Γράφει η Ν. Μ.
Πριν από πέντε περίπου χρόνια, έχοντας επιστρέψει πρόσφατα στην Ελλάδα μετά από ένα δύσκολο κι επίπονο χωρισμό και με κύκλο που περιοριζόταν σε λιγοστούς φίλους από τα φοιτητικά χρόνια και κάποιους νέους συναδέλφους μετρημένους στα δάχτυλα, αποφάσισα αρκετά δειλά και διστακτικά στην αρχή να μπω στον άγνωστο μέχρι τότε για μένα κόσμο των διαδικτυακών γνωριμιών. Σε αυτή μου την απόφαση, σημαντικό ρόλο έπαιξαν κι οι παροτρύνσεις της τότε κολλητής μου που αυτοπροσδιοριζόταν ως η guru των εφαρμογών και ιστοσελίδων γνωριμιών, ακόμη κι αν οι περισσότερες από τις γνωριμίες που έκανε μέσω διαφόρων διαδικτυακών μέσων κατέληγαν είτε σε one night stand, είτε σε πολύ αστείες ιστορίες με τις οποίες γελούσαμε για μέρες γύρω από τραπέζια και μπαρ. Από άνδρες που απλώς, δεν εμφανίζονταν ποτέ μέχρι παντρεμένους ή ανθρώπους με πολλά φετίχ, σίγουρα είχε εμπλουτίσει το βιογραφικό της με εμπειρίες που εγώ προσωπικά δεν είχα καμία διάθεση ν’ αποκτήσω. Κάποια στιγμή ωστόσο, το επιχείρημά της πως «από το να μην υπάρχει τίποτα στη ζωή σου, καλύτερα να υπάρχουν γνωριμίες κι ας μην οδηγούν σε κάτι σοβαρό», άρχισε να κερδίζει έδαφος μέσα μου.
Έτσι λοιπόν σκέφτηκα πως δεν μπορεί να είναι πολύ κακό το να κατεβάσω μια τέτοια εφαρμογή. Ανάμεσα στις διάφορες επιλογές που είχα στη διάθεσή μου, επέλεξα το Tinder. Μπορώ να πω πως με κέρδισε το προσεγμένο design, τα χαρούμενα χρώματα και το γεγονός πως τότε τουλάχιστον, ήταν περισσότερο διαδεδομένο στο εξωτερικό, παρά στην Ελλάδα.
Διαβάζοντας κριτικές online, ένα σχόλιο ανέφερε πως το Tinder αποκτά μεγαλύτερη αξία στην Ελλάδα το καλοκαίρι λόγω των σέξι τουριστών που ψάχνουν μια νέα, καυτή γνωριμία για να περάσουν το βράδυ τους στην Αθήνα. Λίγο οι αναμνήσεις μου από το εξωτερικό, λίγο που μου έλειπαν οι εξωτικοί έρωτες που είχα ζήσει εκεί, μπορώ να πω πως αυτή ήταν η πληροφορία που έκανε το χέρι μου να πάει μόνο του στο app store και να πατήσει εκείνο το μοιραίο, για πολλούς λόγους, download της εφαρμογής.
Σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες που ήταν αρκετά δημοφιλείς στην Ελλάδα την περίοδο εκείνη, το Tinder είχε ωραίο και νέο κόσμο και η αδυναμία μου στους ωραίους άνδρες ήταν, τότε τουλάχιστον, το βασικό κριτήριο επιλογής των ραντεβού μου. Οι επιλογές πολλές και τα likes και οι καρδιές έπεφταν βροχή. Οι τουρίστες τελικώς δεν ήταν τόσοι όσοι θα περίμενα αλλά σίγουρα ήταν όλοι τους ευγενικοί, με τη διαφορά πως για να τους προλάβεις, έπρεπε να ήσουν αποφασισμένος να συναντηθείς μαζί τους το ίδιο βράδυ ή ακόμη και την ίδια ώρα κι εγώ σίγουρα δεν ήμουν.
Πολλοί είναι οι τύποι ανθρώπων που συναντά κανείς εκεί ενώ υπάρχει κι η επιλογή να μιλήσεις με άνδρες, γυναίκες ή και τα δυο. Εγώ επέλεξα μόνο άνδρες, επομένως έχω εικόνα για τους διαφορετικούς τύπους ανδρών που μπορεί να συναντήσει κανείς εκεί. Όπως και στις δια ζώσης γνωριμίες, έτσι και στις διαδικτυακές, όλοι τους διαφέρουν με μοναδικό κοινό τόπο πως όλοι θέλουν το σ#ξ και μάλιστα σχετικά γρήγορα και χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσουν και πολύ. Κι εγώ αυτό έψαχνα εκεί μέσα. Το κακό είναι πως αυτό το γνώριζαν κι εκείνοι.
Το δύσκολο με αυτές τις εφαρμογές ή ιστοσελίδες γνωριμιών, τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι πως παρά το γεγονός πως όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες ανθρώπων που έφτασαν μέχρι τα σκαλιά της εκκλησίας κι είχαν γνωριστεί μέσω Tinder, μπαίνοντας εκεί ουσιαστικά κατατάσσεις τον εαυτό στην κατηγορία «μόνο για σ#ξ». Ωστόσο, με τον ρομαντισμό που με χαρακτηρίζει, όταν άρχισα να χρησιμοποιώ το Tinder πίστευα πραγματικά πως μπορεί από εκεί μέσα να γνωρίσω τον έρωτα κι όλο αυτό να καταλήξει στην όμορφη σχέση που λαχταρούσα και πίστευα πως κάπου υπάρχει για μένα και με περιμένει. Με απόλυτη ειλικρίνεια, έψαχνα μια καλή γνωριμία.
Όπως λοιπόν και στην πραγματική ζωή που δεν κρύβεται πίσω από ένα πληκτρολόγιο, στο Tinder υπήρχαν άνδρες που ήταν καλοί κι ευγενικοί. Θα συζητούσαν μαζί σου διάφορα θέματα, πέραν του ερωτικού, θα μοιράζονταν στιγμές της καθημερινότητάς τους μαζί σου και μετά από 1-2 μέρες επικοινωνίας, θα σου πρότειναν να πάτε για ένα ποτό. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως μια τέτοια αξιοπρεπής συμπεριφορά αποτελεί απλώς την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται πως όλη αυτή η ιστορία μπορεί να οδηγήσει κάπου. Συνήθως, κάπως έτσι χειρίζονται την κατάσταση οι newbies ή οι πολύ ευγενικοί. Εγώ ήμουν και τα δυο.
Μια άλλη κατηγορία αποτελούσαν οι πολύ απελευθερωμένοι ή αυτοί που χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα καιρό και ένιωθαν πλέον πως εκεί μέσα ήταν το μικρό τους βασίλειο. Αυτοί μιλούσαν ανοιχτά, χωρίς να τους νοιάζει ιδιαίτερα αν θα προσβάλλουν ή θα σοκάρουν τον άλλο. Από το «Καλησπέρα. Ψάχνω μια γυναίκα να με υποτάξει και να γίνει η αφέντρα μου. Στο ξεκαθαρίζω βέβαια, είμαι φουλ ενεργητικός άνδρας» μέχρι το «είμαι παντρεμένος με δυο παιδιά και έχω μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων Κηφισίας και Κατεχάκη, με ένα δωματιάκι στο πίσω μέρος. Θα έρθεις;», στις τρεις το ξημέρωμα, είναι μερικά μόνο παραδείγματα περιπτώσεων στις οποίες ξέρεις τι να περιμένεις είτε επιλέξεις να πας στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων είτε όχι.
Φυσικά, από το Tinder δε λείπουν οι κομπλεξικοί που αν κάνεις το λάθος να μην ανταποκριθείς θα σου κάνουν επίθεση αλλά δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ παραπάνω σε αυτούς καθώς αυτούς τους συναντάς παντού πια. Τέλος, η πιο ύπουλη και επικίνδυνη κατηγορία είναι οι δήθεν. Όταν λέω δήθεν, εννοώ δήθεν σε όλα. «Δήθεν ευκατάστατος», «δήθεν άνετος», «δήθεν θέλω να βγω ραντεβού και θέλω να σε εντυπωσιάσω με το κάμπριο» για να ενδώσεις με τη μίνιμουμ προσπάθεια. Με έναν τέτοιο τύπο ήταν το πρώτο μου ραντεβού από το Tinder τον οποίο παραμένει χαρακτηριστικό όσα χρόνια και αν περάσουν.
Ελκυστικός κι ευχάριστος τύπος, αρχίσαμε να μιλάμε το πρωί όσο ήμασταν και οι δυο στη δουλειά και το βράδυ κανονίσαμε να βγούμε για ποτό. Δεν προλάβαμε να παραγγείλουμε το ποτό μας και με φίλησε. Αντί να θέλω να τον βρίσω, μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα και κάπως έτσι ξεπέρασα τον σκόπελο «δεν κάνω σ#ξ από το πρώτο ραντεβού» μια και καλή στη ζωή μου. Τις επόμενες ημέρες, ένιωσα την καψούρα για πάρτη του να με καίει σαν πυρετός. Οι επικοινωνίες μας λίγες και οι συναντήσεις μας σπάνιες. Αργότερα μου αποκάλυψε πως είχε κοπέλα. Κάποιες κοινές εξόδους με φίλους αργότερα, κατάλαβα πως η φάση δεν οδηγούσε πουθενά. Αυτό που μου έμεινε από εκείνον είναι πως τόσο εκείνος όσο και τα άτομα του κύκλου του που είχα γνωρίσει, ίσως αποτελούν τα πιο αηδιαστικά δείγματα ανθρώπων που έχουν περάσει από τη ζωή μου, ακόμα κι αν το σ#ξ ήταν πάντα συναρπαστικό.
Κάποιες γνωριμίες εκεί μέσα εξελίχθηκαν σε διαδικτυακές γνωριμίες που δεν έγιναν ποτέ συνάντηση και λίγο καιρό μετά έπαψαν να αποτελούν ενδιαφέρον. Μέσα από το Tinder έγινα και ο πρώτος έρωτας κάποιου ο οποίος έζησε τον έρωτα για πρώτη φορά ένα ξημέρωμα στον ξεχαρβαλωμένο καναπέ του φοιτητικού μου σπιτιού. Είναι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο πιστεύω πως θα μπορούσε να υπάρξει κάτι ουσιαστικό αν δεν τον φόβιζε τόσο ο τρόπος με τον οποίο γνωριστήκαμε και το γεγονός πως αν κι ήμασταν και οι δυο ενήλικες, του έριχνα σχεδόν δέκα χρόνια.
Η παρουσία μου στο Tinder έγινε σε τρεις διαφορετικές φάσεις, καθώς τρεις φορές διέγραψα κι επανέφερα το προφίλ μου, ενώ συνολικά δεν ήμουν ενεργή στην εφαρμογή για πάνω από τρεις εβδομάδες. Αρκετά αποτυχημένα ραντεβού αργότερα ωστόσο, κατάλαβα πως οι διαδικτυακές γνωριμίες δεν κάνουν για μένα γιατί όπως μου είπε κάποτε το αγόρι στον ξεχαρβαλωμένο καναπέ «δε γίνεται να ψάχνεις κάτι ξεχωριστό σε κάθε τυχαίο άνθρωπο». Είναι η μόνη γνωριμία που ακόμη επιζητεί μια επικοινωνία μαζί μου και μια ακόμα συνάντηση ακόμα κι αν έχουν περάσει χρόνια και πολλοί έρωτες από τη ζωή μας και αναστατώνεται κάθε φορά που θα με δει στο μπαρ που δουλεύει.
Στην τελική, δε θεωρώ πως το Tinder κάνει για τους ρομαντικούς, για όσους θέλουν να ζήσουν τον έρωτα σε μια σχέση ή για εκείνους που τυχαίνει να έχουν υψηλά standards. Ένας ακόμη λόγος που δε θα το χρησιμοποιούσα ξανά είναι και ο βαθύς συντηρητισμός που μαστίζει ακόμη την ελληνική κοινωνία που εξαντλεί συνήθως όλη της την αυστηρότητα προς τις γυναίκες. Αν είσαι στο Tinder, είσαι λίγο τσούλα στα μάτια πολλών και αυτό δύσκολα αλλάζει. Το Tinder μπορεί επίσης να γίνει πολύ επικίνδυνο. Όχι μόνο για τους προφανείς λόγους και κινδύνους μια γνωριμίας με έναν άγνωστο αλλά κυρίως γιατί μπορεί να σε τραυματίσει ψυχικά και να σε κάνει να εσωτερικεύσεις συμπεριφορές που δε σου αρμόζουν. Ακόμη και να πιστέψεις πως αξίζεις τόσο όσο είναι διατεθειμένος να δώσει κάθε συναισθηματικά μη διαθέσιμος τύπος που έρχεται στη ζωή σου τυχαία και να πιστέψεις πως είσαι της μιας βραδιάς, όταν εσύ θέλεις απλώς να ανοίξεις την καρδιά σου. Το ξέρω, το έζησα και ευτυχώς το ξεπέρασα γρήγορα.
Κλείνοντας, ένας ακόμη λόγος που δε θα χρησιμοποιούσα το Tinder ξανά είναι αυτή η εμπορευματοποίηση του πιο όμορφου συναισθήματος και της πιο γλυκιάς φάσης στη ζωή ενός ανθρώπου, αυτή μιας νέας γνωριμίας. Άνθρωποι περνούν μπροστά σου σαν να βρίσκονται σε ράφια σούπερ μάρκετ. Διαλέγεις και παίρνεις. Εγώ ωστόσο πλέον δεν έχω μάτια για τους πολλούς αλλά για τον ένα που θα έρθει με την πρόθεση να μείνει και να χτίσει κάτι όμορφο μαζί μου. Αυτό τις περισσότερες φορές δεν το φέρνει το Tinder αλλά η συγχρονικότητα και ίσως λίγη καλή τύχη μαζί με πίστη στον εαυτό μας. Από το Tinder δεν έκανα ποτέ σχέση αλλά ακόμα έχω επικοινωνία με το αγόρι του καναπέ. Και μάλλον αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
