Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικός και αυτό φαίνεται από τις έρευνες που έχουν έρθει στο φως σχετικά με την εξέλιξή του σε ομάδες από την παλαιολιθική εποχή έως και σήμερα, οπότε και τον ωφελούσε να είναι ενταγμένος σε μια ομάδα για την επιβίωσή του και όχι μόνο. Από την αρχή της εξέλιξής του παρατηρούμε και τις αλλαγές στην συμπεριφορά του, καθώς και στον τρόπο που κάνει διάλογο με την ομάδα του -και όχι μόνο με αυτή, αλλά και με άλλες φυλές.
Σταδιακά όσο αναπτύσσονταν οι πολιτισμοί που άνθισαν στο πέρασμα των αιώνων, μας άφησαν μεγάλη παρακαταθήκη συγγραμμάτων και σοφίας και άνθισε και η εσωτερική καλλιέργεια του ατόμου. Η γνώση συνέβαλλε ιδιαίτερα σε αυτού του είδους την πρόοδο με την εκπαίδευση των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία και σαφώς με το οικογενειακό περιβάλλον που θεωρείται και το πιο σημαντικό για τις σωστές βάσεις της προσωπικότητας του ατόμου.
Η γνώση, όμως, από μόνη της δεν είναι κάτι που ολοκληρώνει ένα άτομο, καθώς παίζουν ρόλο και οι στοιχειώδεις τρόποι ευγενείας και ήθους προς τον συνάνθρωπό μας! Υπάρχει μεγάλη μερίδα ανθρώπων που δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια γνώσης -ίσως λόγω κάποιων συγκυριών- αλλά έχουν το εφόδιο της ευγένειας στο λόγο τους και στις πράξεις τους και σε κάνουν να νιώθεις πως η ευγένεια είναι ένα σημαντικό όπλο στα χέρια του ανθρώπου, διότι προκαλεί τον άλλον να συμπεριφερθεί με παρόμοιο ακριβώς τρόπο -θέλοντας και μη!
Ο ευγενικός άνθρωπος έχει έναν όμορφο τρόπο για να πει αυτό που θέλει, για να αναλύσει την άποψή του, ακόμα και για να σε επιπλήξει. Είναι ο τρόπος του να προσεγγίζει τον συνάνθρωπό του και να μην τον φέρει ποτέ σε δύσκολη θέση, να μην τον κάνει να ντραπεί για κάτι που ίσως δεν έκανε σωστά, για κάτι που δεν ειπώθηκε ορθά και πρωτίστως να τον κάνει να νιώσει άνετα με τις πράξεις του και όχι υπόλογος γι’ αυτές.
Το να λες «ευχαριστώ», «παρακαλώ» και όποια άλλη λέξη προσδίδει ευγένεια, δε σημαίνει αυτόματα πως το άτομο που τις λέει είναι και ευγενικό από τη φύση του. Οι φράσεις αυτές θα έλεγε κανείς πώς είναι ένας τρόπος πιο άμεσος για να δείξεις ευγνωμοσύνη σε μια πράξη καλής θέλησης. Είναι έτσι όμως στην πραγματικότητα;
Ο ευγενικός άνθρωπος δεν αντιγράφει συμπεριφορές άλλων ανθρώπων και δεν αποποιείται της γενικότερης καλής του συμπεριφοράς σε στιγμές αδυναμίας, οργής και εκνευρισμού απέναντι σε μία κατάσταση. Φροντίζει πάντοτε το προφίλ του να παραμένει ευγενές και καλοπροαίρετο, να δικαιολογεί την κάθε ατυχή συγκυρία που οδήγησε σε κάποια έκρηξη συναισθημάτων, και προσπαθεί παράλληλα με το λόγο του να κατευνάσει συμπεριφορές και πάθη.
Είναι εκείνος που θα ανοίξει την πόρτα σε κάποιον, που θα παραχωρήσει τη θέση του στο λεωφορείο, που η βοήθεια που προσφέρει θα είναι εμφανής σε όλους! Εκείνος ο άνθρωπος που θα πληρώσει το εισιτήριο κάποιου που δεν είχε παραπάνω χρήματα, που θα αφιερώσει χρόνο να εξυπηρετήσει οποιονδήποτε έχει ανάγκη και μπορεί να είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή. Η ευγένεια έχει μέσα της ηθική και ομορφιά.
Ο όμορφος τρόπος και η πράξη που θα γεννηθεί από την ευγένεια και την καλοσύνη του, είναι πραγματικές αρετές και οφείλουν όλοι να τις καλλιεργούν και να προσπαθούν με τον τρόπο τους να μεταφέρουν σε όλους το πρόσωπο της ευγένειας που τείνει να χαθεί μέσα σε μία κοινωνία που οι αξίες κλονίζονται.
Συντάκτης: Kathy Lau
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
