Γλύψε με για να κολλήσω!

Ας μιλήσουμε για γλώσσες. Θέλετε ξένες γλώσσες; Αγγλική, Ισπανική, Γερμανική. Θέλετε για τη δική μας; Πλούσια η ελληνική γλώσσα! Σε λεξιλόγιο, γραμματική, σε νόημα, μοναδική και δύσκολη. Μεγάλο θέμα αυτό. Ας πούμε για τη γλώσσα σας. Για αυτό το μικρό θαυματουργό πραγματάκι που κρύβεται στο στόμα σας και προσπαθείτε να χρησιμοποιήσετε στο σώμα μας για να πετύχετε το θαυμαστό αποτέλεσμα. Για να έρθει, όμως, αυτός ο μεγάλος οργασμός με αυτήν τη γλώσσα, πρέπει να λερώσετε λίγο το πρόσωπό σας. Πρέπει τα πράγματα να γίνουν λίγο βρώμικα, υγρά, ερεθισμένα. Καταλαβαίνω πως είναι αρκετά δυσνόητο το μικρό γατάκι ανάμεσα στα πόδια μας, καταλαβαίνω πως η ανατομία του σας μπερδεύει, αλλά ρε παιδιά κι εσείς, δώστ’ε λίγη παραπάνω προσοχή στην καθοδήγηση. Βάλτε λίγο πάθος και σταματήστε να το αποφεύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι!

Για να μην ψεύδομαι, είχα την τύχη να γνωρίσω κάποιους που το κατέχουν το άθλημα. Πέφτουν με τα μούτρα στο φαΐ, που λέει ο λόγος. Και για εκείνους είναι δυσνόητο κι ίσως αμήχανο, αλλά δείχνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Όσο για τις εικόνες που δημιουργούνται, είναι εξίσου αφροδισιακές που εκείνες που σας δημιουργούμε εμείς στην αντίστροφη φάση. Αμοιβαία τα συναισθήματα, δεν καταλαβαίνω πού κολλάτε.

Και είναι και εκείνοι, από την άλλη πλευρά, που τους σπρώχνουμε διακριτικά το κεφάλι προς τα κάτω, και εκείνοι, περισσότερο διακριτικά, το ανεβάζουν πάλι πάνω. Και φτου και από την αρχή, μέχρι που καταντάει βαρετό και λέμε «δε γαμιέται, άφησέ το καλύτερα». Στην εσχάτη των περιπτώσεων, ίσα που θα ξεμυτίζουν και θα τιμήσουν το κερασάκι της τούρτας για ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Αγαπημένε μου, κλειτορίδα είναι όχι αγκάθι. Μην δοκιμάζεις αν τσιμπάει, πίστεψέ με δεν το κάνει.

Το όλο θέμα έχει μια διαδικασία. Πρέπει το παιχνίδι να γίνει σωστά για να είναι σκληρό. Θέλετε να είναι έντονο και διαρκές. Πρέπει να υπάρχει ο σωστός ρυθμός, να ακολουθούνται τα σωστά βήματα. Μην το γλείφετε σαν να τρώτε πρώτη φορά στη ζωή σας κομπόστα. Δόντια, γλώσσα, χείλη, όλα μαζί εκεί. Έτσι ανάκατα, χωρίς σειρά, με αταξία… Όχι δόντια. Ναι εντάξει, η κομπόστα θέλει δόντια, αλλά όχι αυτό. Ούτε είναι γραμματόσημο, να το φτύσετε λίγο να κολλήσει. Είναι πιο περίπλοκο και πιο ευαίσθητο, θέλει λίγη παραπάνω προσπάθεια. Θέλει κυκλικές κινήσεις, με αρμονία, άλλοτε πιο απαλά και άλλοτε πιο έντονα. Μερικές φορές πιο γρήγορα και άλλες πιο αργά.

Υπάρχουν φορές που συναρπάζεστε από την όλη διαδικασία και προσπαθείτε υπερβολικά πολύ χωρίς να βρίσκετε κανένα σημείο. Γλείψιμο από εδώ, γλείψιμο από εκεί, αλλά καμία κραυγή, κανένα βογγητό. Κάτι γίνεται πολύ λάθος. Θέλει πάθος, δε λέω, αλλά στην προκειμένη θέλει και τεχνική! Και όρεξη για εξάσκηση. Όλα μαθαίνονται πιο εύκολα αν σου αρέσουν. Κανείς δεν πνίγηκε ανάμεσα στα πόδια μας, καιρός να κάνετε και εσείς τη βουτιά. Είθε η κάβλα να γίνει fulltime job!