Επίτρεψέ μου να σου κάνω μία αδιάκριτη ερώτηση: Έχεις αυνανιστεί ποτέ σου;
Σαφέστατα, μια ερώτηση σαν αυτή είναι μάλλον ρητορική -για τους περισσότερους, τουλάχιστον. Η ανθρώπινη περιέργεια από μόνη της αρκεί για να οδηγήσει τον καθένα από μας σε μία εξερεύνηση του κορμιού και των ευαισθησιών του. Άσχετα με το φύλο και την ηλικία, τη συχνότητα ή τον λόγο, ο χρόνος που παίρνουμε για να ικανοποιήσουμε τον εαυτό μας είναι κάτι άκρως φυσιολογικό κι άκακο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως όλοι μας έχουμε ορμές κι ορμόνες, αλλά δε γίνεται να έχουμε πάντα κάποιον παρτενέρ για να μας σβήσει την κάψα.
Αν έπαιρνα το θάρρος να σου κάνω άλλη μία ερώτηση πάνω σε αυτό το θέμα, θα σε ρώταγα τι σκέφτεσαι ενώ το κάνεις. Τι είναι αυτό που σε φτάνει στην κορύφωση όταν βρίσκεσαι μόνος σου σε ένα δωμάτιο κι αγγίζεις το σώμα σου;
Ακόμα και σε αυτήν την ερώτηση, εφόσον δε ζητάω ονόματα και λεπτομέρειες, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Είτε μία φαντασίωση με κάποιο πρόσωπο που σε ενδιαφέρει, είτε κάποιο σενάριο που έχεις σκαρφιστεί και θα ήθελες να δοκιμάσεις με την πρώτη ευκαιρία, είτε μια ερωτική ταινία που βλέπεις στη μικρή οθόνη του κινητού σου, μπορεί να ‘ναι αυτό που ξυπνάει το σεξουαλικό σου ένστικτο και σου δίνει μία –κάπως κυριολεκτική– χείρα βοηθείας μέχρι να φτάσεις στο τέλος και στην πραγματική απόλαυση.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο ζήτημα που απασχολεί πολλούς, αφού αφορά ένα ταμπού που παλεύει να ξεπεραστεί και να περάσει στην τροχιά του φυσιολογικού, όπου κι ανήκει. Είναι, άραγε, αποδεχτό το να βλέπει κάποιος τσόντες ενώ βρίσκεται σε σχέση;
Συζητώντας αυτό το ερώτημα με τους φίλους μου που έχουν μακροχρόνιους δεσμούς, βρέθηκα μπροστά σε πολλές διαφορετικές απόψεις που μου κίνησαν, πραγματικά, το ενδιαφέρον.
Απ’ τη μία, είχα μία περίπτωση φιλικού ζευγαριού που δήλωνε αποχή απ’ τις ταινίες πορνό, με τη διατύπωση της θεωρίας ότι επρόκειτο για απιστία, αν ο ένας απ’ τους δύο τελείωνε ή διεγειρόταν από κάποιον εκτός της δυάδας τους -έστω και νοητά. Κι εκεί που πήγαινα να τονίσω ότι καλύτερα ο άλλος να βλέπει τσόντες παρά να σε ‘χει κάνει όντως τάρανδο, μου έσκασαν το παραμύθι ότι το σεξ δεν είναι σημαντικό σε μία σχέση, και κατάλαβα.
Απ’ την άλλη πλευρά, άκουσα ιστορίες για ανθρώπους που κλείνονταν με τις ώρες στις τουαλέτες, ενώ το ταίρι τους βρισκόταν στο υπνοδωμάτιο και στα μαύρα σκοτάδια, προτιμώντας να ικανοποιηθούν μόνοι τους. Η ιστορία τους, φυσικά, κατέληξε κάποια στιγμή στην καταστροφή της αυτοπεποίθησης του παρτενέρ που έμενε στην απ’ έξω, αφού είχε πειστεί ότι έκανε κάτι λάθος, και στη συνέχεια σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησε στη λήξη της σχέσης τους.
Μετά, είχα τα ζευγάρια που δήλωναν εντελώς εξοικειωμένα με την ιδέα, μιας κι απολάμβαναν όχι μόνο να βλέπουν ταινίες πορνό κατά μόνας αλλά και μαζί, διεγείροντας έτσι το πάθος τους και περνώντας σε μία μορφή πειραματισμού που αναζωπύρωνε τη σχέση τους. Μέσα απ’ τις μαρτυρίες τους μου έδωσαν να καταλάβω πως το να βλέπουν τσόντες δε σήμαινε ότι δεν ήθελαν ο ένας τον άλλο. Άλλωστε, οι ερωτικές ταινίες αποτελούσαν απλώς ένα είδος ερωτικού παιχνιδιού και την αναζωπύρωση μιας σπίθας, που με τον καιρό είχε αρχίσει να χάνεται –όπως είναι φυσικό– μέσα στην καθημερινότητά τους.
Όσο πιο πολύ σκεφτόμουν κι επεξεργαζόμουν τις απόψεις και τις εμπειρίες του καθενός από αυτούς, τόσο περισσότερο έφτανα στην αδιαμφισβήτητη παραδοχή της ανάγκης του μέτρου. Καθετί στη ζωή έχει την όμορφη αλλά και την άσχημη πλευρά του. Καθετί που κάνουμε και λέμε, ειδικά όταν βρισκόμαστε σε μία σχέση, αλλά κι όταν ζούμε ελεύθεροι, έχει κάποιον αντίκτυπο, τον οποίο υποχρεούμαστε να αποδεχτούμε.
Αν οι επιλογές που κάνουμε κι οι κοσμοθεωρίες που πρεσβεύουμε, ακόμα και για ένα θέμα τόσο απλό όσο οι ερωτικές ταινίες, αγγίζουν είτε την υπερβολή είτε την πλήρη αποχή, τα προβλήματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι, αργά ή γρήγορα, θα ακολουθήσουν. Απ’ την άλλη, αν προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα πάντα γύρω μας με μέτρο και να προσέχουμε την ακεραιότητα και του εαυτού μας αλλά και των γύρω μας, τότε όλα θα ‘ναι σαφώς πιο εύκολα και σωστά.
Και στην τελική, για να αφήσουμε στην άκρη τη φιλοσοφία και να μιλήσουμε ξεκάθαρα και συγκεκριμένα, δεν είναι –σε καμία περίπτωση– έγκλημα το να σβήνει κανείς πού και πού την καύλα του παρακολουθώντας ένα βίντεο που προορίζεται ακριβώς για αυτόν τον σκοπό. Όλη αυτή η διαδικασία του αυνανισμού και της διέγερσης στη θέα ενός σεξουαλικού ερεθίσματος πηγάζει εξ ολοκλήρου απ’ τη φύση μας και τα ένστικτά μας και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας σταυρώσει γι’ αυτό.
Απ’ την άλλη, το να επιλέγει κανείς είτε αποκλειστικά το εικονικό είτε αποκλειστικά το πραγματικό, αποτελεί –κατ’ εμέ τουλάχιστον– ουτοπία, όντας ως άνθρωπος κοινωνικό και συντροφικό ον αλλά κι όχι με πάντοτε διαθέσιμη την ανάλογη ευχάριστη συντροφιά.
Αγάπα το σώμα σου, αγάπα το σεξ, αγάπα τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και μην κολλάς σε ανούσια πράγματα που δε σου προσφέρουν τίποτα. Ζήσε την κάθε σου στιγμή στο έπακρον, κάνοντας αυτό που σου αρέσει, εφόσον δεν κάνεις κακό σε κανέναν, και συνέχισε να απολαμβάνεις τη μαγεία της ηδονής.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη