Σε θέλω τόσο. Πώς κατάφερες να με κάνεις να κρέμομαι απ’ το επόμενο ραντεβού μας, από την επόμενη συνάντηση που θα μου πάρει το μυαλό, ενώ το κορμί θα έχει παραδοθεί προτού καν μ’ αγγίξεις; Εσύ εμένα! Εσύ που την πρώτη φορά έτρεμες μόνο απ’ το παθιασμένο βλέμμα μου, ενώ η εμπειρία μέσα μου γελούσε με βασιλική απόλαυση. Ήξερα και μπορούσα να σε παίξω, να σου δείξω, να σε οδηγήσω στους δρόμους της ηδονής κι εσύ, άπειρο κι ανασφαλές πλάσμα, αφέθηκες στα χέρια μου. Ακόμα έτσι είσαι· η αθωότητα που θέλω να σπιλώνω κάθε μέρα, «ο πρωτάρης» που θέλω να παρασύρω σε βάθη κόλασης, ο άγγελος που θα μεταμορφώσω σε δαίμονα. Μέχρι τότε, απλά άσε με ν’ απολαύσω τη διαδρομή· είναι τόσο αφροδισιακό να είμαι η καθοδηγήτρια.
Ήσουν φοβισμένος. Τα μάτια σου έτρεμαν από την εσωτερική ένταση, καθώς ανέβαινες πάνω μου στο κρεβάτι κι ένιωθα τα χείλια σου να κινούνται διαφορετικά απ’ ό,τι συνήθως. Ξέραμε κι οι δύο πού θα καταλήγαμε σε λίγα λεπτά κι η επίγνωση αυτή σε αφόπλιζε. Προσπάθησα να κρύψω το χαμόγελό μου για το πόσο γλυκό μου φαινόταν και σε τράβηξα κοντά με αργά, αλλά σταθερά χέρια. Όταν τα πόδια μου έκλεισαν γύρω απ’ τους γοφούς σου, ενώνοντας τα ντυμένα ακόμα ευαίσθητα σημεία μας, η αναπνοή σου κόπηκε για λίγα δεύτερα. Δεν είχες συνηθίσει σε τέτοια αμεσότητα και διεκδικητικότητα και το βλέμμα σου απέκτησε μία σπιρτάδα που δεν είχα ξαναδεί. Μια σπίθα που προμήνυε ενθουσιώδη πυρκαγιά.
Εσύ ήσουν με την πλάτη στο στρώμα τώρα κι εγώ χόρευα ρυθμικά, βασανιστικά, εκεί που ήξερα ότι θα σε τρελάνει. Τα χέρια μου στο στέρνο σου μου μαρτυρούσαν πως η ταραχώδης ευχαρίστηση που έπαιρνες εξίταρε το σώμα σου παραπάνω απ’ ό,τι περίμενα κι η δική μου έκσταση ούρλιαξε στο σύμπαν. Το ζώο ήταν έτοιμο να σου χιμήξει. Όμως όχι! Με ‘σένα έπρεπε να το πάω πιο σιγά, βήμα-βήμα. Είχα την ευκαιρία να σου μάθω πράγματα που για πρώτη φορά θα τα έβλεπες μ’ αυτόν τον τρόπο. Την ευκαιρία να σε ξετρελάνω και να σ’ αφήσω να ζητάς. Να ικετεύεις για περισσότερο. Ήσουν δικός μου για ‘κείνες τις στιγμές κι είχα τον έλεγχο όσο με κανέναν στο παρελθόν.
Ω, αυτή η αίσθηση της κυριαρχίας! Η αίσθηση ότι έχεις αφεθεί κι εγώ μπορώ να κάνω οτιδήποτε θέλω στο κορμί και στο μυαλό σου, το να σε κάνω μ’ έναν ψίθυρο στο αυτί ν’ αναστενάξεις, μ’ ένα δάγκωμα να βογκήξεις και με μία απλή, μα σωστή, στάση να φωνάζεις τ’ όνομά μου και να εξιτάρεις τον εγωισμό μου. Η αίσθηση ήταν πρωτόγνωρη, καθώς σε είχα υποτάξει στις άπληστες ερεθισμένες μου σκέψεις. Με τις πιο έμπειρες φορές του παρελθόντος δεν είχα νιώσει ούτε μία φορά κάτι αντίστοιχο.
Ξέραμε κι οι δύο ότι στο παρελθόν δε συνέβη ποτέ το αναμενόμενο. Η αίσθηση της «ανωτερότητας» που απογειώνει και κάνει τους πόρους του σώματος να τρέμουν και να ιδρώνουν, που κάνουν το κάτω μέρος να δονείται με ανυπομονησία δεν ήρθε ποτέ. Η λαμπερή ματιά εκείνου που απολαμβάνει στο έπακρο κάτι για πρώτη φορά, δεν εμφανίστηκε στα πρόσωπά τους κι αυτή η σκοτεινή επιθυμία να τους «διασύρω» στα βρώμικα μου μονοπάτια έμεινε άφαντη.
Μαζί σου, όμως, όλα είναι διαφορετικά. Μαθαίνω πτυχές του εαυτού μου, καθώς εσύ μαθαίνεις τι πραγματικά είναι το σεξ. Τι μπορεί να προσφέρει και να σου βγάλει με το καθετί νέο. Μου βγάζεις πλευρές που δεν ήξερα πως είχα. Έναν σαδισμό, ένα αίσθημα υπεροχής, μα ταυτόχρονα και θέλησης να σου προσφέρω ό,τι ξέρω και να πλάσουμε καινούρια μαζί. Γιατί βλέποντάς σε να το ζεις, το ζω κι εγώ μ’ άλλα μάτια. Μ’ άλλες αισθήσεις. Και μετά από τόσο καιρό, είναι πρωτόγνωρο και για μένα. Εκστατικό και ανά στιγμές ουτοπικό. Τίποτε δεν είναι ξαναειπωμένο μαζί σου, όλα είναι φρέσκα. Με νέα χρώματα και γεύσεις, κάθε δρόμος διαφορετικός, κάθε φορά μια νέα αξέχαστη εμπειρία.
Μπορεί οι έμπειροι να είναι αγρίμια που ξεσκίζουν ο ένας τον άλλον, όμως μαζί μαθαίνουμε να μαχόμαστε μ’ έναν εντελώς δικό μας ξεχωριστό τρόπο, ανακαλύπτοντας ο καθένας το δικό του στυλ πάλης. Μαζί σου, άπειρο μωρό μου, γίνομαι μια άλλη εκδοχή μου και λατρεύω την εξερεύνηση καινούριων στιγμών. Στιγμών που γράφονται για πρώτη φορά μ’ εμάς ως πρωταγωνιστές. Μαζί σου είναι σαν το βιβλίο μου να γράφεται ξανά από την αρχή.
Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Α. Καρμίρη: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Μαρία Α. Καρμίρη
