Μηροί έτοιμοι, γοφοί επίσης, τα χέρια τώρα που στο καλό πάνε; Nομίζω πως τώρα το πετύχαμε, είμαστε ακριβώς όπως στο σκίτσο που πήρε το μάτι μου προχθές σ’ ένα άρθρο, κάτω από το βαρύγδουπο τίτλο «Πέντε στάσεις, χίλιοι οργασμοί».
Κάτσε ρε κοπελιά να πετύχουμε τον ένα και το σπάμε το ρεκόρ μετά.
Πάλι μ’ έπιασε η συνειρμική μου λογοδιάρροια, βούλωσέ το επιτέλους και συγκεντρώσου κοπέλα μου. Μπα, τίποτα δε γίνεται.
Σκέψου τον κούκλο ηθοποιό που έπαιζε σ’ εκείνη την ταινία που είδατε προχθές στο σινεμά. Τζίφος.
Κάτι μου θυμίζει αυτή η έκφρασή του, να δεις που κοντεύει να τελειώσει κι εγώ δεν έχω καν αρχίσει.
Τι να κάνω; Αν του δείξω πως δεν είναι αμοιβαίο θα τον πληγώσω.
Θα προσποιηθώ τώρα και βρίσκουμε τη λύση στο πρόβλημα μετά.
Ήρθε η ώρα να κατέβω, πιάστηκα. Με ρωτάει αν μου άρεσε, κουνάω το κεφάλι, έχουμε ορκιστεί να μη λέμε ψέματα μεταξύ μας, αν το ρίξω λοιπόν στην εκστασιασμένη παντομίμα, δεν παραβαίνω την υπόσχεση μου.
Σηκώνεται από το κρεβάτι, μάλλον πάει για ντουζ, πιάνω κινητό και ίντερνετ μπας και το σώσω στο δεύτερο γύρο. Αναζήτηση, «δυσκολία οργασμού», το «ανοργασμική» το χρησιμοποιούσαν πάντα όλοι σαν βρισιά ή προσβολή, δε θέλω σίγουρα ν’ ανήκω σ’ αυτήν την κατηγορία.
Οι δέκα πρώτες σελίδες είναι γεμάτες έρευνες και στατιστικά. Το 10% των γυναικών, δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, 15% έχουν δυσκολία να τον πετύχουν, ενώ ένα 50% δεν είναι ικανοποιημένο, ούτε από την ποιότητα, ούτε από την ποσότητά του. Για δες, τελικά δεν είμαι η μόνη.
Οι διαταραχές της κορύφωσης υπάγονται σε τρία είδη, να και κάτι που δεν ήξερα.
Στην πρωτοπαθή, που είναι απών από την έναρξη της ενεργής σεξουαλικής ζωής, την δευτεροπαθή, που είναι η εμφάνιση της έλλειψης του οργασμού από ένα σημείο κι έπειτα και την εκλεκτική, που εμφανίζεται κατά συνθήκη.
Σίγουρα δεν ανήκω στην πρώτη, θυμάμαι στο πανεπιστήμιο για μένα σεξ και οργασμός ήταν κάτι σα να λέμε συνώνυμα. Ούτε το τρία είμαι, μάλλον προς το δύο με κόβω.
Γιατί όμως να μου συμβεί τώρα; Τα αίτια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Είναι εξαιτίας οργανικών παθήσεων όπως κολπίτιδες και τραχηλίτιδες, όχι από αυτά είμαι καθαρή είχα ραντεβού με το γυναικολόγο προχθές, ή ψυχολογικά κολλήματα, αναστολές και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Παίζει πάντα και ο συνδυασμός.
Καλά, ταπεινό χαμομηλάκι δε με λες, αλλά από τότε που έκανα την επέμβαση πριν τρεις μήνες και μου φορτώθηκαν όλα αυτά τα κιλά, που ακόμα παλεύω να τα χάσω, δεν είμαι τόσο άνετη με το σώμα μου, όπως ήμουνα όταν τα πρωτοφτιάξαμε. Άσε που μ’ έχει πιάσει και αυτή η εμμονή να έχουμε πάντα τα φώτα σβηστά.
Κάτι πρέπει να κάνω, από αύριο ξεκινάω γυμναστήριο. Θα καταφέρω μια ώρα αρχύτερα να μπω στα παλιά μου ρούχα, άσε που διάβασα σ’ ένα άρθρο ότι όταν γυμνάζεσαι, καλυτερεύει και η σεξουαλική σου ζωή.
Σα ν’άκουσα την πόρτα του μπάνιου ν’ ανοίγει, γρήγορα απενεργοποίηση το κινητό και μέσα στο συρτάρι. Σέξι βλέμμα και μικρά βήματα προς το μέρος του. Πιάσ’ τον απ’ το χέρι και οδήγησε τον στο κρεβάτι. Αυτή τη φορά ίσως είμαι πιο τυχερή, χωρίς αυτός να παίζει τον Ταρζάν κι εγώ τη Τσίτα.
Απλώνει το χέρι να σβήσει το φως.
«Αυτή τη φορά, τα θέλω όλα αναμμένα», του ψιθυρίζω.
Και με το πονηρό χαμόγελο που μου σκάει, με οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
