Μόνο στο κρεβάτι σου επιτρέπω να με φτύνεις

Όποτε κι αν σε δω, όπου κι αν σε πετύχω, ένα πράγμα σκέφτομαι μόνο: «Σε θέλω μέσα μου». Και πίστεψέ με, δεν είναι κάβλα της στιγμής, είναι κάβλα μόνιμη. Μαζί άλλωστε έχουμε δώσει άλλη έννοια στον όρο σεξ. Λίγο πιο πικάντικη, λίγο πιο παθιασμένη. Πάθος που ξεχειλίζει. Τόσο έντονο.

Πώς λοιπόν ν’ αντισταθώ όταν σ’ αντικρύζω; Και πώς να καταλαγιάσω αυτό το πάθος, όταν στο μυαλό μου γυρίζουν τα μουσκεμένα σεντόνια και τα ιδρωμένα, γυμνά κορμιά τα οποία μετά μανίας γίνονται ένα;

Πώς να μην ανεβάσει θερμοκρασίες το κορμί μου απέναντί σου, απέναντι στο σώμα σου, το πρόσωπό σου, απέναντι στο στόμα σου; Ω ναι, προπάντων αυτό. Η γλώσσα λένε κόκκαλα δεν έχει αλλά πολλαπλούς οργασμούς χαρίζει. Κι η δική σου, τους χαρίζει απλόχερα. Προπάντων σε μένα, ειδικά σε μένα.

Και μόνο που θα νιώσω το κεφάλι σου ανάμεσα στα πόδια μου, το σώμα μου αλλάζει ρόλο, γίνεται δικό σου, αποκλειστικά δικό σου. Κι εσύ είσαι σίγουρος γι’ αυτό. Κι αν δεν είσαι, γίνεσαι όταν χώνω τα χέρια μου ανάμεσα στα μαλλιά σου και τα τραβάω με δύναμη. Τότε σίγουρα ξέρεις πως με έχεις φτάσει στο απόγειο. Μόνο με τη γλώσσα.

Γιατί το στοματικό το δικό σου, δεν είναι σαν οποιοδήποτε. Έχει μία γεύση εθιστική, επιτακτική και καβλωτική -κι οι οπισθοδρομικοί ας μην διαβάσουν άλλο, γιατί τα πράγματα παρεκτρέπονται στην πορεία-. Μία γεύση από πενήντα αποχρώσεις του γκρι σε μία πιο εξελιγμένη μορφή, ίσως την τελειοποιημένη της.

Μία μάχη αυτοσυγκράτησης πριν την καταστροφή. Και μιλάμε για μεγάλη καταστροφή. Πλημμύρα ολόκληρη. Απ’ τη μία εγώ να προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου κι απ’ την άλλη εσύ να μου χαρίζεις αλλεπάλληλους οργασμούς, χρησιμοποιώντας κάθε πιθανό τρόπο και κάθε δυνατό μέσο.

Τόση ένταση έχει σαν αποτέλεσμα απειροελάχιστη αυτοσυγκράτηση, μηδαμινή. Άλλωστε αυτός δεν είναι ο σκοπός σου; Δικός σου και του σεξ γενικότερα; Δίνουμε έμφαση στο συναίσθημα κι αφήνουμε το σώμα μας ελεύθερο κι ευάλωτο μπροστά σ’ οποιοδήποτε είδος αίσθησης. Κλείνουμε τα παραθυράκια στις συμβουλές και τις υποδείξεις. Στα προκαθορισμένα πρέπει και μη.

Καμία λογική δε χωράει, άλλωστε, σε καμία στάση. Αν χωρέσει γινόμαστε σαν αυτούς τους «πολυσπουδαγμένους» ηθοποιούς που παίζουν στις ερωτικές ταινίες. Κι εμάς δε μας κάνουν αυτά. Εμείς έχουμε τη δική μας ταινία. Και κάθε φορά αλλάζουμε σενάρια και ρόλους, γινόμαστε καλύτεροι. Κι ασ’ τον Grey να μετράει ερωτικά παιχνίδια.

Εκεί είναι που στα επιτρέπω όλα. Ναι, έγω που στην παραμικρή σου κίνηση είμαι έτοιμη να σηκώσω το δάχτυλο και να κατακρίνω. Το πνεύμα αντιλογίας κι ο ορισμός της αντίδρασης. Στο κρεβάτι έχεις σε όλα δίκιο. Είναι πρωταγωνιστικός ο ρόλος σου εκεί κι έχεις μάθει να τον διαχειρίζεσαι καλά. Κι όσο περνάει ο καιρός επιβεβαιώνομαι γι’ αυτό μου το συμπέρασμα.

Μόνο που η συνέχεια σε θέλει σε ρόλο υποταγμένου. Κι η συμφωνία ήταν ξεκάθαρη εξ αρχής. Καμία παρεμβολή δε χωράει. Μην πειράξεις το παιχνίδι, μ’ αρέσει ως έχει. Αν τ’ αλλάξεις θα το αλλοιώσεις. Κι αλλοιωμένα πράγματα δεν τα γουστάρω. Μόνο εσένα γουστάρω υποχείριο της συμφωνίας μας.

Την είδα τη σπίθα στα μάτια, σε τι θερμοκρασία βρίσκεσαι; Ετοίμασε το χώρο, την ατμόσφαιρα και κάλεσέ με. Σειρά της δικής μου γλώσσας να κάνει τα δικά της. Έτοιμος;