Για ακόμη μια φορά λέω να «παίξω» λίγο επικίνδυνα, ρισκάροντας να κατηγορηθώ για σεξιστής και ρηχός. Παρόλα αυτά, αν καταφέρεις και βγάλεις τις παρωπίδες και δεχτείς πως ζούμε σε μια σύγχρονη κοινωνία χωρίς ταμπού κι αηδίες, τότε και μόνο θα καταλάβεις το παρακάτω.
Το θέμα μου καυτό, πάντοτε επίκαιρο κι έχει υπάρξει θέμα συζήτησης από όλες τις παρέες εκεί έξω, όσο κι αν το αρνείστε κάποιοι-ες. Η «πίσω» πόρτα. Ε, ναι λοιπόν το είπα. Είτε σοκάρεσαι είτε όχι, τώρα γνωρίζεις πως ο παραπάνω πρόλογος είχε το λόγο του τελικά.
Ένα από τα όνειρα κάθε άντρα, άπιαστο για μερικούς, εφικτό για άλλους. Απόρθητο λιμάνι κι οχυρό για τις γυναίκες, δώρο μόνο για έναν ή ελάχιστους εκλεκτούς. Κρυφός πόθος και κοινό, ένοχο μυστικό μεταξύ μας. Τι ισχύει τελικά;
Σε καμία περίπτωση δε δηλώνω γκουρού πάνω στο είδος, κάθε άλλο, απλά μέσω του βήματος που μου δίδεται, προσπαθώ να εκφράσω την άποψη μου. Και ποια είναι αυτή; Φιλαράκο στον δίνει, δεν τον παίρνεις εσύ.
Όσο καλός εραστής κι αν νομίζεις πως είσαι, όσο ερωτευμένη κι αν είναι μαζί σου, στο συγκεκριμένο θέμα είσαι η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Παρακάλια, γλύκες και τα συναφή δε θα σε ξελασπώσουν εδώ μεγάλε. Πρέπει να ιδρώσεις παραπάνω από ό,τι συνήθως. Πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη της. Γιατί εκεί κρίνεται το θέμα. Όσο κι αν σου κάνει εντύπωση, περί εμπιστοσύνης πρόκειται. Γιατί για αυτήν δεν είναι μια ακόμη σεξουαλική εμπειρία. Δεν είναι μια νέα στάση ή μια τάση που επιβάλλει η μόδα. Είναι ο μυστικός της καρπός που δε χαρίζεται από εδώ κι από εκεί.
Θέλει το χρόνο του να ωριμάσει και να πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια σου. Και από μεριάς σου, θέλει τον ανάλογο χειρισμό και την ανάλογη εκτίμηση.
Για να στο «σπάσω» λίγο σε κομμάτια κι επειδή οι άντρες είμαστε και λίγο Ούνοι σε τέτοια θέματα σου δίνω παράδειγμα.
Μόλις έχεις πάρει καινούριο αμάξι. Του κουτιού και όπως το ονειρευόσουν πάντα. Προσέχεις πάντα πώς και πού παρκάρεις, περιμένεις το πρωί να ζεσταθεί πριν ξεκινήσεις και βάζεις πάντα την καλύτερη βενζίνη. Δεν θα πρόσεχες πολύ σε ποιον θα το έδινες να το οδηγήσει; Ακριβώς αυτό λοιπόν αισθάνεται κι εκείνη απλά σε μεγαλύτερο βαθμό που εμείς δεν μπορούμε να συλλάβουμε όντας Ούνοι όπως προείπα.
«Πάρε το αμάξι μου, αλλά θέλω να το σεβαστείς» σκέφτεσαι. Φαντάσου τι σκέφτεται εκείνη. Δεν μπορείς ρε φιλέ να θυμώνεις και να μην της μιλάς για μια εβδομάδα και να απαιτείς και κώλο, σε παρακαλώ δηλαδή.
Στην προκειμένη λοιπόν, εκείνη έχει το μαχαίρι και το καρπούζι. Φέρσου σαν κύριος και προσπάθησε να μην είναι αυτοσκοπός σου. Έχει τόσα πάνω στο κορμί της να χαρείς που νομίζω πως είναι τουλάχιστον αδικία να κοιτάς το δέντρο και όχι το δάσος. Θα βρεθεί η κατάλληλη στιγμή και όλα θα γίνουν.
Όσο για αυτούς κι αυτές που θα βρεθούν να με κρίνουν να σας θυμίσω πως ο έρωτας είναι μαγεία και δε χωράει ταμπού. Ο καθένας όπως τη βρίσκει. Όταν μιλάμε για μια συναινετική πράξη ανάμεσα σε δυο νοήμονες ενήλικες δεν υπάρχουν ανωμαλίες και ομαλότητες.
Και μην ξεχνάς, το γκάζι θέλει υπομονή κι η γκόμενα κυνήγι.
Συντάκτης: Βασίλης Δεμιρτζόγλου
