Το ένστικτο της επιβίωσης. Τι είναι αυτή η λειτουργία που έχει γίνει viral όρος πια, και σε ωθεί να θες να μπεις ολόκληρος σε λειτουργία πτήσης ρίχνοντας μαύρη κοτρόνα πίσω; Πόσοι από εμάς ζούμε χρόνια ολόκληρα σε survival mode μέχρι να μας τα σκάσει η στιγμή της συνειδητοποίησης; Η στιγμή που κάπως βγαίνεις από το σώμα σου, αιωρείσαι και σε παρατηρείς ως τρίτος. Αυτή ακριβώς η στιγμή που σε ακολουθεί και στις ερωτικές στιγμές σου.
Έγινε δεύτερο πετσί το τραύμα σου. Το συνήθισες το τέρας και για να μην αρχίσεις να του μοιάζεις, φρόντισες να ικανοποιείς αρχέγονα ένστικτά σου και να επιβιώνεις ξεχνώντας να ζεις. Ένας από τους πιο συνηθισμένους μηχανισμούς που χρησιμοποιείς ανήκοντας σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων που κοιμούνται και ξυπνούν με το survival button full on, είναι το s3x. Είναι η ασπίδα σου ενάντια στη σκληρή καθημερινότητα που προτιμάς να μην αντιμετωπίσεις κι αντ’ αυτού αποζητάς μια σκληρή, άλλου τύπου, συνθήκη.
Σίγουρα οι ερωτικές περιπτύξεις έχουν ως στόχο την ικανοποίηση και των (ο αριθμός δικός σας) πλευρών. Αν κυλιέσαι στον βούρκο του πάθους έχει ιδιαίτερο νόημα να μη φτάνεις στην κορύφωση; Γιατί αυτό συμβαίνει σε ένα σ3ξ όταν γίνεται σε survival mode. Δε σε ικανοποιεί, μερικές φορές είναι για γέλια κι άλλες μοιάζει τρομακτικά πολύ με παραβίαση.
Maria Yagoda will go first, εφόσον θέλει να σε βγάλει από τη δύσκολη θέση να κάνεις την πρώτη κίνηση προς την αλήθεια σου. Υπό το πρίσμα μιας ρεπόρτερ, συντάκτριας αλλά κι αρθρογράφου που ζει τη ζωή της στο έπακρον κι ειδικεύεται σε θέματα σ3ξουαλικής φύσεως, σου σκάει η απάντηση με βιωματικές ρίμες. Σου κάνω λίγο Benjamin Button αναδρομή μιας και το κομβικό σημείο που της άλλαξε τη ζωή ήταν η μέρα που διαγνώστηκε με τη νόσο του Χότζκιν. Πρόκειται για ένα λέμφωμα που προκαλεί καρκίνο σε όλο το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού. Η ίδια, αναφέρει πως είναι πρακτικά ακατόρθωτο να βιώσεις ηδονή όντας σε λειτουργία επιβίωσης, μιας και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πού τελειώνει ο πόνος και πού αρχίζει ο πόθος. Ίσως, επειδή ο πόνος είναι μόνιμη κατάσταση μην αφήνοντας κάτι να τον επισκιάσει. Το γνωστό και καθόλου αγαπημένο PTSD, το μετατραυματικό στρες δηλαδή, έρχεται στη συνέχεια κι εμποδίζει τον άνθρωπο από το να νιώσει ευχαρίστηση. Την απορρίπτει ο οργανισμός του, αναγνωρίζοντάς την ως άγνωστη νάρκη. Και μετά;
Η ίδια, εξομολογείται πως νιώθει το ίδιο της το μυαλό να την παραπλανά στην προσπάθεια να την κρατήσει ασφαλή. Ασφαλή από την απόλαυση. Παράδοξο έτσι; Έχει φτάσει στο δρομάκι εκείνο που δεν μπορεί καν να συλλάβει ο εγκέφαλός της πως φλερτάρουν και πως επιδίδονται σε μαραθώνιους s3x οι άνθρωποι. Ακούς λέει, συχνά ανθρώπους που φαντάζουν τόσο απελευθερωμένοι να διηγούνται τα ευτράπελά τους πάνω στην πράξη ή ακόμα και να συζητούν ανοιχτά χωρίς ταμπού, πράγματα που για σένα δεν είναι ακόμα εύκολο να μοιραστείς τόσο απροκάλυπτα. Οριακά σου προκαλεί αμηχανία που μιλούν τόσο αφιλτράριστα για κάτι που κάνει ο καθένας σε προσωπικές στιγμές. Είναι κι αυτό μια αποτελεσματική άμυνα να νιώσουν πιο οικεία με τη σ3ξου@λικότητά τους. Όμως για σένα, είναι ο εχθρός.
Η s3x columnist Maria Yagoda επισημαίνει ένα ακόμα θέμα που προκαλεί αμφιλεγόμενες αντιδράσεις, τη συναινετική ανασφάλεια. Δε σου εγγυάται κανείς πως και να έχεις συμφωνήσει σε μια γενικότερη ερωτική συνθήκη, άπαξ και βρεθείς μέσα της θα νιώσεις ασφαλής. Μήπως ξέρεις και πώς είναι να αισθάνεσαι ασφάλεια; Η Yagoda είναι ένα παράδειγμα ίσως αρκετά βάναυσο, όμως μην το πας μακριά. Υπάρχουν κι εκείνοι που νιώθουν σαν εσένα που δεν είναι τόσο οφθαλμοφανές το τραύμα, που έχουν μπει σε survival mode επειδή καταπιέζουν συναισθήματα, δέχονται παθογένεια με το τσουβάλι, δεν περιβάλλουν τον εαυτό σου με ασπίδες προστασίας αλλά με κούφιες που συνεργάζονται με τον αντίπαλο τους, το σκοτάδι μέσα τους. Κι αυτό το σκοτάδι φωτίζεται όταν πέφτουν στο κρεβάτι με έναν φλογερό εραστή ή μια σαγηνευτική γυναίκα που πλανεύουν. Ασχέτως που μετά μένουν με την απορία τι πάει λάθος με εκείνους που όχι απλά δεν ευχαριστιούνται το παιχνίδι αλλά τούς χαλάει κιόλας.
Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός πια ο έρωτας για εκείνους που πονούν όταν τους επιτίθενται φερομόνες. Φέρνει τύψεις, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλότερη λίμπιντο και κάθε ορμόνη χαράς μεταναστεύει από το σώμα τους. Πόσο διαφορετικά τελικά χρησιμοποιεί ο καθένας μας το s3x στη ζωή του! Για μένα είναι αντικαταθλιπτική ασπίδα για να αποφύγω τα Lexotanil, για σένα είναι παιχνίδι κυριαρχίας μέχρι να υπερισχύσει ο ισχυρότερος, για τον κρυφό σου πόθο είναι ένα χόμπι προκειμένου να καλυτερεύουν οι επιδόσεις του, για μένα είναι καθαρά μέσο αναπαραγωγής για να φέρω άλλον ένα μπερδεμένο στο χάος άνθρωπο στην κοινωνία και τέλος για σένα, είναι ταξίδι που σε απομακρύνει από κάθε είδους αυτοκαταστροφική σκέψη.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου