Εκείνοι που φαντασιωνόμαστε

Αν καθίσεις να αναρωτηθείς πόσες φορές έχεις φαντασιωθεί πικάντικες καταστάσεις με κάποιον, χωρίς το πρόσωπο αυτό να έχει την παραμικρή ιδέα, θα κεράσεις τον εαυτό σου ένα καφέ της παρηγοριάς. Και πολύ καλά θα κάνεις. Γιατί πολύ απλά υπάρχουν τα θέλω, υπάρχουν κι οι δικαιολογίες. Το θέμα είναι ότι το μυαλουδάκι σου βασανίζεται και τις περισσότερες φορές, αδίκως.

Ίσως η κάψα σου να δημιουργήθηκε εν καιρώ, ίσως απλά να τον είδες και να σου άναψαν όλα τα λαμπάκια, συμπεριλαμβανόμενου του σημείου G. Όπως και να ‘χει, έχεις εκπλαγεί με τον εαυτό σου και το τι μπορεί να σου κάνει τελικά ένα φλογερό πάθος. Το πόσο πολυμήχανο μπορεί να γίνει το μυαλό σου όταν σε κυριεύει το σώμα, είναι ειρωνικό και ταυτόχρονα αστείο. Χάνεις τον έλεγχο, δεν ξέρεις πώς να το χειριστείς κι αυτό σε τσαντίζει απίστευτα.

Κι εκεί που είσαι στα καλά σου -ή όσο μπορείς να είσαι τέλος πάντων-, τον βλέπεις μπροστά σου. Πίνει καφέ; Σκέφτεσαι «αχ να ήμουνα ο καφές σου να με ρούφαγες!». Πίνει ποτό; Σκέφτεσαι «αχ να ήμουνα το ποτό σου, να σε έπινα!». Τρώει; Σκέφτεσαι «ωραίο και σταθερό δάγκωμα».

Θέλεις να τον βασανίσεις γλυκά, να τον κάνεις να πληρώσει για όλη τη σύγχυση που σου έχει προκαλέσει! Στο μυαλό σου, το έχετε κάνει σε όλα τα πιθανά μέρη όπου μπορεί να ταξιδέψει ανθρώπινος νους.  Ακόμα και πάνω από μια λάμπα που λέει ο λόγος, δε σου φαίνεται υπερβολή αρκεί να νιώσεις τα χείλη του πάνω στα δικά σου, να νιώσεις τον παλμό του καθώς το χέρι σου κατεβαίνει αργά στο λαιμό του. Να του ψιθυρίσεις πόσο τον θέλεις καθώς σε αρπάζει απ’ τη μέση.

Λες και δε σου έφταναν όλα αυτά που έχεις στο κεφάλι σου, το μυαλό σου φροντίζει να τα παγώνει όλα για να παίξει πρωτοποριακό σκηνοθετικό ρόλο σε μια ταινία αισθησιακή, ανάμεσα σε σένα και το αντικείμενο του πόθου σου. Σου σπάει τα νεύρα, σε βασανίζει γιατί προσπαθείς να το αγνοήσεις αλλά σαν κλασική περίπτωση γραμματόσημου, όσο πιο πολύ το φτύνεις, τόσο πιο πολύ κολλάει.

Γιατί λοιπόν να κρατήσεις τόσο ωραία σενάρια για τον εαυτό σου; Όρμα. Εννοείται πως δε μιλάμε για υπερβολές, τύπου όρμα και μετά να έχεις την ευκαιρία να τοιχοκολλήσεις τη σελίδα περιοριστικών μέτρων εναντίον σου. Πολιτισμένα πάντα. Προσέγγισε το το θέμα. Μην το αφήνεις στην τύχη του γιατί η τύχη δε θα ‘ναι πάντα με το μέρος σου. Κάνε ό,τι μπορείς για να γίνει το παιχνίδι δικό σου κι εσύ δική του. Γιατί στην τελική και να μη γίνει κάτι, δεν έγινε και τίποτα. Τουλάχιστον θα ξέρεις.

Το βασικό που πρέπει να σκέφτεσαι σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ότι ο άλλος μπορεί πραγματικά να μην έχει ιδέα για το τι σκέφτεσαι. Για ποιο λόγο λοιπόν να μην του το δείξεις; Ίσως γιατί φοβάσαι ότι η φαντασίωση θα είναι πολύ καλύτερη απ’ την πραγματικότητα; Το γεγονός ότι δε θα ανταποκριθεί όπως εσύ θα ‘θελες; Μη ρωτάς πολλά γιατί, απλά κάν’ το. Όποια και να ‘ναι η έκβαση, το μόνο σίγουρο είναι ότι εσύ θα έχεις μάθει κάτι καινούργιο για τον εαυτό σου.

Με, ή χωρίς οργασμό.