Είναι φορές που η ζωή έρχεται κατά πάνω μας με φόρα. Γεμάτη αποσκευές και φορτία βαριά. Τα πετάει μπροστά μας και συνεχίζει το παράξενο ταξίδι της. Εμείς πρέπει να τα σηκώσουμε, να τα στερεώσουμε καλά στις πλάτες μας και να μάθουμε να ζούμε μ’ αυτά μέχρι εκείνη να γυρίσει και να τα πάρει.
Κάπως έτσι είναι κι αυτές οι δύσκολες περίοδοι στη ζωή μας, που έχουμε κάνει τα πάντα για να βρούμε μια λύση, ή τουλάχιστον ό,τι περνάει από το χέρι μας. Έχουμε κάτσει κι έχουμε δει ό,τι μας βαραίνει, το φιλοσοφήσαμε από ‘δω, το είδαμε από εκεί και τέλος πειστήκαμε ότι απλώς πρέπει να περιμένουμε να περάσει. Να ελαφρύνει. Να κάνει τον κύκλο του. Όμως αυτό το διάστημα δεν είναι εύκολο. Εσύ κάτσε εκεί, εγώ θα κάτσω εδώ κι όλα είναι εντάξει, περιμένοντας. Αυτή η νοητή αίθουσα αναμονής μπορεί να μας πνίξει. Κι έτσι, για να μην τρελαθούμε στο περίμενε, χρειάζεται να βρούμε τρόπους να το περάσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Ό,τι αρνητικό νιώσουμε να το αποδεχτούμε μεν, αλλά να μην το αφήσουμε να μας αλλάξει. Να μην του επιτρέψουμε να μας πάρει ό,τι ψυχικό απόθεμα έχουμε.
Αν σας αρέσει να γράφετε δοκιμάστε να βγείτε από τη ζώνη άνεσής σας, αναπτύσσοντας με αυτόματη γραφή την πρώτη σκέψη που σας έρχεται στο μυαλό.
Διαβάστε εκείνα τα βιβλία στο ράφι που περιμένουν τη σειρά τους.
Ζωγραφίστε. Δε χρειάζεται να είστε ο Ντα Βίντσι. Πάρτε μπογιές και πινέλα και μουτζουρώστε. Έτσι απλά.
Βάλτε μουσική κι ακούστε δυνατά τα τραγούδια που ακούγατε στα 15 σας.
Δημιουργείστε κάτι χειροποίητο για το σπίτι (από κερί μέχρι πόστερ για τον τοίχο).
Όμορφα μικρά πράγματα κάνουν τη διαφορά. Όπως ένας καφές μ’ έναν φίλο.
Μια ταινία στον κινηματογράφο μια Πέμπτη απόγευμα σε τυχαία ταινία. Κι ας είναι χωρίς παρέα.
Μια βόλτα για περπάτημα στον βοτανικό κήπο ή σε ένα μεγάλο πάρκο της περιοχής σας.
Μιλήστε στον εαυτό σας σαν να μιλάτε σε ένα πολύ αγαπημένο σας πρόσωπο. Παρηγορήστε τον. Εξηγήστε του. Δώστε του χρόνο.
Κάντε διαλογισμό, γιόγκα ή και τίποτα απ’ αυτά αν δε σας αρέσουν. Κοιτάξτε το ταβάνι ξαπλωμένοι στο πάτωμα.
Μιλήστε σε άτομα που δε θα το κάνατε συνήθως. Δε θα έχουν τη λύση, κι είναι οκ. Να τους το πείτε. Είναι εκεί απλώς για να σας ακούσουν. Κι αυτό φτάνει.
Κλάψτε, αν σας βοηθάει.
Μη φοβηθείτε και να γελάσετε.
Κάντε σεξ ή έρωτα. Μόνοι σας ή και με παρέα.
Ξαπλώστε στον καναπέ, βάλτε Μπίλι Χόλιντεϊ κι ένα μαρτίνι με 2 ελιές.
Δείτε 25 συνεχόμενα επεισόδια της αγαπημένης σας σειράς.
Φυτέψτε ό,τι κάκτο έχει διαθέσιμο το φυτώριο της γειτονιάς σας (για να μην έχετε το άγχος ότι θα σας ξεραθεί).
Φάτε. Μην είστε αυστηροί με τον εαυτό σας.
Συμμαζέψτε ντουλάπες (και βγάλτε όλα τα ρούχα στο κρεβάτι για να μη βαρεθείτε να ολοκληρώσετε το συμμάζεμα).
Κοιμηθείτε.
Μάθετε κάτι καινούριο. Φώτοσοπ, ντεκουπάζ, γαλλικά, τεχνητή αναπνοή.
Ζητήστε βοήθεια.
Τι εμφανίζεται στη ζωή μας, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Ούτε σ’ όλες τις περιπτώσεις μπορούμε να δράσουμε άμεσα. Υπάρχουν καταστάσεις που δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή ν’ αλλάξουμε. Και τότε, τ’ αρνητικά συναισθήματα μας κατακλύζουν. Εκείνη τη στιγμή όμως, πρέπει να βρούμε τη δύναμη. Ο φόβος, το άγνωστο, το άγχος, ο πόνος, αν τα ξεγυμνώσουμε, αν αλλάξουμε λίγο στάση και τα δούμε από αλλού, τότε μπορούν να γίνουν το έναυσμα. Η κινητήριός μας δύναμη. Ο οδηγός μας, ο χαμένος χάρτης μας για να φτάσουμε στην άκρη αυτού του δρόμου.
Κάποιες φορές οι ζωές μας πρέπει να ταρακουνηθούν. Ο τρόπος δεν είναι πάντα φωτεινός ή εύκολος. Είναι φορές που οι προκλήσεις παλεύουν με τις αντοχές μας. Εκεί όμως κρύβεται η δύναμή μας. Εκείνη τη στιγμή μπορούμε να βγούμε λίγο πιο δυνατοί απ’ αυτό που συμβαίνει. Κι έτσι θα το μικρύνουμε. Για να μπορέσουμε ν’ αντέξουμε αυτήν την αναμονή για όσο χρειαστεί.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαργαρίτα Αρβανιτίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
