Όταν το ταίρι σου σού δείχνει το «ειδικό» του δωμάτιο

Τα τελευταία χρόνια οι ταινίες που περιέχουν σκηνές πάθους είναι όλο και περισσότερες. Mπορείς να βρεις σε αυτές βοηθήματα, φώτα σβηστά, τσαλακωμένα και υγρά σεντόνια και φυσικά οι δύο –τουλάχιστον– πρωταγωνιστές. Μπορεί το σενάριο να μην είναι τόσο ευφάνταστο αλλά η σκηνοθεσία και τα props που χρησιμοποιούν οι ηθοποιοί σε βάζουν στη διαδικασία επιθυμίας για μια δοκιμή.

Αυτές οι ταινίες περιέχουν στο σενάριό τους άγριες διαθέσεις οι οποίες εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς κανένα ταμπού όπως θα ‘πρεπε να ΄ναι κιόλας ο έρωτας. Τόσο γυμνή θα ‘πρεπε να ΄ναι η πραγματικότητα, όσο και τα κορμιά των πρωταγωνιστών στις κατά τ’ άλλα ακατάλληλες σκηνές. Οι πρωταγωνιστές πολλών ταινιών πλέον εκτονώνουν κάθε είδους ερωτικής έντασής τους σε ένα και μόνο μέρος, ένα ειδικό δωμάτιο.

Αλήθεια πόσοι από ‘μας έχουν φανταστεί πως τους ανήκει ένα τέτοιο δωμάτιο; Πόσοι το έχουν δημιουργήσει ήδη, εμπνεόμενοι από την ταινία που παρακολούθησαν και πόσοι το βρίσκουν ακραίο και υπερβολικό; Η ερώτηση της ημέρας λοιπόν είναι το πόσο ερεθιστικό θα ήταν για σένα, αν μάθαινες πως το άτομο που γουστάρεις έχει ένα τέτοιο δωμάτιο. Τα σενάρια είναι δύο. Είτε θα το δεις θετικά είτε αρνητικά. Ενδιάμεσο σε αυτή την περίπτωση δεν έχει. Ο ένας λοιπόν, μαθαίνει πως ο άλλος έχει ένα τέτοιο δωμάτιο. Γεμάτο με παιχνίδια, μαστίγια, χειροπέδες, μάσκες και όλα αυτά που έχεις ήδη φανταστεί.

Σενάριο πρώτο. Το βρίσκεις δελεαστικό. Σου αρέσει η ιδέα ενός δωματίου μόνο για εσάς. Κάθε ερωτική σας σκέψη παίρνει σάρκα και οστά σε εκείνο το «ειδικό δωμάτιο». Νιώθεις πως έχεις πάρει ήδη τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία σας κι ανυπομονείς να σβήσουν τα φώτα για να παίξετε την πρώτη σας σκηνή.  Το ταίρι σου σε ξεναγεί σε πρώτη φάση στον χώρο του. Σου περιγράφει τα αντικείμενα, σου αναλύει πώς και πού μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι εσύ απλά χαζεύεις, φτιάχνεις ήδη σενάρια στο μυαλό σου και απολαμβάνεις όλο αυτό που συμβαίνει.

Και κάπου εδώ έρχεται η άλλη όψη του νομίσματος. Αυτή που δε σε βρίσκει σύμφωνο με το μαντάτο που έμαθες. Το crush σου έχει ένα ερωτικό δωμάτιο στο οποίο ανυπομονεί να σε πάει. Εσύ όμως δεν είσαι καθόλου αυτής της φάσης. Ξενερώνεις; Σε πιάνει πανικός; Χάνεις πάσα ιδέα; Σίγουρα. Αν λοιπόν όλο αυτό το ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο δεν είναι του στυλ σου τότε με το άκουσμα μιας τέτοιας πρό(σ)κλησης, εσύ θα έκανες μεταβολή γιατί ίσως να τρόμαζες. Θα απομακρυνόσουν γιατί αυτά τα σενάρια τα βρίσκεις πολύ εξτρίμ και δεν τον θες έτσι τον έρωτα. Ένα δεύτερο παραθυράκι σε αυτή την όψη του νομίσματος είναι και το να σκεφτείς αμέσως πως θα είσαι ακόμα ένα άτομο που φιλοξενείται σε εκείνο το δωμάτιο. Θα είσαι ακόμα ένα άτομο στη λίστα τον επισκεπτών. Κι ας κάτσεις εκεί χρόνια, θα σκέφτεσαι πάντα πως έχουν αλωνίσει πολλοί σε αυτό το μέρος. Και με άλλο μάτι να ήθελες να το δεις, αυτές οι σκέψεις δε θα στο επέτρεπαν. Θα απομακρυνόσουν και θα τελείωνε το love story στο χαλάκι της εισόδου.

Οι πλοκές, τα σενάρια, τα σκηνικά, τα κορμιά, τα φώτα και το πάθος που χαρακτηρίζουν τις ταινίες που κυριαρχούν στη λευκή μπάρα αναζήτησης τα τελευταία χρόνια, είναι κάτι που πολλούς επηρεάζει. Άλλους θετικά κι άλλους αρνητικά. Παλιά έβλεπες ένα νησί στο οποίο εκτυλισσόταν η ιστορία και το έβαζες αμέσως στη λίστα με τους «επόμενους προορισμούς». Πλέον βλέπεις αυτές τις ερωτικές σκηνές, -ακραίες μεν, πραγματικές δε- και σου καρφώνεται η ιδέα απόκτησης ενός τέτοιου δωματίου. Το κάνεις; Πιάνεις όντως τον εαυτό σου να επηρεάζεται σε τέτοιο βαθμό από αυτές τις ταινίες ή απλώς την παρακολουθείς για να κλέψεις δύο τρεις ιδέες για να τις εφαρμόσεις τετ α τετ με το ταίρι σου;

Τελικά, απόψε που θα σβήσεις τα φώτα, θα σε ονειρευτείς με τον άνθρωπό σου σε ένα τέτοιο δωμάτιο ή θα σου περάσει αδιάφορο μέχρι την επόμενη ταινία;