Δεν μπορούμε να ‘μαστε για όλους το ίδιο καλοί εραστές

Σημαντικός παράγοντας το σεξ. Πολλοί υποστηρίζουν πως είναι θέμα χημείας και δίνουν βάση στον τρόπο που θα δέσουν δυο σώματα. Άλλοι καθοδηγούνται απ’ το ένστικτο κι άλλοι για να έρθουν σε σωματικό οργασμό, πρέπει πρώτα να ερεθιστεί το μυαλό τους. Αυτό που όλους μας απασχολεί είναι οι επιδόσεις μας και κατά πόσο η φήμη που χτίζουμε στον συγκεκριμένο τομέα είναι έστω θετική, αν όχι εντυπωσιακή. Στο παιχνίδι του έρωτα μας απασχολεί η κορύφωση και τα βογγητά του άλλου τα θεωρούμε παράσημα για την ερωτική μας καριέρα.

Βιώνουμε άγχος για το κατά πόσο τελικά είμαστε σε θέση να ικανοποιήσουμε τον παρτενέρ μας, να τον κάνουμε να παραμιλά από ηδονή και να παρακαλάει για συνέχεια. Θέλουμε να μας θυμάται για το κρεβάτι που κάναμε κι ιδανικά να μιλάει σε φίλους και γνωστούς για τις καταπληκτικές επιδόσεις μας, παρουσιάζοντάς μας ως φοβερούς εραστές.

Όλη αυτή η επιβεβαίωση καλύπτει εσωτερικά κενά μας, θεωρούμε πως μας δίνει αξία κι ανεβάζει τις μετοχές μας στον έρωτα. Έτσι, διαβάζουμε άρθρα από ειδικούς με tips και πρακτικές που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Κατεβατά ολόκληρα κι άπειρες ώρες έχουν αφιερωθεί για το πώς να κάνουμε τον άλλο να παραμιλά για την απίστευτη ερωτική ένωση που του προσφέραμε.

Συχνά δε μας αρκεί η πρακτική επιβεβαίωση, λες και δε φαίνεται αν ο άλλος το απολαμβάνει ή όχι, και προχωράμε σε βλακώδεις ερωτήσεις για να εξακριβώσουμε αν αυτό το τράνταγμα που βιώσαμε πριν ήταν όντως οργασμός ή παραίσθηση του δικού μας οργασμού. Ανησυχούμε μήπως δεν ικανοποιήσαμε τον ερωτικό μας παρτενέρ κι ο ανώριμος εγωισμός μας θεωρεί ιδανική λύση να ρωτήσει αν άρεσε κι αν ήμασταν αρκετά καλοί.

Κι αν μιλάμε για μια σχέση και τη διάθεση για εξέλιξη και βελτίωση, αν πραγματικά θέλουμε να προσφέρουμε την απόλυτη ευχαρίστηση στο ταίρι μας, ίσως να αξίζει να αναλυθεί. Να πέσουν, δηλαδή, στο τραπέζι όλα εκείνα που μας αρέσουν και κυρίως εκείνα που μας ξενερώνουν, για να ξέρουμε τι να επαναλάβουμε και τι να μην κάνουμε ποτέ ξανά. Χωρίς ντροπές. Στο σεξ δεν υπάρχει χώρος για συστολές, θράσος χρειάζεται.

Αν, όμως, πρόκειται για σεξ της μίας βραδιάς, γιατί πρέπει να μας νοιάζει τόσο πολύ αν ήμασταν καλοί; Ό,τι έγινε, έγινε. Δεν αλλάζει και δε θα ξανασυμβεί για να χρειαστεί διορθώσεις. Η γνώμη που σχημάτισε ο εραστής μας έχει ολοκληρωθεί και στην τελική γιατί να είναι σημαντική για μας, αφού δε μας δένουν συναισθηματισμοί, ούτε καν οικειότητα; Εγωισμός και μάχη να κρατήσουμε ψηλά την αυτοπεποίθησή μας.

Όλα για εκείνη γίνονται, για ό,τι έχει σχέση με το «εγώ» μας. Δε δεχόμαστε τίποτα λιγότερο απ’ τη σεξουαλική τελειότητα, δε γίνεται να δεχτούμε πως δεν είμαστε εκπληκτικοί εραστές. Παρασυρμένοι απ’ τις ταινίες πορνό, ταυτίζουμε τον εαυτό μας με εκείνους τους πρωταγωνιστές, θεωρούμε τις τεχνικές τους ιδανικές και για τα δικά μας κρεβάτια, κι ας μην έχουν καμία σχέση με μας και τις δικές μας επιθυμίες. Προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε και μέσω υπερβολών οδηγούμαστε σε φιάσκο.

Το άγχος για την επίδοσή μας δε σημαίνει απαραίτητα και την εξέλιξή μας σ’ αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν κι εκείνες οι περιπτώσεις που η πίεση λειτουργεί αντίστροφα. Ένα κρεβάτι μπορεί να θεωρηθεί καλό, όταν κι οι δυο προσπαθούν αμοιβαία να ικανοποιήσουν τον παρτενέρ τους, κάνοντας όσα ο ίδιος απολαμβάνει.

Αν νιώσουμε άνετα, αφήσουμε στην άκρη ταμπού κι ανασφάλειες κι ακούσουμε τις ανάγκες του άλλου, εκτός απ’ τον οργασμό τη στιγμή της κορύφωσης θα αισθανθούμε κι άλλους όσο βλέπουμε την ικανοποίηση στα μάτια της (έστω και προσωρινής) συντροφιά μας. Κι αυτή θα έρθει φυσικά κι αβίαστα, χωρίς υπερπροσπάθεια.

Το αν είμαστε καλοί εραστές θα κριθεί εκ του αποτελέσματος και δε θα το αποφασίσουμε εμείς αλλά οι άλλοι. Θα φανεί απ’ τις αντιδράσεις τους και φυσικά στο βλέμμα τους. Δεν υπάρχει λόγος να ζητάμε την επιβεβαίωση μέσω των λέξεων, ούτε να αγχωνόμαστε αν θα τα καταφέρουμε. Μπορεί για κάποιον να είμαστε μέτριοι στο κρεβάτι και για κάποιον άλλο οι πιο τέλειοι εραστές, ό,τι έχει να κάνει με χημεία είναι υποκειμενικό!