Είσαι βυθισμένος στις σκέψεις σου, καθώς πλησιάζει η άδεια σου και οργανώνεις το χρόνο σου, ενώ σκέφτεσαι τι θα ήθελες να κάνεις. Είναι τόσα πολλά που δεν πιστεύεις ότι θα προλάβεις να ξεκουραστείς και να γεμίσεις τις μπαταρίες σου. Η αντίστροφη μέτρηση για τις ώρες ξεγνοιασιάς που σε περιμένουν έχει ήδη αρχίσει.
Έρχεται εκείνη η όμορφη στιγμή που αφήνεις πίσω σου για αρκετές μέρες το πόστο σου με ανακούφιση και περιέργεια για το το πώς θα νιώθεις κατά τη διάρκεια της απουσίας σου. Έχεις μάθει να δουλεύεις υπερβολικά, να έχεις εξαντλητικά ωράρια, γιατί θες πάντοτε να δίνεις το 100% του εαυτού σου και να αποδίδεις τα μέγιστα. Οι συνάδελφοί σου σε έχουν σε μεγάλη εκτίμηση γι’ αυτή σου την επαγγελματική στάση και το ζήλο σου. Είσαι κοινώς υπόδειγμα εργαζομένου.
Η πρώτη μέρα των διακοπών είναι απίστευτη και ονειρεμένη! Νιώθεις επιτέλους το κορμί σου να ξεκουράζεται όπως του αξίζει και το μυαλό να καθαρίζει από οτιδήποτε έχει να κάνει με τη δουλειά και τα παράγωγά της. Σχεδιάζεις με πάσα λεπτομέρεια και ευλάβεια τις επερχόμενες ώρες χαλάρωσης! Η μέρα κυλάει όμορφα με πρόσωπα που ίσως δεν είχες την το χρόνο να δεις το προηγούμενο διάστημα, με χόμπι που είχες παραμελήσει, ενώ το αίσθημα της πληρότητας χτυπάει κόκκινο.
Έρχεται η δεύτερη μέρα, η οποία είναι εξίσου όμορφη και παραγωγική, αλλά αρχίζεις να νιώθεις ένα μικρό κενό κάπου στα ενδιάμεσα. Ενώ έχεις χρόνο να αφιερώσεις σε ό,τι αγαπάς και ποθείς, εσένα κάτι σου λείπει και νιώθεις μια μικρή ανησυχία, την οποία φροντίζεις να συγκαλύψεις με κάτι που θα σε κάνει σίγουρα πιο ήρεμο και συνάμα χαρούμενο!
Την τρίτη μέρα αρχίζεις να νιώθεις κάτι ακόμα πιο έντονο, σαν να είσαι εξαρτημένος, έναν περίεργο εθισμό σε κάτι που σου έκοψαν απότομα και αρχίζεις να παρουσιάζεις στερητικά συμπτώματα. Κάθεσαι και σκέφτεσαι τι κάνεις λάθος και αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που σου λείπει δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από τη δουλειά σου! Τρομοκρατείσαι γιατί ενώ περίμενες πώς και πώς λίγο πιο ποιοτικό χρόνο στην καθημερινότητά σου, τώρα αναζητάς αυτό που στην ουσία στον έκλεβε!
Προσπαθείς μάταια να αφήσεις το μυαλό ελεύθερο να ταξιδέψει αλλού και με διάφορους τρόπους και τεχνάσματα να του δώσεις να καταλάβει ότι πρέπει να χαλαρώσει και να απολαύσει αυτές τις στιγμές χαλάρωσης και ελευθερίας από το εργασιακό περιβάλλον.
Και κάπου εδώ αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι εξαρτημένος τελικά από τη δουλειά σου. Από αυτή τη δουλειά στην οποία αφιερώνεις τις περισσότερες -και τις πιο παραγωγικές- ώρες της μέρας σου. Δεν μπορείς να διανοηθείς πώς θα κυλήσουν οι υπόλοιπες μέρες χωρίς να είσαι εκεί! Σκέφτεσαι και την παραμικρή λεπτομέρεια που μπορεί να προκύψει, το deadline για κάποιες εργασίες που σου έχουν ανατεθεί -τις οποίες αποφασίζεις να φέρεις εις πέρας τώρα που είσαι σε άδεια-, καθώς και συναδέλφους που συνεργάζεστε άψογα και αναρωτιέσαι πώς να περνάνε άραγε χωρίς εσένα εκεί. Ήδη σου λείπουν ακόμα κι εκείνοι οι αντιπαθητικοί τύποι που πάντα σχολιάζουν πίσω απ’ την πλάτη σου, αλλά πλέον έμαθες να τους αγνοείς.
Σκέφτεσαι τι σου συμβαίνει και δεν μπορείς να απολαύσεις την άδειά σου, καθώς το μυαλό σου τρέχει πάλι σε θέματα δουλειάς. Η αλήθεια είναι πως η εργασία αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της ζωής και της προσωπικότητάς σου. Στον εργασιακό σου χώρο προσπαθείς πάντα να είσαι καλός για να ανταμείβεσαι, είναι όμως αρκετό όλο αυτό;
Ίσως αυτό που δεν είχες αντιληφθεί τόσο καιρό που εργάζεσαι είναι ότι η δουλειά σου είναι πηγή χαράς για σένα και ένας σημαντικός λόγος να νιώθεις πλήρης και ικανοποιημένος. Είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργικότητας, καθώς και ένας τρόπος να δείξεις τα ηγετικά σου προσόντα και την επιθυμία σου να ανήκεις σε μια ομάδα. Ξυπνάς με τον πόθο της να τα πας όσο καλύτερα γίνεται στον τομέα που αφιερώνεις στην ουσία τον περισσότερο χρόνο σου -πολλές φορές και περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται εις βάρος της δικής σου ξεκούρασης.
Μπορεί να την αγαπάς τη δουλειά σου, να ήταν το όνειρό σου από μικρό παιδί, να ξυπνάς και να χαίρεσαι να βρίσκεσαι στο εργασιακό σου περιβάλλον. Πρέπει όμως να βρεις τις ισορροπίες σου, ώστε να έχεις χρόνο και για σένα, για την οικογένειά σου και τους φίλους σου, και να μη ζεις μια καθημερινότητα γεμάτη με το άγχος της ανάγκης για ολοένα αυξανόμενης απόδοση. Καλό να είσαι workaholic, αλλά σε κάποια πράγματα πρέπει να μάθουμε να βάζουμε και μέτρο!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.