Η ερωτική πράξη μπορεί να φέρει κοντά δύο ανθρώπους που μοιράζονται μια πολύ όμορφη εμπειρία. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ζευγάρι, αφού πλέον δε θεωρείται ταμπού ανάμεσα σε άτομα που μοιράζονται απλώς και μόνο το κρεβάτι τους, χωρίς καμία άλλη αλληλεπίδραση. Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο έχει πιο εξτρίμ γούστα σε σχέση με τον άλλο;
Με αφορμή την ταινία «50 αποχρώσεις του γκρι», βγήκαν στην επιφάνεια κάποιες πιο ιδιαίτερες συμπεριφορές κατά την ερωτική πράξη. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν μια ήπια χρήση βίας, αγριάδα, βοηθήματα ή και αντικείμενα που μπορούν να προκαλέσουν πόνο, καθώς και ένα πιο ιδιαίτερο «παιχνίδι» ρόλων στο οποίο ο ένας είναι ο Αφέντης ενώ ο άλλος έχει τον ρόλο του Υποτακτικού.
Αυτός λοιπόν ο όρος -του σαδομαζό δηλαδή- περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα ερωτικών και μη δραστηριοτήτων που οφείλει η μια πλευρά να πράττει προς την άλλη. Είναι απαραίτητη και δεδομένη η απόλυτη συναίνεση και των δύο μερών μιας σχέσης αυτού του τύπου, καθώς οι εντολές που δίνονται κι οι πράξεις που εκτελούνται έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την υποταγή και την πλήρη πειθαρχία του ενός προς τον άλλο.
Οι ασκούντες τη φιλοσοφία αυτή δηλώνουν πως δεν είναι ένα παιχνίδι, αλλά είναι μια στάση ζωής που εκφράζει τις ερωτικές τους προτιμήσεις, καθώς και τις σχέσεις που έχουν τα δύο μέλη το ένα προς το άλλο αλλά και προς την κοινωνία. Μέσω αυτής της σχέσης εξουσίας, γιατί αυτό είναι στην ουσία, οι δύο τους βρίσκουν τη θέση τους στο κοινωνικό σύνολο και νιώθουν -ή τουλάχιστον θα όφειλαν να νιώσουν- οικεία. Σκοπός είναι ο έντονος ερεθισμός όλων των αισθήσεων και η απόλυτη έξαψη, με τη χρήση άγριων μέσων. Υπάρχει συναίνεση καθώς το υποταγμένο μέλος παραδίδει αυτοβούλως την εξουσία στον αφέντη του, μιας και μέσα απ’ αυτή τη συνθήκη κι οι δύο απολαμβάνουν το ερωτικό παιχνίδι.
Σε κάποιες σαδομαζό σχέσεις, η αλληλεπίδραση των δύο λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, γνωστά ως sessions, και με τη λήξη αυτών παύει κι αυτή η σχέση και μπορεί να γυρίσουν σε μια μορφή ρομαντικής σχέσης ή ακόμα και σε καμία απολύτως επαφή μέχρι το επόμενο session, μπορεί όμως και να είναι συνεχιζόμενη κι αυτές οι δύο μορφές αφέντη-υποτακτικού να συνεχίζουν και στην καθημερινότητά τους.
Κατά την διάρκεια του κάθε session, ο Αφέντης μπορεί να μειώνει, να εξευτελίζει, να περιορίζει με τη χρήση δεσμών ή και χωρίς αυτά τις κινήσεις του υποτακτικού του, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει και ερωτική πράξη, χωρίς βέβαια αυτό να είναι κάτι δεδομένο. Από την πλευρά του, ο υποτακτικός ακολουθεί πιστά την κάθε εντολή που δέχεται από τον ανώτερό του, μέχρι να νιώσει ολοκλήρωση ο δεύτερος ή μέχρι ο πρώτος να φτάσει στο σημείο που εκείνος ορίζει ως όριό του και να χρησιμοποιήσει μια προσυμφωνημένη λέξη, γνωστή κι ως safe word, που δηλώνει την παύση της πράξης.
Οι κανόνες είναι πολύ σημαντικοί και δεν πρέπει να ξεχνιούνται από καμία από τις δύο πλευρές καθ’ όλη την διάρκεια της σχέσης τους. Αυτοί είναι πολύ απλοί: ασφάλεια-λογική-σύνεση. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που ένας ή και περισσότεροι κανόνες καταπατώνται στο όνομα της απόλαυσης. Τότε μιλάμε για βίαιη συμπεριφορά που μπορεί να οδηγήσει και σε νομικές κυρώσεις. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο πριν την έναρξη μιας τέτοιας μορφής σχέσης να υπάρχει μια σοβαρή συζήτηση ανάμεσα στα δύο μέρη για να τεθούν επί τάπητος όλα τα δεδομένα, τα do’s and don’ts κι αφού συμφωνήσουν απόλυτα, τότε και μόνο τότε να προχωρήσουν στο πρώτο τους session.
Μια τέτοιου είδους σχέση, έξω από τα όρια του session, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μια σχέση “vanilla”. Η αμοιβαία αφοσίωση και ο απόλυτος σεβασμός είναι οι δύο βασικοί πυλώνες μιας τέτοιας σχέσης, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις υπόλοιπες, αφού στην ουσία εμπιστεύεσαι την ίδια σου την ύπαρξη σε κάποιον, εάν είσαι το υποταγμένο μέλος, ή ένα ανήκεις στην πλευρά του Master, έχεις την απόλυτη εξουσία επάνω σε ένα πλάσμα που σε εμπιστεύεται με κλειστά τα μάτια.
Οι ερωτικές προτιμήσεις του καθένα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και κανένας δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει, εφόσον δε βλάπτει τη ζωή και την αξιοπρέπεια κάποιου άλλου. Όσο υπάρχει συναίνεση, τα πάντα επιτρέπονται.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου