Καλές και οι σχέσεις, καλά και τα λουλούδια, μια χαρά και οι έρωτες και η αγάπη και τα ροζ συννεφάκια αλλά όταν πρόκειται περί σεξ, τότε μιλάμε για μια άλλη ιστορία για άγρια θηρία που για να μη μοιάζει με νερόβραστη πατάτα θέλει φαντασία.
Μπορεί να είναι ένα υποκειμενικό ζήτημα, δηλαδή, το τι αρέσει στον καθένα δεν είναι απαραίτητο να βγάζει μάτι αλλά να γεμίζει το κρεβάτι σου. Τουτέστιν αν εσύ και ο σύντροφος σου θέλετε τα κλασικά κανείς δε θα ανοίξει την πόρτα του δωματίου για να σου κουνήσει το δάχτυλο και να σου πει «πόσο κλασικοί Θεέ μου, κάντε και κάτι καινούριο».
Δεν είναι κακό να διευρύνεις φυσικά τους ορίζοντες σου, αρκεί να το θέλεις όπως η φίλη μου η Κίτσα.
Κίτσα -Γιώργος σημειώσατε δυο χρόνια μαζί, δεμένοι και τυλιγμένοι στην ίδια κόλλα χαρτί. Ευτυχείς σε όλα τους, γιατί εδώ που τα λέμε αν είχαν μόνο διαλεκτική επικοινωνία θα έλεγαν όχι στο σεξ και θα ήταν μόνο φίλοι.
Η Κίτσα ως παράδειγμα θα με βοηθήσει να σε βάλω στο πνεύμα του θέματος που δεν είναι άλλο από τους ρόλους στο σεξ, γιατί εδώ που τα λέμε, αν δεν έχει παιχνίδι μάνα μου τι να το κάνεις;
Η καθημερινότητα και η ρουτίνα λένε πως σκοτώνουν τον έρωτα. Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό που στήνει στον τοίχο και πυροβολεί στο ένα μέτρο είναι το σεξ. Ας με ρωτήσει κάποιος πότε ακριβώς ρουτινιάζει μια σχέση και θα του απαντήσω όταν το σεξ μπαίνει στο πρόγραμμα σαν τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ.
Μη με κοιτάς έτσι, το έχεις πάθει και εσύ, το έχω πάθει και εγώ το έπαθε και η Κίτσα που ευτυχώς το πήρε γραμμή νωρίς πως πάει να γίνει το κακό.
Έτσι μια ωραία πρωία καθώς πίναμε καφέ -γίνονται και τέτοιες συζητήσεις με καφέ ναι- μου ανακοίνωσε την απόφασή της να ανανεώσει την κρεβατοκάμαρά της.
Στην αρχή κατάλαβα πως θέλει να την αναδιακοσμήσει, αλλά έριξε το παρασύνθημα και όλα γίναν ξεκάθαρα. Το σχέδιο «διασώζω την ερωτική μου ζωή με τον Γιώργη» μπήκε σε εφαρμογή με το κλασικό «σαν δυο ξένοι». Αυτή στο μπαρ μόνη, αυτός στην άλλη γωνία, κέρνα ποτό, κέρνα χορό, και μετά από λίγο για ένα επεξηγηματικό στο αυτοκίνητο.
Από σενάρια άλλο τίποτα η Κίτσα, και ο Γιώργης άλλο που δεν ήθελε, αν είχε σκούφια θα την πετούσε.
Μια φορά την εβδομάδα τουλάχιστον άλλαζαν εαυτούς και δέρμα και γινόντουσαν κάποιοι άλλοι. Αφέντης αυτός, δούλα αυτή, δασκάλα η Κίτσα, μαθητής ο Γιώργης, αστυνομικός αυτός, παραβάτης του νόμου η Κίτσα. Και να σου τα ραντεβού σε ξενοδοχεία και οι απαραίτητες στολές και αξεσουάρ για τις ανάγκες των εκάστοτε ρόλων. Όσο για τις υπόλοιπες μέρες ήταν η Κίτσα και ο Γιώργος, αλλά πιο άνετοι ο ένας με τον άλλον χωρίς να λείπουν τα πειράγματα.
Εν ολίγοις το role playing είναι άκρως φυσιολογικό χωρίς περαιτέρω ανάλυση. Είναι μια καλή ευκαιρία να ξεφύγεις λίγο από τον εαυτό σου, να αφεθείς και να εκφραστείς χωρίς το μυαλό σου ή εικόνα που έχεις για εσένα να σε εμποδίζει και όλα αυτά με γνώμονα την από κοινού ικανοποίηση.
Μην ψιθυρίζεις πως εσύ και το έτερον σου ήμισυ δεν έχετε ανάγκη από τέτοιες σαχλαμάρες.
Κατ’αρχάς δε το κάνεις από ανάγκη ούτε με την φρούδα ελπίδα να σώσεις μία ήδη τελειωμένη σχέση σου. Το κάνεις γιατί θέλεις και ας το πω και πιο λαϊκά, γιατί γουστάρεις τον άνθρωπο σου, που αυτό είναι το Α και το Ω.
Η οικειότητα και η αγάπη εκτός κρεβατοκάμαρας θα πρέπει να ξέρεις ότι λειτουργούν ενθαρρυντικά στην εξέφραση φαντασιώσεων και σεξουαλικών επιθυμιών και στην εφαρμογή τους εντός εκτός και επί τα αυτά. Τα λένε και οι ψυχολόγοι αφού και η φίλη μου η Κίτσα που με την πρώτη ευκαιρία θα σου πει πως δεν χάνεις τίποτα με το να δοκιμάσεις, εκτός από την ταυτότητά σου και τις αναστολές που κουβαλάς.
Συντάκτης: Μαρία Κωφίδου
