Είναι το κέρατο απλά ένα ταμπού και πρέπει να το ξεπεράσουμε;

Να κερατώνει κανείς ή να μην κερατώνει; ιδού η απορία. Πριν βιαστείς να απαντήσεις συνέχισε να διαβάζεις γιατί θέλω μαζί να αναλύσουμε ένα μεγάλο και αμφιλεγόμενο θέμα. Το κέρατο είναι μια εμπειρία που όσοι έχουν ζήσει δεν έχουν να πουν και τα καλύτερα γιατί όντως σου αφήνει ένα πικρό συναίσθημα του ότι το άτομο που σε κεράτωσε σε πρόδωσε και επέλεξε να διακινδυνέψει τη σχέση σας για λίγη ηδ0νή της στιγμής. Τι κάνει όμως το κέρατο κέρατο; Άν υπήρχε ένας άλλος τρόπος να γίνεται και να είναι και τα δύο άτομα σύμφωνα τότε το κέρατο θα σταματούσε να είναι κάτι τόσο τρομερό και τρομακτικό;

Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία η οποία μας μαθαίνει πως οι άνθρωποι είναι μονογαμικά όντα τα οποία όταν είναι σε μια σχέση πρέπει να είναι εκεί ολοκληρωτικά χωρίς να δίνουν σημασία σε οποιοδήποτε άλλο άτομο. Μπορούμε να ξέρουμε όμως με σιγουριά πως αυτό ισχύει; Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί πως θα μπορούσε η “σωστή” εκδοχή να ήταν το να μπορεί το κάθε ζευγάρι να έχει τον σύντροφό του στη ζωή και την καθημερινότητα του αλλά και να έχει το ελεύθερο να μπορεί να κοιμάται και να έρχεται σε σ3ξουαλική επαφή και με άλλα άτομα χωρίς να επενδύει συναισθηματικά στα άτομα αυτά;

Είναι μήπως το κέρατο ένα ταμπού που έτυχε να υπάρχει στην κοινωνία και ενώ είναι ο φόβος και ο τρόμος των ατόμων που είναι σε σχέση, τελικά μπορεί και να έχει την ιδιότητα να βοηθά τις σχέσεις αντί να τις απομακρύνει;

Υπάρχουν ζευγάρια τα οποία έχουν έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης και συμφωνούν από κοινού να κάνουν πράγματα και με άλλα άτομα, βάζοντας διάφορους κανόνες και όρια με τα οποία το ίδιο το ζευγάρι νιώθει άνετα. Αν και είναι αρκετά αμφιλεγόμενο αν αυτό θεωρείται κέρατο ή όχι η πλειοψηφία των ζευγαριών που το κάνουν αυτό τείνουν να έχουν μια πιο επιτυχημένη σχέση γιατί δεν καταπιέζουν τις ανάγκες τους. Από την άλλη έχουμε ζευγάρια που νομίζουν όλοι πως ζουν τον απόλυτο έρωτα αλλά ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου ζει διπλή ζωή. Μπορεί αν το ζευγάρι αυτό ήταν ειλικρινής μεταξύ τους να έβρισκαν έναν άλλο τρόπο που δε θα τους αποξένωνε τόσο πολύ. Η τρίτη κατηγορία είναι τα ζευγάρια που ούτε κερατώνουν ο ένας τον άλλο αλλά ούτε υπάρχει και τίποτα μεταξύ τους και ζουν απλά τη ζωή τους με έναν πολύ ανιαρό τρόπο και κάθε μέρα το πάθος τους σβήνει όλο και περισσότερο.

Αν ένα άτομο που είναι σε σχέση έχει το ελεύθερο να πηγαίνει και με άλλα άτομα δε θεωρείται πως κερατώνει αλλά αν το ίδιο άτομο κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα χωρίς να το μάθει ο σύντροφος του τότε είναι κέρατο. Άρα βλεπουμε πως δεν έχει να κάνει με την πράξη αλλά τα γεγονότα πριν κατά τη διάρκεια και μετά την πράξη, το πόσο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου αρχικά αλλά και με τον άνθρωπο σου.

Εννοείτε πως δε λέω πως σε κάθε σχέση χρειάζονται και άλλα άτομα για να ευημερήσει και να αντέξει στον χρόνο αλλά υπάρχουν πολλές φορές ζευγάρια που είτε λόγο της ρουτίνας είτε λόγο των καθημερινών δυσκολιών χάνουν το πάθος της αρχής και χρειάζονται μια σπίθα που ξανανάψει τη φλόγα αυτή. Είναι μήπως το κέρατο ένα ταμπού που πρέπει να ξεπεράσουμε. Μήπως αν το κέρατο γίνεται με τον σωστό τρόπο έχοντας και τα δύο άτομα της σχέσης σύμφωνα, θα είναι αυτό που στην τελική μπορεί και να βοηθήσει τις σχέσεις αντί να τις απομακρύνει;