Κλασσικό περπάτημα στην παραλία Θεσσαλονίκης ή χαλαρό τρέξιμο στην πλατεία του χωριού. Τα ακουστικά στα αυτιά και την αγαπημένη σου μουσική να παίζει. Ξαφνικά εκεί που περπατάς, αλλάζει ο φάκελος με τις λίστες κατά λάθος κι αρχίζουν να παίζουν αυτά τα λίγο πιο πικάντικα κομμάτια.
Εκείνα που όταν τα ακούς κάνεις διάφορες πρόστυχες εικόνες στο μυαλό σου. Εκείνα που σε ερεθίζουν περισσότερο και σε φτιάχνουν απίστευτα. Δεν ξέρεις για ποιο λόγο σε φτιάχνουν τόσο. Είναι η φωνή του τραγουδιστή; Είναι η μουσική; Είναι ο στίχος; Είναι ότι με εκείνα τα τραγούδια έκανες το καλύτερο σεξ της ζωής σου; Μπορεί να είναι κι όλα αυτά μαζί μια σούμα.
Δεν ξέρεις τι είναι ακριβώς αυτό που σε ενεργοποιεί και σε κάνει να θες να πηδήξεις όποιον βλέπεις γύρω σου. Ξέρεις μόνο πως «άντρα θέλω, τώρα τον θέλω» ένα πράμα.
Κλείνεις τα μάτια και φτιάχνεις εικόνες στο μυαλό σου. Αν κι ουσιαστικά είσαι με τόσο κόσμο γύρω σου, εν τέλει καταλήγεις να είσαι πάνω σε κάποιον και να τον δαγκώνεις αχόρταγα μέσα στη φαντασία σου. Το σώμα σου παρέα με τον κόσμο, αλλά το μυαλό σου έχει γυρίσει την καλύτερη τσόντα. Τύφλα να ‘χει ο Σειρινάκης.
Αρχίζεις να βαριανασαίνεις, γιατί νιώθεις πως κάτι αρχίζει και συμβαίνει εκεί κάτω. Αρχίζεις να ιδρώνεις και να σκέφτεσαι πως το σπίτι σου δεν είναι μακριά και το τηλέφωνο είναι στην τσέπη σου.
Είναι εύκολο να κάνεις αυτό το τηλεφώνημα και να μπορέσεις να ζήσεις τη φαντασίωσή σου και παρέα με κάποιον άλλο και παρέα με το τραγούδι, που σε έκανε να σκέφτεσαι πιο εσώρουχο ταιριάζει στην περίσταση.
Ο αέρας σε κάνει ν’ ανατριχιάζεις λίγο περισσότερο απ’ το φυσιολογικό κι αυτό γιατί εσύ σκέφτεσαι πως δεν είναι ο καυτός αέρας αυτός που σε φυσάει, αλλά η αναπνοή του παρτενέρ σου. Είναι εκείνος δίπλα σου και σου ψιθυρίζει τους στίχους έναν προς έναν στο αυτί σου κι αυτό σε καυλώνει ακόμη περισσότερο.
Αν δε κι οι στίχοι είναι τέρμα σεξουαλικοί, είναι ακόμη καλύτερο το όλο συναίσθημα. Εκεί αρχίζεις και βάζεις την ένταση στο φουλ και συνεχίζεις να πιέζεις το κουμπί της έντασης περισσότερο, μπας κι αυξηθεί ο ήχος και σταματήσουν οι γύρω σου ν’ ακούν τις σκέψεις σου.
Δεν μπορείς να κρυφτείς πια. Έχει ανάψει για τα καλά η φαντασία σου και ψάχνεις τρόπους να μην το καταλάβουν, όσοι ίσως σε κοιτάνε τόση ώρα περίεργα, γιατί οι κινήσεις του σώματός σου είναι λίγο πιο προκλητικές απ’ τους υπόλοιπους που περπατάνε δίπλα σου.
Λίγα δευτερόλεπτα ακόμη και το τραγούδι τελειώνει. Λίγα δευτερόλεπτα ακόμη και τελειώνεις κι εσύ μαζί. Η τελευταία νότα σε κάνει να θες να φωνάξεις δυνατά, αλλά κρατιέσαι. Δεν είναι σωστό. Ανοίγεις τα μάτια κι είσαι στη μέση του δρόμου με τα χέρια σου να χαϊδεύουν το καλώδιο απ’ τη συσκευή που σου δημιούργησε όλη αυτή την αίσθηση για παθιασμένο σεξ χωρίς περιορισμούς.
Είσαι ακόμη μέσα στον κόσμο, όσο κι αν στη φαντασία σου έλειπες τα τελευταία λεπτά. Το περπάτημα γίνεται τρέξιμο και το τρέξιμο λαχάνιασμα. Φτάνεις σπίτι. Αποφασίζεις τελικά πως το τηλεφώνημα είναι αναγκαίο κι απαραίτητο.
Γι’ άλλη μια φορά η μουσική σε έκανε να θέλεις να ενδώσεις στα πιο άγρια ένστικτά σου. Listen to your…music λοιπόν!
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου