Πώς ξανακάνεις έρωτα αφού έχεις υποστεί κακ0ποίηση;

Έρευνες λένε πως ο τρόπος που κάνουμε σ3ξ σχετίζεται πλήρως με τα τραύματα που μας σημάδεψαν. Θα μπορούσε να γίνει μια ταινία με τίτλο: «Τα τραύματα που κουβαλάς» και να κάνει μπρά ντε φερ με «Τα μυαλά που κουβαλάς». Εκεί να δεις χρωματική παλέτα που θα έχουν τα τραύματα. Της Γκουέρνικας είναι εδώ ή της Μιρέλλας;

Το ptsd (post traumatic stress disorder), η διαταραχή μετατραυματικού στρες δηλαδή, είναι ένας θεμελιώδης παράγοντας που καθορίζει τις ερwτικές σχέσεις του ατόμου καθώς και τις βαθύτατα συναισθηματικές. Περιορίζοντας το τραύμα σε εκείνο της σ3ξουαλικής βiας, βλέπουμε καθαρά την επιρροή που έχει στην ερωτ!κή ζωή του θύματος.

Υπάρχουν πολλοί μύθοι και κοινωνικά μηνύματα που μπορεί να ενισχύσουν κανενός τη συναισθηματική εσωστρέφεια, κάνοντας τον να νιώθει αυτό το άθλιο αίσθημα ενοχής και ντροπής ύστερα από μια εμπειρία σ3ξουαλικής βiας. Μερικά από αυτά είναι (και η λίστα δεν τελειώνει εδώ):

• Εξευγενισμένες απεικονίσεις κακ0ποίησης στις ταινίες όπου το θύμα καθρεφτίζεται ως κοινώς αποδεκτά ελκυστικό και παλεύει με έναν άγνωστο
• Η θεωρία πως τα αγόρια θα παραμείνουν αγόρια, πράγμα που υπονοεί πως είναι καθήκον του θύματος να παραμείνει ασφαλές καθώς ο θύτης είναι ανίκανος να οριοθετήσει τις ορμές του (αφαιρώντας έτσι πλήρως την ευθύνη από εκείνον)

• Η ιδέα πως εάν κάποιος δε θέλει σ3ξ, οφείλει να αρνηθεί εκείνη την πρόταση να τον γυρίσουν σπίτι, δεν πρέπει να φιληθούν ή να χορέψουν με κάποιον ή δεν πρέπει να πιούν (όλα εξ’ αυτών παρουσιάζουν μια πλήρη έλλειψη κατανόησης της συναίνεσης)

Αυτοί οι κοινοί και αναληθείς μύθοι μπορεί να αποσυντονίσουν και να μπερδέψουν κάποιον ο οποίος έχει υποστεί κακ0ποίηση, βιώνοντας έτσι ακόμα χειρότερη κακ0ποίηση από τον ίδιο του τον εαυτό καθώς στρέφεται εναντίον του (Κράμερ εναντίον Κράμερ). Μέσα σε σ3ξουαλικές περιπτύξεις και συνθήκες, ο αντίκτυπος του ενός παρτενέρ που έχει ζήσει κακ0ποιητικές καταστάσεις, είναι συχνά καταστροφικός και δε συζητιέται. Είναι σαν τον ελέφαντα που στέκεται μέσα στο δωμάτιο αλλά όλοι παριστάνουν τους τυφλούς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους η σ3ξουαλική βiα μπορεί να επηρεάσει ενός ατόμου τη σ3ξουαλικότητα και την υγεία, από σ3ξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες μέχρι έντονες συναισθηματικές και ψυχολογικές παρενέργειες. Υπάρχουν φορές που ένα σ3ξουαλικό τραύμα μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο πιο ενεργό στο κομμάτι αυτό με λιγότερο ασφαλείς τρόπους σε μια προσπάθεια οι επιζήσασες (καθώς στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες) να ανακτήσουν τον έλεγχο και την ιδιοκτησία του σώματος τους. Η εμπειρία της παραβίασης ενδέχεται επίσης να κάνει το θύμα πιο διστακτικό στο να πει όχι εφόσον είναι λιγότερο τρομακτικό να πει ναι σε κακό σ3ξ από το να του στερηθεί η επιλογή και η αυτονομία και να θεωρηθεί δεδομένο πως η επιλογή του ασήμαντη. Γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να θέσει κανείς ασφαλή και υγιή όρια.

Τα θύματα νιώθουν πως αν μιλήσουν ειλικρινά για τις σ3ξουαλικές τους εμπειρίες ο σύντροφος τους δε θα καταλάβει και θα τα ντροπιάσει. Ένα περιστατικό σ3ξουαλικής βiας μπορεί να κάνει το άτομο να φοβάται ή να αποφεύγει το σ3ξ ενώ νιώθει ότι οφείλει να το υπομείνει για να κρατήσει το σύντροφο του στη σχέση. Ένας θεραπευτής μοιράζεται πως του ήταν ευκολότερο να ακούει τις λεπτομέρειες του τραύματος ενός θύματος και τον τρόπο που είχαν κακ0ποιηθεί σεξου@λικά παρά να μιλάει με τους πελάτες του για το πως ανέκτησαν σ3ξουαλική ικανοποίηση και οικειότητα με έναν σύντροφο, καθώς το να συζητούν για ικανοποίηση φάνταζε κάπως σαν ταμπού.

Υπήρχε μια σύγχυση και μια λεπτή γραμμή θολή δίπλα σε ικανοποίηση και κακ0ποίηση. Το δυσκολότερο κομμάτι στην ψυχοθεραπεία των θυμάτων είναι η κατανόηση πως η σ3ξουαλική κακ0ποίηση περιλαμβάνει τις ίδιες πράξεις και αποτελέσματα με το συναινετικό σ3ξ. Τις περισσότερες φορές τα θύματα μιλούν για το πόσο θέλουν να ικανοποιούν το σύντροφο τους με φόβο ότι αν δεν το κάνουν, θα τον χάσουν. Έτσι δεν ανοίγονται για τα trigger points τους για πολλούς λόγους:

• Δε θέλουν να δει ο σύντροφος τους πως η κακ0ποίηση κλονίζει τη μεταξύ τους οικειότητα.
• Δε θέλουν να εξηγούν πως συγκεκριμένες κινήσεις ή φράσεις τους θυμίζουν πως κάποιος τους πλήγωσε, οπότε προτιμούν είτε να αποφύγουν το σ3ξ είτε να το αντέξουν για να τελειώνουν
• Δε θέλουν να συζητήσουν προηγούμενες αρνητικές αντιδράσεις παρτενέρ όταν έμαθαν για την κακ0ποίηση

Όταν η κοινωνία επιτάσσει πως το σ3ξ πρέπει να είναι εύκολο με λίγη προσπάθεια, ότι κάποιος είναι μηδέν – εκατό, είτε πουριτανός είτε πλήρως απελευθερωμένος (αλλά αν παραείναι μεταφράζεται σε ελαφρότητα), ότι πρέπει να συντονίζετε τις ανάγκες σας ταυτόχρονα χωρίς πολλές κουβέντες, ότι το casual σ3ξ είναι τέλειο γιατί δεν περιέχει συναίσθημα και ότι η συναίνεση είναι ένα ναι ή ένα όχι που υπογράφεις εξ’ αρχής χωρίς δυνατότητα να αλλάξει στην πορεία.

Μια από τις δυσκολότερες πίστες να περάσει το θύμα είναι να επανακτήσει την αυτοπεποίθηση του και να θέτει στην επόμενη σχέση του τα όρια που εκείνο θέλει. Ίσως μια πετυχημένη συνταγή να ήταν να μην επιδοθεί απευθείας στο σ3ξ με το σύντροφο του, μιας και πρόκειται για μια αμιγώς εγκεφαλική εμπειρία που εκφράζεται σαρκικά μεν αλλά αν δεν υπάρξει ξανά η σύνδεση, η ασφάλεια και το δέσιμο, θα αποτύχει δε. Το θύμα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο το πως θα μάθει να ικανοποιείται στο σ3ξ αλλά πως θα μάθει να λέει όχι και να ακούει τις ανάγκες του σώματος του που πολλές φορές μέσω ψυχοσωματικών εκδηλώσεων, του φωνάζει τι να κάνει και τι να μην κάνει. Αυτή η φωνούλα είναι η πιο σημαντική καθοδήγηση για τη ζωή μετά το τραύμα.

Η ανάκτηση της οικειότητας και της ικανοποίησης θέλει υπομονή αλλά και χρόνο στο να θρηνήσει το θύμα και να αποβάλλει την ενοχή που χρειάστηκε για να επιζήσει ψυχικά. Κάπως έτσι φαντάζει το ταξίδι της ψυχολογικής επούλωσης και μπορεί να αποτελέσει μια από τις πιο δύσβατες αλλά αφυπνιστικές διαδρομές του μετατραυματικού στρες.