Δεν την παθαίνεις τη διαφορετικότητα!

Διαφορετικότητα κι επαναστάσεις σ’ έναν κόσμο που διαδηλώνει στους δρόμους για ίσα δικαιώματα. Σ’ έναν κόσμο που οι γυναίκες πολεμούν άοπλες για τ’ αυτονόητα. Σ’ έναν κόσμο που περήφανα παρελαύνει με χρωματιστές σημαίες, με ανθρώπους που κρατάνε μεγάφωνα για ν’ ακουστούν πιο δυνατά. Σ’ έναν κόσμο που η επανάσταση κυλάει στις φλέβες του, από πολύ παλιά. Πόσο έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε την αλλαγή;

Διαφορετικότητα. Μια λέξη που τόσο εύκολα στην εποχή μας έρχεται στα χείλη μας. Τόσο συχνά τη διαβάζουμε και την ακούμε. Πόσο έτοιμοι είμαστε όμως πραγματικά να τη δούμε σε κάθε της μορφή. Σε κάθε της χρώμα. Σε κάθε της αίσθηση. Είμαστε έτοιμοι να την αγκαλιάσουμε;

Το παιδάκι που στο σχολείο έχει άλλη εθνικότητα. Την κοπέλα που με σπαστά ελληνικά μας εξυπηρετεί στο ταμείο. Τον γείτονά μας που είναι άλλη φυλή από τη δική μας. Το παιδί μας που ερωτεύτηκε κάποιον του ίδιου φύλου. Τη φίλη μας που θα κρατηθεί από το χέρι με την κοπέλα της. Τον φίλο μας που θ’ αγκαλιάσει το αγόρι του. Τον άντρα που θέλει να φορέσει φουστάνι. Τη γυναίκα που μετά τα 40, τα 50, τα 60  κι όλα τα επόμενα χρόνια θέλει να κάνει μια καινούργια καριέρα. Που θέλει να ερωτευτεί. Που θέλει μια καινούργια ζωή. Τον μπαμπά που θ’ αφήσει την κόρη του να τον ντύσει πριγκίπισσα και θ’ αγοράσει στον γιο του την κούκλα που του ζήτησε.

Επανάσταση. Πανό που υψώνονται. Πόδια που τρέχουν. Σημαίες να κυματίζουν. Γεμίζουν οι δρόμοι με ανθρώπους. Διαφορετικούς. Φωνές ακούγονται. Συνθήματα γδέρνουν τους λαιμούς. Μάτια που καίνε. Και κάπου εκεί ανάμεσα, δυο χέρια κρατιούνται. Βλέμματα κοιτάνε ψηλά. Δυο χείλη ενώνονται. Οι φωνές σωπαίνουν. Οι δρόμοι αδειάζουν. Ίσως για λίγο να υπήρξαμε περισσότερο άνθρωποι. Για μια στιγμή να κοιτάξαμε τον διπλανό μας και να είδαμε ακόμη έναν άνθρωπο, σαν εμάς.

Τι ορίζουν οι άνθρωποι ως διαφορετικό; Οτιδήποτε κάποιος δε γνωρίζει. Κάθε τι καινούριο γι’ αυτόν που τον φοβίζει. Μα όλα διαφορετικά είναι τελικά. Εγώ, εσύ, όλοι. Η κάθε μέρα, ο κάθε ένας άνθρωπος στη ζωή μας. Η κάθε μας σκέψη. Σημασία έχει το παιδάκι να μη νιώθει ξένο ανάμεσα σε άλλα παιδιά. Σημασία έχει το χαμόγελο πίσω από τον καφέ που μας σερβίρουν. Η καλημέρα που θα μας πει ο γείτονάς μας. Το πόσο ευτυχισμένο είναι το παιδί μας. Το ότι η φίλη μας ίσως να βρήκε αυτό που έψαχνε. Σημασία έχει πόσο συχνά χαμογελάει ο φίλος μας και πως δε μας πέφτει κανένας λόγος αν κάποιος που είναι άντρας θέλει να φορέσει φουστάνι. Σημασία έχει η γυναίκα να ζήσει ό,τι θέλει, σε όποια ηλικία το θέλει, μέσα σε όποιο σώμα εκείνη επιλέξει. Τα κορίτσια να έχουν μπλε παιχνίδια και τ’ αγόρια ροζ. Χρώματα είναι, δε θ’ αλλάξει τροχιά η γη.

Η διαφορετικότητα είναι μέσα μας. Είναι ο τρόπος που μεγαλώσαμε. Ο τρόπος που επιλέγουμε να ζήσουμε. Ο καθένας έχει τη δική του. Δε θα έπρεπε να είναι η εξαίρεση. Η διαφορετικότητα θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Θα έπρεπε να διδάσκεται η έννοιά της στα σχολεία. Η διαφορετικότητα είναι οι ικανότητές μας, τα ίσα δικαιώματα για όλους, το κάθε μοναδικό χαρακτηριστικό μας, που μας κάνει μοναδικούς. Η αποδοχή, ο σεβασμός κι η κατανόηση. Λέξεις που νομίζουμε πως γνωρίζουμε. Και που όμως χρησιμοποιούμε διαφορετικά απ’ όσα σημαίνουν.

Σ’ έναν πλανήτη με δισεκατομμύρια πλάσματα, το κάθε ένα είναι διαφορετικό. Κι είναι υποχρέωσή μας να τα σεβόμαστε όλα. Σ’ έναν πλανήτη με δισεκατομμύρια ανθρώπους να επαναστατούν καθημερινά ζητώντας όσα θα έπρεπε να έχουν, είναι υποχρέωσή μας να μάθουμε πως διαφορετικός γεννιέσαι. Δε γίνεσαι. Δεν το παθαίνεις.

Επανάσταση είναι η αγάπη. Μια επανάσταση με κατακόκκινα πανό ζωγραφισμένα με καρδιές. Δρόμοι γεμάτοι με χρωματιστούς ανθρώπους και χρωματιστά μυαλά. Τραγούδια να βγαίνουν από τα χείλη και να μαλακώνουν τον λαιμό και μάτια να φωτίζονται. Ας κοιτάξουμε περισσότερο το μέσα μας κι όχι το έξω των άλλων. Η διαφορετικότητα είναι μια πραγματικότητα που δεν αλλάζει. Μπορούμε όμως ν’ αλλάξουμε εμείς κι έτσι να γίνει ο κόσμος μας πιο όμορφος.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!