Είσαι vanilla ή kinky;

Το ωραίο της υπόθεσης με το σεξ, είναι ότι μπορείς να επιλέξεις όχι μόνο τον εραστή σου, αλλά και το είδος της ικανοποίησης που θα βιώσεις. Το σεξ έχει πια ταυτότητα και μπορείς να το ζητήσεις, να τ’ ονομάσεις και να τ’ απολαύσεις ή και να το βαρεθείς, ανάλογα με το πώς σου συστήνεται στο κρεβάτι σου.

Βγάζεις τα ρούχα, έχεις γεμίσει φαντασιώσεις που σχεδόν στάζεις απ’ αυτές, αλλά δεν ξέρεις τι χαρτιά θ’ ανοιχτούν στα υγρά σου σεντόνια. Σε περιμένει το συνηθισμένο σεξ μ’ αυτές τις βαρετές, καθορισμένες στάσεις του ή μήπως θα ξεκινήσουν να δένονται οι χειροπέδες στα χέρια και να γυαλίζονται τα μαστίγια;

Το σεξ κι ο εραστής είναι πάντα απρόβλεπτες μεταβλητές, αλλά η εμπειρία που θα βιώσεις, κρίνεται άμεσα από σένα. Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί στη σχέση σου με τον πρώην σε χαρακτήριζαν vanilla; Ίσως γιατί το συμβατικό, μίζερο και προβλέψιμο σεξ ήταν το κυρίαρχο στοιχείο που σας έφερνε σ’ έναν απλό οργασμό.

Αν δεν πειραματιστείς, αν δε φορέσεις δερμάτινα, αν δεν πονέσεις, δεν ουρλιάξεις, δεν υποφέρεις από ηδονή, τον τίτλο του kinky δε θα τον μοστράρεις ποτέ σε κανενός τη μούρη. Ο σαδισμός κι ο μαζοχισμός δε σε κάνουν ψυχικά ασθενή, σε κατατάσσουν στην κατηγορία της καύλας που προκύπτει απ’ το σωματικό πόνο ή ακόμα και τον περιορισμό. Η επιβολή, η υποταγή κι η ανταλλαγή ελέγχου στους ρόλους με τον εραστή σου, αυξάνουν τον οργασμό σου κατακόρυφα (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Σκέψου να περιορίζεσαι απ’ τα άκρα σου, απ’ την όρασή σου, απ’ την ομιλία σου κι η μόνη ελεύθερη αίσθηση, να είναι η αφή. Όταν δεθούν τα χέρια σου, κλείσουν τα μάτια και το στόμα, μόνο το δέρμα σου μπορεί ν’ αντιδράσει, ανατριχιάζοντας. Αυτό είναι το σημείο που μουλιάζουν όλα τα δερμάτινα που χρησιμοποίησες για να ‘σαι ο αφέντης ή ο σκλάβος της ίδιας σου της ηδονής.

Τεχνικές κυριαρχίας, εξευτελισμός (ως μέρος του ερωτικού παιχνιδιού), σωματικές επιβολές, η ροπή κι η τάση να ικανοποιείσαι απ’ τον πόνο καθώς κι η σωματική χειραγώγηση σου ανοίγουν διάπλατα την έννοια του kinky. Νιώθεις αυτόματα μέσα απ’ αυτά την ενίσχυση της σεξουαλικότητάς σου, γιατί έχεις ρόλο, αποστολή και ταυτότητα στην αυτοϊκανοποίηση, αλλά και στην ικανοποίηση του εραστή σου.

Αρχίζεις να νιώθεις ότι η κάβλα δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά μια κατάσταση που βιώνεις και πραγματώνεις με τέτοια ιεροτελεστία, που αξίζει να τελειώσεις μόνο και μόνο στη σκέψη, ότι είσαι και κάνεις, όσα δεν τολμούν οι περισσότεροι.

Κουστούμια, μεταμφιέσεις, φετιχισμοί φαίνεται να προκαλούν λίγο παραπάνω το αίσθημα της ερωτικής έλξης και του αισθησιασμού, καθώς κρύβεσαι καλά πίσω απ’ το μυστικό που σε καυλώνει. Η στολή, ένα αντικείμενο, οι πατούσες του παρτενέρ σου, το άρωμά της, οι γόβες της, οι παλάμες του αρκούν για να σε φέρουν σε οργασμό. Εννοείται δε θα πρέπει να ντραπείς, αλλά να τολμήσεις να δεις τα όριά σου φτάνοντας στα πιο ερωτικά άκρα που θα ‘φτανε ποτέ ο εαυτός σου.

Ο υποτακτικός ή κυρίαρχος προσανατολισμός δεν είναι παρά ένα γρηγορότερο σπρώξιμο στην ερωτική κορύφωση. Κάποιοι τ’ ονομάζουν ανωμαλία. Εμείς αυτούς τους κάποιους τους ονομάζουμε vanilla και δεν εννοούμε το παγωτό -το παγωτό θα ήταν χρήσιμο για να παγώσει κάτι που καίγεται- θα συμπληρώσουμε.

Vanilla είναι η σταθερή, προβλέψιμη, σαρκική διεκπεραίωση, που δε γεμίζει το κρεβάτι σου, αλλά το αδειάζει μ’ ένα απλό ιεραποστολικό. Χωρίς φωνές, χωρίς πρωτοβουλίες και πειράματα, χωρίς να νιώσεις κανέναν να τραβάει τα μαλλιά σου, έφτασες σ’ έναν ήρεμο, συγκαταβατικό οργασμό.

Μέχρι να καταλάβεις ότι το σεξ τελείωσε, έχεις ήδη στεγνώσει και περιμένεις ξανά την επόμενη βαρετή φορά που θα νιώσεις κάτι γνώριμο να σε φέρνει σε πιθανή κορύφωση. Όσο οι άλλοι με τους ρόλους και τα ερωτικά αντικείμενα, μέρες μετά, στάζουν και ξανατελειώνουν μόνο στη σκέψη του ερωτικού πόνου.

Λέγοντας περιλαίμια και ρυθμισμένες αναπνοές θεωρούν ότι είναι κάποιο είδος τιμωρίας ή παράλογης επιθυμίας. Δε μας ενδιαφέρει καθόλου όμως. Με το που σκεφτούμε την πλαισιωμένη ερωτική διαδικασία που ξετυλίγουν στα κρεβάτια τους σαν λογαριασμό της εφορίας είναι σχεδόν έπαινος να νιώθεις ότι πειραματίζεσαι πέρα των άκρων.

Και ποιος ορίζει τι είναι ακραίο, όταν τα εσώρουχα μουσκεύονται με δυο λέξεις; Ποιος είπε πως δεν είναι ακραίο τη μαγεία της ηδονής να τη βγάζεις σε πλειστηριασμό μ’ ένα ιεραποστολικό πέντε λεπτών κι οχτώ διεισδύσεων;

Ρόλοι στο σεξ φτιάχνονται, χαλάνε, ενσαρκώνονται. Αντικείμενα πρωταγωνιστούν, υγραίνονται, σπάνε. Ρούχα φοριούνται, σκίζονται, δαγκώνονται. Όλα όμως κοινό παρανομαστή έχουν την καύλα.

Κι η καύλα δε συμβιβάζεται σ’ ένα νωπό σεντόνι, όταν η φαντασίωση την έχει ήδη πλημμυρίσει.