Πρωινό σεξ: το καλύτερο ξεκίνημα μιας μέρας

Η αίσθηση των σεντονιών γύρω κι επάνω στα γυμνά μας μέλη, καθώς το συνειδητό παίρνει τον έλεγχο από τα όνειρα και το μούδιασμα, καθώς ξυπνά το μυαλό και γαργαλιούνται οι αισθήσεις, είναι μοναδική, ελκυστική, σχεδόν ερεθιστική. Όταν όμως κάπου ανάμεσα στη γύμνια και τα παπλώματα νιώσουμε τη θερμότητα του δέρματος κάποιου άλλου, τη σωματική χημεία κάποιου αγαπημένου, κάποιου που το πρόσωπό του είναι τόσο καταραμένα σέξι ενώ κοιμάται, τότε το «σχεδόν» εξαφανίζεται κι η ατμόσφαιρα εκρήγνυται από τον αισθησιασμό που μόνοι μας έχουμε προκαλέσει κι ανυπομονούμε να μεταδώσουμε. Και το κάνουμε. Γιατί τι πιο ωραίος τρόπος απ’ το να ξυπνάς διεγειρόμενος;

Μικρά φιλιά στο εκτεθειμένο δέρμα, μαλακά δαγκώματα κι η γλώσσα να συνοδεύει το ταξίδι προς τα κάτω, προς εκεί που το ξύπνημα θα εκπλήξει και τρελάνει. Βλεφαρίζουμε το πρόσωπο και η έκσταση μας χτυπάει με δύναμη· γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι δικός μας και μπορούμε και θέλει να κάνουμε ό,τι μας αρέσει μαζί του. Έτσι λοιπόν τον θέλουμε εκείνη τη στιγμή· παραδομένο στην εμπιστοσύνη του ύπνου μαζί μας, παραδομένο στο μυαλό και τα χέρια μας, να γουστάρει να τον ξαφνιάζουμε και να δένεται πιο γρήγορα κι έντονα μαζί μας.

Γιατί το σεξ σε μία τόσο ατομικά προσωπική στιγμή μας, εκείνη που ξυπνάμε νιώθοντας ευάλωτοι και ζαλισμένοι, που νιώθουμε ξεμαλλιασμένοι και πρησμένοι και με εικόνα που δε θα θέλαμε κανένας άλλος να δει παρά εμείς και μόνο, σε μία τέτοια στιγμή το να εκφράζουμε κι οι δύο τον πόθο και την ανάγκη μας ο ένας για τον άλλον, παρ’ όλο που νιώθουμε όπως νιώθουμε, μας κάνει να δενόμαστε, να ερωτευόμαστε ξανά ή περισσότερο, κάνει τα χέρια να κλείνουν γύρω από τον άλλον, τα πόδια να κλειδώνουν στις σωστές κλίσεις και την ηδονή από την εισχώρηση ή το τρίψιμο να κάνει το στέρνο ν’ ανεβοκατεβαίνει με συναίσθημα, με ανυπομονησία, με μανία. Τα νύχια να γδέρνουν, τα δόντια ν’ αφήνουν σημάδια, το μυαλό να μουδιάζει ξανά, διαφορετικά, σε μια ηδονική έκσταση που κάνει τα πάντα να γυρίζουν, ν’ αλλάζουν, να αγριεύουν με μία ομορφιά αλλιώτικη.

Η ανεπαίσθητη πια ζάλη του ύπνου να εξαφανίζεται, μα να οδηγεί τις στάσεις ν’ αλλάζουν μ’ ευκολία, με απλότητα, με οικειότητα στο μεθύσι το στιγμιαίο, το πρωινό, το γλυκό και τρυφερό, το επιτακτικό και απαραίτητο. Απαραίτητο γιατί θέλουμε στο υπόλοιπο της ημέρας να νιώθουμε τον έρωτα μας κοντά, τόσο κοντά όσο εκείνες τις στιγμές τις ιδρωμένες και στολισμένες με αναστεναγμούς και βογκητά. Να θυμόμαστε το πρωινό μας και να χαμογελάμε πονηρά, να γεμίζουμε από τη ζωηράδα και το παιχνίδισμα των αναμνήσεων, να ερεθιζόμαστε και να μεθάμε ξανά από τις σκηνές παράδοσης στην έξαψη του ξυπνήματος, στην έξαψη της θέας του συντρόφου μας, του τόσο πανέμορφου και καβλωτικού ανθρώπου μας.

Και δε θέλουμε τίποτε άλλο από τα να ξυπνάμε δίπλα του, γνωρίζοντας πως μας περιμένει μία γεμάτη ημέρα. Μα το να ξυπνάμε και να ξεσπάμε όλο το επικείμενο άγχος μαζί, όλους τους φόβους, τη βαρεμάρα και τη σκέψη της κούρασης για όσα μας περιμένουν είναι τόσο «γεμιστικό», τόσο λατρεμένο, τόσο πωρωτικό που το τελείωμα έρχεται κι έρχεται και μας συνεπαίρνει, μας αρπάζει κι εκσφενδονίζει ψηλά, μας πηγαίνει ξανά στα σύννεφα τα ουτοπικά χαοτικά, κι ας είμαστε ξύπνιοι.

Γιατί το πρωινό σεξ με τον άνθρωπό μας είναι η καλύτερη αρχή της ημέρας. Είναι ο ιδανικότερος τρόπος να ξυπνήσουμε, ν’ ανταλλάξουμε τις καλημέρες μας με έναν ιδιαιτέρως ξεχωριστό και σαγηνευτικό τρόπο, να του δείξουμε και να νιώσουμε το πάθος ανάμεσά μας, αλλά και να γεμίσουμε τις μπαταρίες της όρεξης και του κεφιού λίγο πριν χωθούμε στην καθημερινότητα.