Υπάρχουν πολλές καταστάσεις στη ζωή που σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και δεδομένου των συνθηκών φαντάζει αδύνατον να βρεις τρόπο να τις αντιμετωπίσεις. Έτσι φροντίζεις να πλάσεις μια ιστορία που βολεύει εσένα και την κατάσταση στην οποία είσαι εμπλεκόμενος για να μπορέσεις να μειώσεις όσο μπορείς το φταίξιμο που θα σου ρίξουν οι γύρω σου και την ψυχολογική πίεση που θα υποστείς από το στενό μαρκάρισμα.
Ακόμα και την ανάγκη σου να απιστήσεις σε μία σχέση λόγω του χαρακτήρα σου, προσπαθείς να τη δικαιολογήσεις ρίχνοντας τις ευθύνες στο σύντροφό σου που σε παραμέλησε και δεν ενδιαφερόταν πια για τη σχέση σας, αντί να προσπαθήσεις να δεις παράλληλα και το δικό σου ατομικό φταίξιμο. Αυτό δε σου αφήνει περιθώρια αυτοκριτικής και βελτίωσης, αλλά σε οδηγεί σε αδιέξοδο και σε μια τελματώδη κατάσταση που αργά ή γρήγορα θα τελειώσει με τον χειρότερο τρόπο.
Τα μεγαλύτερα λάθη που κάνει κάποιος δε βλάπτουν κυρίως τα άτομα στο περιβάλλον του, αλλά πρωτίστως τον εαυτό του. Σε πολλές περιπτώσεις -ακόμα και μεταξύ δύο συντρόφων- ο ένας εκ των δύο ή ακόμα και οι δύο καλύπτουν τις ανασφάλειές τους και τα δικά τους λάθη προσπαθώντας διαρκώς να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, ώστε να μη βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειές τους. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη πίστης και εμπιστοσύνης στον ίδιο τους τον εαυτό, καθώς και στον τρόπο που τους βλέπουν και τους αντιμετωπίζουν οι γύρω τους.
Αμέσως μετά από ένα χωρισμό το να μπορέσεις να αναλάβεις τις δικές σου ευθύνες και να δεις την κατάσταση αποστασιοποιημένα υπό το πρίσμα του εξωτερικού παρατηρητή φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολο. Γι’ αυτό και πλάθεις στο μυαλό σου διάφορες ιστορίες, στις οποίες είσαι κατά κάποιο τρόπο το θύμα, ώστε να ελαφρύνεις τη δική σου θέση και να βρεις πού έφταιξε το πρόσωπο με το οποίο ήσουν σε σχέση, ώστε να καταφέρεις να το κατηγορήσεις.
Προφανώς χαϊδεύεις τα ίδια σου τ’ αφτιά και σε βολεύει η ιδέα να φταίει κάποιος άλλος για να μη χρειαστεί να αναλάβεις τις ευθύνες σου. Παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, πηγάζει όμως η στάση σου αυτή από τον ενδογενή φόβο σου για απόρριψη; Μήπως υποβόσκει κάτι παραπάνω από όσα θα μπορούσες να αντιληφθείς και να εντοπίσεις; Προτιμάς να φτιάξεις ένα παραμύθι και να πείσεις ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, προκειμένου να μην έρθεις αντιμέτωπος με αλήθειες που αν συνειδητοποιήσεις σίγουρα θα τρομάξεις και θα διαπιστώσεις πως ο εαυτός σου τελικά ίσως να μην είναι και τόσο τέλειος όσο νόμιζες.
Γενεσιουργός αιτία για όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνο η ανασφάλεια, αλλά και η ανάγκη του ατόμου να προκαλέσει τον οίκτο των άλλων, να φέρει τον εαυτό του σε μειονεκτική θέση προκειμένου να κερδίσει τη συμπάθεια τρίτων δίνοντας την εντύπωση ενός ανυπεράσπιστου πλάσματος που το έχουν κακομεταχειριστεί και έχει ως τώρα κακοπέσει.
Το να δημιουργεί κάποιος φανταστικές ιστορίες και γεγονότα για να καλύψει είτε τον εαυτό του είτε τον εαυτό του σε συνδυασμό με κάποιον άλλον, είναι μια κατάσταση που οδηγεί απλώς σε σύγχυση, αντιφάσεις, ενοχικά σύνδρομα και αδυναμία να έρθει κανείς αντιμέτωπος με την πραγματική αλήθεια, αντί για τη δική του ωραιοποιημένη εκδοχή της ιστορίας.
Συντάκτης: Kathy Lau
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
