Ο χωρισμός δεν είναι τυχαίο που αποκαλείται από πολλούς ως ένας μικρός θάνατος και σίγουρα περιλαμβάνει μια σκληρή περίοδο πένθους. Αναμφισβήτητα, είναι μια από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να βιώσει κάποιος μέσα σε μια σχέση. Όσο επώδυνος και δύσκολος και αν φαίνεται μόνο στη σκέψη του όμως, άλλο τόσο λυτρωτικός και βοηθητικός στην προσωπική σου ανάπτυξη μπορεί να γίνει.
Καμία σχέση δεν είναι τέλεια, και κανένας άνθρωπος δεν είναι πάντα στο 100% ευχαριστημένος με αυτό που έχει. Μπορεί να περιμένεις να αλλάξουν οι καταστάσεις, μπορεί να προσπαθείς μέχρι να μην μπορείς να προσπαθείς άλλο, μπορεί και να αποκτήσεις μια απάθεια κάπου στην πορεία, όμως όταν η σχέση βλέπεις πως δεν τραβάει, στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα αναρωτιέσαι πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσεις σε έναν χωρισμό. Το συναίσθημα ότι δεν υπάρχει σωστό timing για έναν χωρισμό, ωστόσο, σε συνδυασμό με την ανάγκη να υποστηρίξεις την επιλογή σου να μπεις εξ αρχής σε αυτή τη σχέση, μπορεί να σε εγκλωβίσει σε μια κατάσταση που δεν έχεις να πάρεις ή να δώσεις κάτι περισσότερο, και που όμως δεν είναι εύκολο να τερματίσεις. Και τότε, μπορεί να πέσεις στην παγίδα του να περιμένεις, χωρίς να ξέρεις από ένα σημείο και μετά κι εσύ ο ίδιος τι.
Πότε έρχεται, λοιπόν το καταλληλότερο timing για έναν χωρισμό; Με την πρώτη, σκληρή αλλά και ξεκάθαρη συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει φτάσει ήδη σε ένα σημείο που δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ότι σταδιακά γίνεται πηγή δυστυχίας με ελάχιστες στιγμές ευτυχίας.Τότε, πονάει περισσότερο από κάθε φορά και ξέρεις ότι έχει φτάσει στο τέλος.
Να προσπαθείς να σώσεις μια σχέση, παραμένοντας και παλεύοντας με το ζόρι για να την κρατήσεις, δεν ωφελεί πουθενά και κανέναν. Ένα αργό τέλος σε μια σχέση, μπορεί να δημιουργήσει τραύματα τα οποία θα είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτούν αργότερα. Η παράταση δε σε κάνει πιο δυνατό, αλλά περισσότερο φυγόπονο, πονώντας. Δεν είναι άδικο για σένα αυτό;
Σίγουρα, η απόφαση για έναν χωρισμό δε θα έρθει τη Δευτέρα στις 9 το πρωί, μόλις ανοίξεις τα μάτια σου. Όπως δε θα είναι και η πιο εύκολη απόφαση που θα πάρεις. Μην παραμένεις σε μια σχέση, όμως, επειδή είναι δύσκολο να παραδεχθείς πως ήρθε η ώρα να χωρίσεις. Δεν αρκεί αυτός ο λόγος. Μη μένεις γιατί δεν είσαι έτοιμος να αποδεχτείς τις απογοητεύσεις που πιθανόν να ακολουθήσουν. Δεν ωφελεί πουθενά. Όταν η σχέση έχει φτάσει σε ένα αδιέξοδο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πορευτείς με την αλλαγή αυτή και να την αγκαλιάσεις, έστω και διστακτικά. Έτσι μόνο θα καταφέρεις να απελευθερώσεις τον εαυτό σου από τη συναισθηματική πίεση και μόνο έτσι θα καταφέρεις να ανοίξεις νέους δρόμους και πόρτες γεμάτες νέα ζωή. Κάθε φορά που καθυστερείς έναν χωρισμό, το μόνο που καταφέρνεις είναι να αυξάνεις το βάρος της σχέσης στους ώμους σου και να πιέζεις περισσότερο την κατάσταση.
Μην περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, δε θα έρθει. Όταν σε μια σχέση έχει χαθεί η συντροφικότητα και έχει αντικατασταθεί με την αδιαφορία, όταν η επικοινωνία λείπει, όταν οι προσδοκίες δεν καλύπτονται ούτε στο μισό και η ανασφάλεια έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας, είναι η στιγμή να καταλάβεις πως το επόμενο βήμα σε αυτή τη σχέση σίγουρα δε θα σας βρει μαζί.
Να θυμάσαι, ότι ο χωρισμός δεν είναι απαραίτητο να είναι πάντα καταστροφικός. Όταν υπάρχει σεβασμός και κατανόηση, η απόφαση αυτή θα είναι λυτρωτική και υγιής, αν και αμήχανη και μελαγχολική. Κι όσο απίθανο κι αν σου ακούγεται τώρα, θα έρθει η στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις και θα αναγνωρίσεις ότι άνοιξες δρόμο για κάτι καλύτερο και σίγουρα πιο ουσιαστικό.
Σε έναν μήνα με 30 ημέρες, είναι πολλές οι 29 ημέρες δυστυχίας για 1 ημέρα χαράς. Και ισχύει.
Συντάκτης: Μαίρη Ροβίθη
