Στη ζωή σου μπορείς να ερωτευτείς πολλές φορές, αλλά να αγαπήσεις ελάχιστες. Ο άνθρωπος δεν αγαπάει τόσο εύκολα όσο ερωτεύεται. Θαρρεί κανείς πως ο έρωτας είναι κάτι που είναι πολύ εύκολο να συμβεί, αλλά παράλληλα είναι και πολύ δύσκολο να διατηρηθεί. Ίσως δεν τόλμησε να ερευνήσει σε βάθος την αγάπη και να δει σε αντίθεση με τον έρωτα πόσο πιο δύσκολη είναι τελικά. Αλλά τι ακριβώς έχει ο έρωτας σε αντίθεση με την αγάπη, που την κάνει να μην είναι κάτι πολύ πιο προσιτό και βεβαίως και καθόλου εύκολο να συμβεί στον καθένα;
Από τη στιγμή που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος τη χημεία που έχει με κάποιον άλλον, μπαίνει στη διαδικασία ενός περίεργου παιχνιδιού που θέλει μαεστρία και μαγεία να κατακτήσει το αντικείμενο του πόθου του και να το εγκλωβίσει στα δίχτυα του έρωτά του.
Και αυτό μπορεί να συμβεί πολλές φορές με διαφορετικά άτομα κάθε φορά, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι θα νιώσει κάτι πολύ δυνατό για όλα τα άτομα. Το δυνατό συναίσθημα που ορίζεται ως αγάπη, θέλει χρόνο, κόπο, αρκετή προσπάθεια και αμοιβαίες υποχωρήσεις σε εγωιστικά σημεία του χαρακτήρα, καθώς και μια κοινή πορεία σκέψης και ζωής.
Η καρδιά έχει μάθει εξ ορισμού να ερωτεύεται συχνότερα λόγω του ότι αναζητά αυτό το ένα και μοναδικό άτομο για να συμπληρωθεί και ίσως να καλύψει το κενό μοναξιάς που μπορεί να βιώνει χωρίς τον κατάλληλο σύντροφο. Μέσω, λοιπόν, της διαδικασίας αυτής το άτομο αναζητά στην ουσία τον ιδανικό σύντροφο, με την προοπτική να αγαπήσει και να αγαπηθεί από εκείνον αντίστοιχα. Αν οι προϋποθέσεις δεν είναι αυτές που θα έπρεπε και οι βάσεις για τη συνέχεια δεν μπορούν να στηθούν, τότε το άτομο προχωρά στην ανεύρεση ενός νέου έρωτα με ίσως τροποποιημένα κάποια κριτήρια μέσα στο μυαλό του μετά από την προηγούμενη άτυχη σχέση.
Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που ερωτεύονται με μεγάλη ταχύτητα και συχνότητα και επιπόλαια, χωρίς να ασχολούνται εις βάθος με προσωπικότητες και ψυχές, αλλά επιφανειακά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανώφελη και σαφώς αναποτελεσματική παραμονή τους σε κάτι που δεν τους εκφράζει εν τέλει και δεν τους προσφέρει αυτά που επιθυμούν κατά μια έννοια.
Άνθρωποι που χάριν έρωτος μπορούν να κάνουν πολλές παράτολμες πράξεις ως ένδειξη του απαράμιλλου πάθους τους, να προσπαθήσουν διακαώς να κερδίσουν την καρδιά του ανθρώπου που ερωτεύθηκαν και στην πορεία να δουν αν αυτό μπορεί να συνεχιστεί πιο έντονα και με ένα ιδιαίτερο δέσιμο και ένα μοναδικό τρόπο επικοινωνίας που μόνο όσοι αγαπούν έχουν. Ο κώδικας της αγάπης και του έρωτα διαφέρουν κατά πολύ.
Δεν είναι απαραίτητο βέβαια να υπάρξει έρωτας πριν από την αγάπη. Υπάρχουν αρκετές σχέσεις ανθρώπινες που βασίζονται σε αγάπη δίχως να υπάρχει κάτι πονηρό ή σεξουαλικό και χωρίς να υπονοηθεί ότι θα υπάρξει και κάτι. Ο έρωτας, λοιπόν, είναι ένας μεγάλος σταθμός στη ζωή ενός ατόμου όχι μόνο για την τολμηρότητα που τον διακατέχει στη φάση αυτή, αλλά και για όσα εμπειρικά αποκτά με τον καιρό, αφού του δίνει την ευχέρεια να εμπλουτίσει τα αποθέματά του τόσο συναισθηματικά όσο και νοητικά.
Ο άνθρωπος ερωτεύεται πολύ και αρκετές φορές, αλλά αγαπάει ελάχιστες και με πολλή ένταση! Πόσα ποιήματα έχουν γραφτεί για τους μεγάλους έρωτες, πόσα λογοτεχνικά αριστουργήματα βασίστηκαν σε μεγάλες αγάπες που κράτησαν για πολλά χρόνια και το ζευγάρι έφυγε μαζί από τη ζωή, συντροφεύοντας ο ένας τον άλλον και σε ένα άλλο μέρος που μετά θάνατον θα ζούσαν ξανά εκείνο που τους έδενε και επίγεια!
Έρωτες έχουν υπάρξει πολλοί, θυελλώδεις, σύντομοι, χρόνιοι, έντονοι, ανεκπλήρωτοι, σχέσεις μίσους και πάθους, έρωτες που σου παίρνουν το μυαλό και δε σου αφήνουν περιθώρια να σκεφτείς λογικά και σε σειρά. Και αυτό μπορεί να συμβεί τόσες φορές. Γιατί το μυαλό αναζητά αυτό το τρελό στοιχείο να ξανανιώσει και να κάνει επανεκκίνηση στις σκέψεις του. Η καρδιά όμως αυτό που αναζητά είναι σταθερότητα, αφοσίωση, εμπιστοσύνη, κατανόηση, πράγματα που ο έρωτας στην αρχή δε βλέπει. Και κάπου εκεί ο έρωτας χάνει έδαφος και στη συνέχεια τον περνά για λίγο η αγάπη. Δεν υπάρχει όμως νικητής και ηττημένος, αλλά μόνο κάποιος που κατάφερε να βρει αυτό που πραγματικά θέλει.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.