Τιμούμε τον Δημήτρη Μητροπάνο μέσα από 8 μοναδικά τραγούδια του

Δημήτρης Μητροπάνος. Είναι φορές που τα λόγια περισσεύουν. Τι αφιέρωμα να κάνει κάποιος σ’ έναν τραγουδιστή αυτού του μεγέθους. Σεμνός, απλός και παράλληλα επιβλητικός. Αυθεντικά λαϊκός, αλλά και ροκ κι έντεχνος. Με μια χροιά στη φωνή του, που λίγους αφήνει ασυγκίνητους- ίσως και κανέναν. Αμέτρητες συνεργασίες, συναυλίες κι επιτυχίες. Όλοι χορέψαμε τα ζεϊμπέκικά του, κλάψαμε, ερωτευτήκαμε, αφιερώσαμε τα ερωτικά του. Γενικώς, νιώσαμε τα τραγούδια του. Γιατί αυτό μπορούσε να κάνει τόσο καλά ο Δημήτρης Μητροπάνος. Έκανε τον κόσμο που τον άκουγε, να νιώθει. Να νιώθει και να ανατριχιάζει. Ας αφήσουμε λοιπόν τα λόγια κι ας θυμηθούμε κάποια τραγούδια του. Ας μιλήσουμε γι’ αυτόν όπως κι εκείνος ήξερε. Τραγουδώντας.

Αλίμονο

Συνθέτες: Μίμης Χριστόπουλος (Αλίμονο)/ Τόλης Βοσκόπουλος (Δυο νύχτες) /Σπύρος Παπαβασιλείου (Θέλω απόψε να σου γράψω)

Στιχουργοί: Σοφία Καπίρη (Αλίμονο)/ Ηλίας Λυμπερόπουλος (Δυο νύχτες)/ Κώστας Βέργος (Θέλω απόψε να σου γράψω)

Το Αλίμονο είναι ένα τραγούδι που αποτελείται από αποσπάσματα από τρία τραγούδια. Με μια εισαγωγή που όσοι το ξέρουμε, την αναγνωρίζουμε αμέσως, από τις πρώτες χαρακτηριστικές του νότες. Ύμνος στην απόλυτη αγάπη. Ένα τραγούδι που τραγουδούσε ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης κι ο κόσμος έκανε απόλυτη ησυχία για να τον ακούσει σε μια συγκλονιστική ερμηνεία. Συνήθως, μ’ αυτό έκλεινε το πρόγραμμά του κι ο κόσμος δεν έλεγε να φύγει αν δεν τον άκουγε να το τραγουδάει.

Καλοκαίρια και Χειμώνες

Συνθέτης: Σπύρος Παπαβασιλείου

Στιχουργός: Τάσος Οικονόμου

Ακόμα ένα ερωτικό του από τα παλιά. Στον ίδιο δίσκο με το Αλίμονο, Λαϊκά 76. Από τα πιο δημοφιλή του, που όλοι σιγοτραγουδάμε όταν το ακούμε και πάντα θα το ζητάμε παραγγελιά. Και του Μητροπάνου αγαπημένο, αφού τις περισσότερες φορές που το ερμήνευε, έκλεινε τα μάτια κι άκουγε τον κόσμο που το τραγουδούσε μέσα από την ψυχή του.

Ρόζα

Συνθέτης: Θάνος Μικρούτσικος

Στιχουργός: Άλκης Αλκαίος

Τι να πει κανείς γι’ αυτό το ζεϊμπέκικο. Και ποιος δε φέρνει στο μυαλό του τον Μητροπάνο να το χορεύει με εκείνον τον μοναδικό, απλό αλλά και τόσο μαγικό τρόπο. Ακόμα μια συγκλονιστική συνεργασία, με αποτέλεσμα που μαγεύει. Μια υπέροχη μελωδία, ομοίως και ρυθμός και μια τεράστια επιτυχία. Ίσως το πιο γνωστό του τραγούδι. Από τον δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα». Ένα τραγούδι που για χρόνια παρέμενε σε κάποιο συρτάρι κι  έψαχνε τον κατάλληλο ερμηνευτή. Κι αφού απορρίφθηκε από άλλους καλλιτέχνες, ο Μητροπάνος δέχτηκε τη Ρόζα, την τραγούδησε και μετά, όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Κι η ιστορία, σιωπή.

Για να σ’ εκδικηθώ

Συνθέτης: Λάκης Παπαδόπουλος

Στιχουργός: Ντούμος Κυριάκος

Ένα από τα ωραιότερα και πιο ανατρεπτικά ντουέτα του Μητροπάνου σ’ ένα απόλυτα ερωτικό κομμάτι, με τον Λάκη Παπαδόπουλο (Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ). Μια υπέροχη συνεργασία, πρωτοποριακή, λόγω του διαφορετικού ρεπερτορίου και των δύο. Δυο φωνές, όμως, που ταίριαξαν απόλυτα, και μας χάρισαν ένα από τα πιο τρυφερά κι ερωτικά τραγούδια που μέχρι και σήμερα τραγουδάμε. Η στιγμή που μπαίνει ο Μητροπάνος κι ακούς μόνο τέσσερις λέξεις «για να σ’ εκδικηθώ» είναι ανατριχιαστική.

Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη

Συνθέτης: Μάριος Τόκας

Στιχουργός: Γράψας Φίλιππος

Από τον δίσκο «Η εθνική μας μοναξιά», ένα από τα πιο εμβληματικά και χαρακτηριστικά του τραγούδια. Ακόμα ένα κομμάτι που φλέρταρε με πολλούς άλλους καλλιτέχνες αλλά βρήκε το μέρος που του ταίριαζε στον Μητροπάνο. Χιλιοτραγουδισμένο κι αγαπημένο. Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις διάβασε τους στίχους, είπε στον στιχουργό Φίλιππο Γράψα: «Μ’ αυτό που έγραψες είναι σα να έγραψες τα πάντα.»

Πάντα γελαστοί

Συνθέτης: Θάνος Μικρούτσικος

Στιχουργός: Άλκης Αλκαίος

Ένα βιωματικό και θλιβερό τραγούδι, μα σίγουρα ένα από τα αγαπημένα. Από τον δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα», κυκλοφόρησε τον χειμώνα του 1996 λίγους μήνες μετά από από κάποια δραματικά γεγονότα στην Κύπρο, τα οποία ενέπνευσαν τους στίχους αυτούς. Αν κάποιος τους διαβάσει προσεκτικά θα καταλάβει και το νόημά τους. Ένα τραγούδι που ο Μητροπάνος πάντα περιελάμβανε στο πρόγραμμά του.

Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο

Συνθέτης, στιχουργός: Τάκης Μουσαφίρης

Στον δίσκο «Λαϊκά 76», ένα τραγούδι που είτε κάποιος καπνίζει είτε όχι, μπορεί να νιώσει τον πρώτο στίχο: «Αυτό το τσιγάρο που καίει είναι το τελευταίο». Χαρακτηριστική μουσική σ’ ένα κομμάτι θλιμμένο και ταυτόχρονα ζωηρό, που όλοι μας έχουμε τραγουδήσει δυνατά, έχουμε πιει μαζί του κι έχουμε πονέσει παρέα του. Με τη χροιά της φωνής του να σε κάνει ν’ ανατριχιάζεις και να θέλεις να τρέξεις εκεί που αγαπάς, όσο δύσκολο ή μακριά κι αν είναι.

Τελευταίο σ’ αυτό το αφιέρωμα, ένα πολύ ιδιαίτερο και συμβολικό τραγούδι:

‘Ακου

Συνθέτης, στιχουργός: Τάκης Μουσαφίρης

Νομίζω πως αυτό το τραγούδι είναι το πιο προσωπικό του, που τον συγκινούσε πραγματικά όταν το ερμήνευε. Σα να ήταν μόνος του και το τραγουδούσε μόνο για εκείνον. Οι στίχοι τα λένε όλα:

Μπορεί η νύχτα να ‘ναι απ’ έξω απ’ την καρδιά μου
να με γυρεύει, να φωνάζει το όνομά μου
όμως εγώ θα τα τελειώσω τα όνειρά μου
άκου, ακόμα ζω

Είμαι φωτιά κεραυνός και αστραπή
η καταιγίδα που φέρνει βροχή
είμαι ένας ήχος που ζει στη σιωπή
άκου, έχω φωνή

Αυτά είναι λίγα από τα τόσα πολλά τραγούδια που ερμήνευσε. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα αγαπημένα που στον καθένα ακουμπάνε και κάποιο σημείο της ψυχής του. 11 χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατό του. Κι είναι φορές που δεν το πιστεύουμε κι αναπολούμε μια συναυλία του, ένα live του, μια ερμηνεία του. Όσοι τον έχουμε ακούσει ζωντανά, νιώθουμε τυχεροί που ζήσαμε αυτή τη μοναδική εμπειρία. Όσοι πάλι όχι, ευχόμαστε να υπήρχε λίγος χρόνος ακόμη για να μπορούσαμε να το ζήσουμε. Όμως, όσο διαχρονικός είναι ο ίδιος, έτσι είναι και τα τραγούδια του. Ας κλείσουμε τα μάτια λοιπόν, ας βάλουμε το αγαπημένο μας τραγούδι κι ας τον δούμε να χορεύει το μοναδικό του ζεϊμπέκικο. Να στέκεται ακίνητος στη σκηνή, να κρατάει το μικρόφωνο και να κλείνει τα μάτια. Ας τον ακούσουμε να τραγουδάει λοιπόν κι ας τραγουδήσουμε παρέα μαζί του.