερωτική σχέση. Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε, «έλα, μάτια μου, για εκείνον τον καφέ που αφήσαμε στη μέση» και πάει λέγοντας. Αυτό το παιχνίδι ανάμεσα σε σχέση, σχεδόν σχέση και fling μπορεί να τραβήξει καιρό, ποικίλει αναλόγως τα γούστα, τη διάθεση και άλλα πολλά. Αλλά δεν είμαστε εδώ για να αναλύσουμε τι εστί fling, εδώ είμαστε για να πιάσουμε το κομμάτι που επιδέχεται το fling, αν φυσικά όλα πάνε καλά, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.

Με τα πολλά, κατόπιν πολλών συναντήσεων, αμέτρητων συζητήσεων που έτειναν να πραγματεύονται πού θα σας βρει το επόμενο πρωί και με τον ενθουσιασμό σας να κάνει εμφανή την παρουσία του όπου σταθείτε κι όπου βρεθείτε, το κλίμα αρχίζει και ελαφρώς διαφοροποιείται. Κάτι στον αέρα έχει αλλάξει, σαν να το βλέπεις κι εσύ ολίγον τι σοβαρότερα το θέμα. Ντάξει, είπαμε, όταν λέμε «σοβαρότερα» δεν αναφερόμαστε σε γάμους και παντρειές, μην προτρέχεις, έχουμε ακόμα μέχρι να φάμε κουφέτα, δε βιαζόμαστε.

Αυτό το «σοβαρότερα» παραπέμπει περισσότερο σε αυτό που εμείς συνηθίζουμε να περιγράφουμε με δαγκώματα και κάτι λαμαρίνες, τα πιάσαμε τα λεφτά μας και πού ‘σαι μάνα να καμαρώσεις το βλαστάρι σου το ερωτοχτυπημένο. Καλό και το «όσο κρατήσει», τα γουστάρουμε κάτι τέτοια αμφίβολης αξιοπιστίας που συνάδουν με την προσπάθεια να κερδίσεις τον απέναντι. Δεν είναι όμως και για χόρταση. Κάποια στιγμή θα γινόταν το μοιραίο, είτε αυτό είναι να βαρεθείς μέχρι αηδίας, είτε να αρχίσεις για τα καλά να εναρμονίζεσαι με την παρουσία του και να τον αποζητάς όλο και περισσότερο. Με λίγα λόγια, το fling δεν είναι πια αρκετό.

Ένα από τα σημάδια που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μαρτυρούν πως το fling έχει πάψει από καιρό να ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις επιθυμίες σου, είναι η ξαφνική εμφάνιση του φόβου. Ο φόβος πήγε και εγκαταστάθηκε στο ενδεχόμενο το ειδύλλιο μεταξύ σας σαν να λάβει τέλος από στιγμή σε στιγμή και αναγκαστικά σε έβαλε σε πληθώρα σκέψεων που περιστρέφονται γύρω από τα συναισθήματα που σταδιακά ανέπτυξες. Όχι τίποτα τρελό, απλώς αν έπρεπε πλέον να επιλέξεις ανάμεσα στο πρόσωπο του ανθρώπου αυτού και σε κάποιο top model, το πιθανότερο είναι πως θα επέλεγες το πρώτο. Τι να μας πει η n Adriana Lima και ο Antonio Banderas; Σαν τον Τάκη που ανάβει τσιγάρο και πέφτουνε σαγόνια δεν έχει.

Αλλά επειδή το μυστικό για τη μετάβαση από κάτι αμφίβολο σε μια σταθερή σχέση κρίνεται στις λεπτομέρειες, σε εκείνα τα μικρά και καθημερινά που υπό άλλες συνθήκες ούτε θα πρόσεχες, είναι τώρα η στιγμή να αρχίσεις να τα παρατηρείς. Όταν μια επίσκεψη στο χώρο του αρχίζει και μετατρέπεται σε έθιμο, όταν ο καθιερωμένος καφές γίνει αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητας και όταν τα αμήχανα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα αποτελούν πια το σταθερό μισάωρο που θα χαρίσεις από το χρόνο σου, τότε ίσως είναι ώρα να αναλογιστείς δυο-τρία πραγματάκια. Όχι πως είναι κακό να βάζουμε στην επανάληψη κάτι που μας γεμίζει και μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, αλλά αν μπορέσεις και επαναλάβεις φωναχτά τα παραπάνω, χωρίς να γλυκάνει η φωνή στο τέλος της φράσης και χωρίς να σκάσεις απανωτά χαμόγελα, εγώ θα σου βγάλω το καπέλο και θα υποκλιθώ στο σθένος σου.

Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, το ενδεχόμενο το fling σου να αρχίσει να μετατρέπεται σε κάτι παραπάνω -εκείνη η λέξη που αρχίζει από «σ»- είναι αρκετά πιθανό και εξαιρετικά ύπουλο. Όταν έχεις αφήσει λάσκα τα λουριά και αφήνεσαι στη δίνη του ερωτισμού και της αμφίβολης εξέλιξης, χωρίς να διατηρείς τρομερές προσδοκίες για το αύριο και το μεθαύριο, τα όρια ανάμεσα στο «δαγκώνω τη λαμαρίνα» και «διατηρώ με σθένος το ακατάσχετο fling και την περιπέτεια» είναι πολύ λεπτά, σχεδόν δεν τα ξεχωρίζεις. Το πιθανότερο είναι να μην καταλάβεις πως το κλίμα πια δεν επιδέχεται εκείνη τη χαλαρότητα που σε χαρακτήριζε τον πρώτο καιρό και αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι.

Βέβαια, θα μου πεις, για ποιο λόγο να κρεμάς ταμπέλες; Τι fling, τι σχέση, τι σχεδόν σχέση. Άλλοι βαφτίζουν την περιπέτεια και το εφήμερο «μεγάλο έρωτα» και άλλοι το μεγάλο έρωτα τον ονομάζουν «όσο κρατήσει» και πορεύονται αναλόγως, όπου τους βγάλει. Μεταξύ μας όμως, μιας και περί σχέσεων έχουν ειπωθεί πολλά, ιστορίες για αγρίους που θέλουν μια πετυχημένη σχέση να έχει κρηπίδα το χρόνο και τη σιγουριά, τίποτα δεν μπορεί να το προσφέρει καλύτερα από το fling. Ποντάρεις στο «όσο κρατήσει» και εισπράττεις στο «ακόμα κρατάει».