Περί @ιδοίου ο λόγος. Θα μπορούσε ν’ αποτελεί τον τίτλο ενός βιβλίου ή καλύτερα ενός εγχειριδίου γύρω από το @ιδοίο και τις αντιδράσεις του. Στο πέρασμα των χρόνων έχουν γραφτεί θεωρίες, εικασίες, αποτελέσματα μελετών γύρω από τον γυναικείο οργΑσμό. Μύθοι ή αλήθειες όλ’ αυτά; Και τελικά, έκανε λάθος ο Φρόιντ;
Η όλη ενασχόληση του Φρόιντ γύρω από τον γυναικείο οργ@σμό ξεκίνησε με αφορμή την ερωτική ζωή της Μαρίας Βοναπάρτη, η οποία παρά το γεγονός πως ήταν αρκετά ενεργή ερωτικά, δεν είχε καταφέρει ποτέ να νιώσει ικανοποίηση και κορύφωση. Κι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που ξεκίνησε να μελετάει και να παρατηρεί τη σημασία της κλειτορίδ@ς στον οργανισμό. Απίστευτα τολμηρό όλο αυτό, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως μέχρι τον 19 ο αιώνα οι γιατροί θεωρούσαν πως μια γυναίκα είτε δε θα έχει καθόλου κορυφώσεις, είτε θα είναι μόνο κολπικ3ς. Στο ακραίο σημείο μάλιστα να θεωρούν πως ο κλ3ιτοριδικός οργασμός μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και τον θάνατο με επακόλουθο να χρησιμοποιούν την κλ3ιτοριδεκτομή ως μέθοδο θεραπείας.
Το 1890 ο Leonard Rau σε σύγγραμμά του ανέφερε χαρακτηριστικά πως η κλ3ιτορiδα είχε πρωταρχικό ρόλο στην απόλαυση της γυναίκας. Και μόλις λίγα χρόνια αργότερα, το 1905 ο Φρόιντ αναφέρει το εξής: «Η κλ3ιτορiδα είναι η έδρα μιας ιδιαίτερης ευαισθησίας, το όργανο που προκαλεί την αυτοερωτική ικανοποίηση. Η μεταμόρφωση του μικρού παιδιού σε γυναίκα χαρακτηρίζεται κυρίως από το γεγονός ότι αυτή η ευαισθησία μετατοπίζεται ολοκληρωτικά σε συγκεκριμένο χρόνο, από την κλ3ιτορiδα στην είσοδο του κόλπου.» (Τρία δοκίμια για την θεωρία της σ3ξουαλικότητας).
Αυτή η θεωρία του, πως ο κλ3ιτοριδικός οργασμός χαρακτηρίζεται ως βρεφικός κι ανώριμος βρήκε θερμούς υποστηρικτές στα πρόσωπα των Stuart Brody και Rui Miguel Costa, οι οποίοι με τη σειρά τους την ενίσχυσαν αναφέροντας πως αυτού του είδους οι οργ@σμοί έχουν άμεση σύνδεση με ανώριμους ψυχολογικούς μηχανισμούς άμυνας.
Τα αποτελέσματα των δικών τους ερευνών και δημοσιευμάτων ήρθε και κατήργησε μια νέα έρευνα, η οποία μάλιστα άλλαξε εντελώς τα δεδομένα. Η νευροεπιστήμονας Nicole Prause αντέκρουσε τις απόψεις τους υποστηρίζοντας πως οι κoλπικοi και κλ3ιτοριδικοi οργ@σμοί είναι ουσιαστικά ακριβώς ίδιοι. Σε έρευνα που διεξήχθη σε γυναίκες, ηλικιακά μεταξύ 18 και 53 ετών, έδειξε πως οι περισσότερες γυναίκες, με ποσοστό 64%, ανέφεραν τόσο την κλ3ιτοριδική όσο και την κ@λπική διέγερση ως μέθοδο για την επίτευξη οργ@σμού με τη σημαντική διαφορά, πως όσες είχαν μεγάλη ένταση στην κορύφωσή τους, ανέφεραν πως γι’ αυτό ευθυνόταν η κλ3ιτοριδική τους διέγερση.
«Η συνουσί@ προωθείται παντού ως βασική μορφή ερωτικής αλληλεπίδρασης» λέει ο Ian Kerner (σεξολόγος κι ειδικός σε θέματα σχέσεων). Κι εκεί ακριβώς είναι ίσως το μεγάλο λάθος. Κι εξηγεί το γιατί. «Η κλ3ιτοριδική βάλ@νος έχει 8.000 απολήξεις νεύρων κι υπάρχουν άλλες 15.000 απολήξεις μέσα και γύρω από τον κόλπ@. Καθώς απλώνονται στην πυελική περιοχή αποτελούν ένα τεράστιο δίκτυο με τη διαφορά πως η κλ3ιτορiδα είναι το κέντρο αυτού του δικτύου. Ουσιαστικά είναι η γεννήτρια του οργ@σμού.»
Κι έρχονται στο προσκήνιο οι δύο Γάλλοι ερευνητές, ο Odile Buisson και ο Emmanuele Jannini, να ρίξουν ακόμη περισσότερο φως στην υπόθεση. Τα αποτελέσματα των ερευνών τους κατέδειξαν πως η εξωτερική διέγερση στην κλ3ιτορiδα δεν επηρεάζει την εσωτερική ρίζα της. Αντίθετα όμως, η κολπική διέγερση περιλαμβάνει και τη ρίζα και την εξωτερική κλ3ιτορiδα, δημιουργώντας διαφορά στη ροή του αίματος. Αποτέλεσμα αυτού, να βιώνει η γυναίκα διαφορετικό αίσθημα κάθε φορά, αναλόγως του ποια περιοχή ενεργοποιείται.
Υπάρχει λοιπόν διαχωρισμός ανάμεσα στον κλ3ιτοριδικό και στον κ@λπικό οργασμό; Η απάντηση είναι πως μάλλον δεν υπάρχει, καθώς η ίδια η γυναικεία ανατομία έρχεται να καταρρίψει τη θεωρία του κ@λπικού. Και συνήθως, όταν οι γυναίκες κάνουν λόγο για κ@λπικό οργ@σμό, ουσιαστικά αναφέρονται στη διέγερση των παρακείμενων ερωτογενών δομών που τον δημιουργούν. Μπορεί στην πεποίθησή τους αυτή να έχει παίξει ρόλο το γεγονός πως επί αρκετά χρόνια είχαν αφομοιώσει πως η ερωτική απόλαυση ισούται με διείσδuσh και διέγερση του κόλπ@υ ή του σημείου G.
Στη γυναικεία νευροφυσιολογία ο οργ@σμός από μόνος του αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι και διατηρεί την συνθετότητά του, η οποία επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Ο σύντροφος, το περιβάλλον, οι ανασφάλειες, τα βιώματα είναι κάποιοι ενδεικτικοί λόγοι που μπορούν να δημιουργήσουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα σε μια γυναίκα, για το πως πρέπει να είναι ο οργ@σμός. Ταμπού και προκαταλήψεις έρχονται να προστεθούν.
«Η κλ3ιτορiδα παραμένει το κεντρικό όργανο hδονής για κάθε γυναίκα κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την ευαισθησία του κόλπ@υ» (Bruxelles Medical, 1924). Διαχωρισμός, λοιπόν, δεν υπάρχει κι αντιθέτως, υφίσταται μια στενή σχέση μεταξύ κόλπ@υ και κλ3ιτορiδας. Και το κυριότερο πάντα θα παραμένει η ευχαρίστηση των συντρόφων. Όποιος τρόπος κι αν επιλεχθεί. Όποιος οργ@σμός κι αν προκύψει, καλοδεχούμενος.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ειρήνη Αγρίτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
