Δε βλέπεις ε; Μισό, γιατί με διαπερνάει ρίγος. Βλέπεις, αφού. Κι εσύ και ο γείτονας και ο φίλος σου, και ο φίλος του φίλου του φίλου σου, και η μάνα σου. Εντάξει, η μάνα σου ίσως όχι.

Αλλά είτε κρυφά απ’ την μάνα σου, είτε φανερά απ’ την γκόμενά σου, ειδικά ο αντρικός πληθυσμός, ας το παραδεχτείτε, από ηλικία 12 ετών ξέρατε απ’ έξω ό,τι τσοντοσάιτ υπήρχε. Για να μάθετε, να αναλύσετε, να χαβαλεδιάσετε μαζί με φίλους, να θαυμάσετε, να γελάσετε, να ανάψετε όλοι μαζί. Και για του λόγου το αληθές, σε έρευνα που έγινε σε πανεπιστήμιο παρακαλώ, με 2000 καμάρια συμμετέχοντες ανεξάρτητου φύλου, τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον αναμενόμενα. Ναι, το 100% αυτών δήλωσαν ότι έβλεπαν πορνό. Σοκαρίστηκες; Ναι, πάρα πολύ. Ούτε εγώ.

Και γιατί να μη βλέπουν; Ο καθένας έχει δικαίωμα στην τσόντα. Αφού δε θα τα κάνει ποτέ αυτά, ας τα δει τουλάχιστον, βρε αδερφέ.

Η αλήθεια βγήκε στο φως, και μας έδωσε στεγνά. Η ρουφιάνα. Αν ρίξουμε μια ματιά στα στατιστικά των πορνοσάιτ τα οποία με ιλιγγιώδη ταχύτητα ανεβαίνουν ξεπερνώντας και ποδοπατώντας οτιδήποτε άλλο φτάνοντας στην κορυφή, μάλλον κάποιοι εξ’ αυτών που λένε ότι δε βλέπουν, ψεύδονται. Ή τα στατιστικά είναι λάθος ή βλέπουν παραπάνω απ’ όσο παραδέχονται. Και ο νοών νοείτω.

Αλλά επειδή μιλάμε για παγκόσμια κλίμακα, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να ανεβαίνουν στο βάθρο στα άδυτα της Αφρικής. Αυτά και ο γόρδιος δεσμός. Στις αναπτυγμένες χώρες, ειδικά σε αυτές που εδρεύει η τσοντοβιομηχανία, είναι κάτι παραπάνω αυτονόητο από κρέπα με μερέντα. Αυτά τα δύο πάνε μαζί.

Και γιατί τα ποσοστά είναι τόσο ψηλά; Δε θα πάμε μακριά. Εσύ.
Γυρνάς απ’ την δουλειά κουρασμένος, θες να απλώσεις την κορμάρα σου και αφού δεν έχεις τι να κάνεις, ας βάλεις μια τσόντα, στην διπλανή καρτέλα είναι. Βάζεις και ένα καφεδάκι, μην τη βλέπεις ξεροσφύρι.

7 γράμματα, επαναλαμβανόμενη και εθιστική. Ρουτίνα.

Άλλωστε, ο άντρας ειδικά, δε χρειάζεται συγκεκριμένη πίεση. Άπαξ και του την καυλώσει, είναι ικανός να την πετάξει και μπροστά στο Σύνταγμα σε συλλαλητήριο. Και σε λεωφορεία, σε τουαλέτες καφετέριας, συναυλίες. H γυναίκα θέλει κάτι παραπάνω. Αλλά όπως λέει και μια φίλη μου «if you are brave enough, everything can be a dildo.» Όρεξη να έχεις, η καύλα δεν εκλείπει. Και αυτοσυγκράτηση guys, θερίζουν οι επιδειξίες.

Οπότε αφού την πετάει με την ίδια άνεση στο δρόμο, στο σπίτι του θα κωλώσει; Έπειτα όλοι γουστάρουμε να ξέρουμε κάτι παραπάνω. Εκείνο το ταϊλανδέζικο που δεν το έκανες καλά την προηγούμενη φορά, τώρα θα το πετύχεις. Ε, μάθημα το μάθημα, ανεβάζουν τα ποσοστά. Είσαι και ανεπίδεκτη.

Επίσης δεν έχουν όλοι την κλασική βαρετή καβάτζα, -βλέπε την γκομενά τους- και αναγκάζονται να διαφύγουν στο μόνο μέσο που τους απόμεινε. Που θα τους απλώσει ένα χέρι βοηθείας κυριολεκτικά, στην σκληρή δουλειά. Οπότε αντί για το πλαστικό χέρι της κούκλας, διαλέγεις να απολαύσεις κάτι εικονικό.

Άσε, που θαυμάζεις τον πρωταγωνιστή. Εκείνη την σφαλιάρα, πόσο ωραία την είχε δώσει. Εκείνο το βρισίδι πόσο ωραία το είχε πετάξει. Αντιγράφεις και κινήσεις, να τις επιδείξεις το βράδυ στην υποψήφια. Να καμαρώνει το πρότυπο.

Άλλωστε είπαμε, ο άντρας το μόνο που χρειάζεται είναι μια καλή αφορμή και ένα μέρος. Και η γυναίκα, «if she is brave enough….».

 

 Επιμέλεια Κειμένου Δέσποινας Διαμαντοπούλου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Δέσποινα Διαμαντοπούλου