Η ατμόσφαιρα του σινεμά προκαλεί σενάρια ακατάλληλα για ανηλίκους

Οι μεταμεσονύκτιες προβολές ταινιών στον κινηματογράφο ήταν, είναι, και θα είναι γεμάτες εντάσεις, μυστικισμό και σέξι διάθεση. Φώτα κλειστά. Ελάχιστος κόσμος τριγύρω. Κάποιοι ψίθυροι ακούγονται στο βάθος κι όλοι σε μία κοινή αναμονή για την έναρξη της προβολής. Κάπου ανάμεσα στον λιγοστό κόσμο ξεχωρίζει ένα ζευγάρι που περιμένει με ανυπομονησία. Η ανυπομονησία για την προβολή. Ή μήπως όχι; Δεν έχει σημασία το είδος ή η πλοκή. Δεν τους ενδιαφέρει εξάλλου και πολύ. Θέλουν να αρχίσει η ταινία για να συγκεντρωθούν όλοι (κι οι ίδιοι;) στην οθόνη. Φευγαλέες κι αβίαστες σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό τους.

Η ατμόσφαιρα είναι τόσο ήσυχη που κάνει τους ίδιους ανήσυχους. Ο χρόνος τρέχει γρήγορα, δεν καταλαβαίνουν πότε προβλήθηκαν τα διαφημιστικά trailers. Το μυαλό τους είναι αλλού. Η προβολή επιτέλους ξεκινά. Η μουσική της ταινίας τρέχει με διακυμάνσεις, άλλοτε σε έντονους κι άλλοτε σε light τόνους. Κοιτούν τον κόσμο στην αίθουσα. Όλοι έχουν στραμμένα τα μάτια τους στη μεγάλη οθόνη. Κάποιοι τρώνε αμέριμνοι ποπ κορν. Άλλοι κοιτούν απορροφημένοι την πλοκή. Κι αυτοί οι δυο, ρίχνουν ματιές που διαπερνούν τα κορμιά τους. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο.

Ρίχνουν ξανά το βλέμμα τους τριγύρω. Νιώθουν τρομερή ανάγκη να αγγιχτούν. Κι αν κάποιος γυρίσει και τους δει; Καίγονται από επιθυμία γιατί τους αρέσει πολύ αυτό το «κι αν». Είναι αυτή η αίσθηση του παράνομου, του απαγορευμένου. Τους προκαλεί μια ντροπή κι ένα άγχος για το αν οι άλλοι τους καταλάβουν κι έτσι κορυφώνεται η έντασή τους. Θέλουν να δοκιμάσουν.

Δεν αντέχουν άλλο. Αρχίζουν να αγγίζονται. Στην αρχή ένα απλό χάδι με κάποια πίεση στα χέρια, ένα πεταχτό φιλί στο λαιμό και στα χείλη. Το φιλί γίνεται παρατεταμένο, με γλώσσες που θέλουν να συναντηθούν. Συνεχίζουν με αγγίγματα πίσω απ’ τα αφτιά και γύρω απ’ τα μαλλιά. Σταματούν. Ελέγχουν τους υπόλοιπους. All clear. Τα αγγίγματα και τα απλά χάδια, όμως, δεν είναι πλέον αρκετά.

Δίνουν πάσα σε τριψίματα πάνω απ’ τα ρούχα. Άκρα που ηθελημένα ανοίγονται για να δώσουν την ευκαιρία σε χέρια να κατηφορίσουν και να αφήσουν μικρά και σχεδόν άηχα βογκητά να ξεφύγουν. Χέρια που μπλέκονται γύρω από λαιμό και μαλλιά, χείλη που θέλουν να γλείψουν κάθε κενό σημείο δέρματος που βρίσκουν εκείνη τη στιγμή.

Οι ανάσες τους γίνονται εντονότερες και πιο γρήγορες. Κάνουν ξανά μια παύση. Τσεκάρουν τριγύρω. Η ένταση που προκαλείται απ’ τη διακοπτόμενη κάψα τούς κάνει να γουστάρουν περισσότερο. Νιώθουν τα κορμιά τους να φλέγονται και καταλήγουν να ξεσπούν την ένταση σε δαγκωματιές.

Δαγκωματιές που αφήνουν σημάδια σαν αποδείξεις ανυπόμονης επιθυμίας. Δαγκωματιές σε όποια επιφάνεια λαιμού ή στήθους έχει μείνει ακάλυπτη και προσβάσιμη. Έχουν χάσει την αίσθηση του χρόνου κι απλά παρακαλούν να μην ανοίξουν ακόμη τα φώτα για διάλειμμα. Δε θέλουν με τίποτα να τελειώσει αυτή η έξαψη. Τρελαίνονται, όμως, και θέλουν οπωσδήποτε να τελειώσουν ο ένας για τον άλλο. Φιλιούνται και συνεχίζουν με δαγκωματιές στα χείλη.

Αποφασίζουν να αλλάξουν θέση. Βλέπουν δυο κενές πάνω και δεξιά. Σηκώνονται δειλά και τρέχουν ακροπατώντας προς τα εκεί. Κάθονται. Κοιτάζονται επίμονα. Αρχίζουν να φιλιούνται. Ξανά. Πιο παθιασμένα. Πιο καβλωμένα. Θέλουν να διώξουν τα ρούχα από πάνω τους. Και θέλουν να γίνει γρήγορα. Σηκώνει τη φούστα της κι αρχίζει να παίζει μαζί της. Εκείνη δεν αντέχει, κάθεται πάνω του. Τον ξεκουμπώνει κι αρχίζει να τον χαϊδεύει. Τη σηκώνει και τη γυρνάει με πλάτη σε εκείνον και τα μάτια της στην οθόνη.

Αργά και πάντα κοιτάζοντας τι μπορεί να βλέπουν οι άλλοι, μπαίνει μέσα της. Ακολουθεί μια ήσυχη κραυγή ανακούφισης. Οι ανάσες βαριές, οι κινήσεις γρήγορες κι η κορύφωση που τόσο περίμεναν έρχεται. Της κλείνει το στόμα βίαια με το χέρι του, τη δαγκώνει στην πλάτη για να μην ακουστεί και την αφήνει στην κενή θέση δίπλα του.

Ανοίγουν τα φώτα. Τέλος προβολής. Κοιτάζονται και χαμογελούν. Πονηρά και παιχνιδιάρικα της κλείνει το μάτι, την παίρνει απ’ το χέρι και φεύγουν. Οι μεταμεσονύκτιες προβολές ταινιών στον κινηματογράφο ήταν, είναι, και θα είναι γεμάτες εντάσεις, μυστικισμό και σέξι διάθεση.