«Εμείς με τον τάδε θέλουμε να πειραματιζόμαστε» ακούς τις δεσμευμένες φίλες σου να σου λένε και μια μορφή φρίκης περιβάλλει το πρόσωπό σου. Ακούς για σεξ σε σκαλοπάτια πολυκατοικίας, σε μπαλκόνια, σε ασανσέρ. «Εγώ αποκλείεται να κάνω κάτι τέτοιο, όποιον και να έχω μαζί μου» λες και το πιστεύεις γιατί δεν είσαι τόσο ριψοκίνδυνος και η δόση τρέλας μέσα σου μάλλον ελλείπει. Και τότε η ζωή γέλασε. Γιατί η ζωή ξέρει πολύ καλύτερα από εσένα.

Έρχεται η στιγμή που γνωρίζεις κάποιον και ο ενθουσιασμός που σε καταβάλει, σε ωθεί να κάνεις πράγματα τρελά.  Μια ερωτική σχέση με έναν άνθρωπο, κυρίως όταν είναι ακόμη πολύ νωρίς και κυρίως όταν μαζί με το πάθος περιπλέκεται και το συναίσθημα, είναι ικανή να απογειώσει το μυαλό σου και να σε οδηγήσει σε σύμπαντα παράλληλα. Αυτά που εσύ ο ίδιος έλεγες πως ποτέ δε θα δοκίμαζες είσαι ο πρώτος που τα προτείνεις και δεν περιμένεις ούτε στιγμή για να τα γευτείς.

Είναι, άλλωστε, γνωστό πως το σεξ σε μέρη επικίνδυνα σε εξιτάρει. Υπάρχει, όμως, κάτι με αυτά τα ασανσέρ που κανείς δεν μπορεί να το εξηγήσει. Όσο κι αν προσπαθούσε ο φίλος ή η φίλη σου να σου το περιγράψει, όταν το ζεις και μόνο μπορείς να πεις ότι το έχεις νιώσει σε κάθε κύτταρο του κορμιού σου. Σαν να βγάζουν μια μαγική φωνή αυτά τα μικρά δωματιάκια και καθώς ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις να σε καλούν να αμαρτήσεις. Γιατί ας μην γελιόμαστε. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπεις σε ένα άδειο ασανσέρ με το ταίρι σου και να μην έχετε ορμήσει ο ένας πάνω στον άλλον για ένα φιλί ατελείωτο και παθιασμένο. Με τις αισθήσεις τεντωμένες μην τυχόν και σταματήσει σε λάθος όροφο και μπει κάποιος να διακόψει τη στιγμή.

Κι όταν το φιλί δεν είναι αρκετό; Μετά από ένα βράδυ έξαλλο και με την ώρα περασμένη για τα καλά, το ασανσέρ σε καλεί για ακόμη περισσότερες περιπέτειες. Το κουμπί στοπ ούτε που το προσέχεις. Δε νιώθεις την παραμικρή ανάγκη να το πατήσεις. Τα ρούχα βγαίνουν με ρυθμούς γρήγορους μιας και το αδιόρατο άγχος σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό του παράνομου κάνουν το αίμα να τρέχει στις φλέβες και τις κινήσεις να είναι ανυπόμονες και απότομες. Και πάλι όχι όλα. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Η ένταση της στιγμής μπορεί να καλύψει κάθε κενό που θα δημιουργούσε η ύπαρξη περισσότερων αναγκαίων ρούχων.

Χρόνος για χάδια και αγάπες δεν υπάρχει. Αν επιλέξεις να μεταφέρεις το κρεβάτι σου σε έναν χώρο εκτός σπιτιού θα πρέπει να περιμένεις πως ο ρομαντισμός ούτε θέλεις να υπάρχει ούτε και χρειάζεται. Τα χέρια είναι άγρια, τα λόγια είναι βρώμικα και οι κινήσεις είναι απότομες και δυνατές όσο χρειάζεται για να φτάσεις στην κορυφή, χωρίς να έχεις πατήσει το κουμπί κανενός ορόφου. Και το κερασάκι στην τούρτα; Μα φυσικά ο καθρέφτης! Ασανσέρ χωρίς καθρέφτη δεν υπάρχει. Και στο σεξ η ύπαρξη καθρέφτη είναι τόσο καταλυτική. Νιώθεις την κάθε κίνηση στο σώμα σου και ταυτόχρονα τη βλέπεις να συμβαίνει απέναντί σου. Ποια σκηνή θα μπορούσε να είναι περισσότερο ερωτική;

Κι όταν πράγματι φτάσεις εκεί ψηλά -πιο γρήγορα από όσο πίστευες, πιο γρήγορα απ’ όσο είχες φτάσει ποτέ- και κοιτάς τα μάτια του συντρόφου σου μέσα από αυτόν τον ίδιο καθρέφτη χορτασμένα και γεμάτα ικανοποίηση, τότε όλα αυτά αποκτούν νόημα. Το παράλογο της πράξης αίρεται. Και αναλογίζεσαι με τον εαυτό σου «Είμαι πράγματι εγώ αυτός που κάνει τέτοια πράγματα;». Κι όμως είσαι.

Το πάθος σε οδηγεί πολλές φορές σε σύμπαντα παράλληλα. Σε εκδοχές του εαυτού σου που ούτε ήξερες ότι μπορούσαν να υπάρξουν. Γι’ αυτό απόλαυσέ το.

 

Συντάκτης: Εβίτα Μαρασλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή