Σεξ στο νερό!

Νερό. Δώρο της φύσης στον άνθρωπο. Απ’ τον ζωδιακό κύκλο μέχρι και τις ανάγκες επιβίωσης, είναι εκεί να μας δίνει απαντήσεις. Ένας καφές στη θάλασσα ή joking στην αμμουδιά. Η δίψα το βράδυ στον ύπνο σου κι οι ποιητικές προσεγγίσεις επάνω στον υδάτινο κόσμο. «Πήγαινε πιες νερό, δεν ήπιες όλη μέρα» πρόσθεσε στις αποδείξεις αγάπης η μεγάλη Μαλβίνα Κάραλη, καθόλου τυχαία. Έναν τέτοιο έρωτα δε θελήσαμε κάποια στιγμή όλοι μας; Κι αυτός μας χτύπησε την πόρτα όχι μόνο για να μας ξεδιψάσει την ψυχή, όπως λένε τ’ άστρα, αλλά και για να μας αποδείξει ότι το απόλυτο σεξ γίνεται όταν το νερό είναι πρωταγωνιστής της πράξης.

Ήταν η μέρα που έβρεχε κι εσείς αποφασίσατε να μην κρυφτείτε απ’ τον θυμό της καταιγίδας και το θράσος που έχει να ξεγυμνώνει επιθυμίες κι ανάγκες. Ήταν η μέρα που, κάπου απομονωμένα μα όχι εντελώς εξασφαλισμένα, αφήσατε τα πιθανά βλέμματα των γύρω σας να ανεβάσουν την αδρεναλίνη, κι όσο τα βρεγμένα ρούχα σας διέγραφαν αισθησιακά τις σάρκες σας δοθήκατε στο πάθος σας. Κάνατε έρωτα στον ρυθμό της βροχής, χωρίς να κρατάτε ομπρέλα κι άμυνες.

Ήταν η βραδιά που, αγκαλιασμένοι στην πισίνα του ξενοδοχείου που κάνατε τις διακοπές σας, αποφασίσατε να ζήσετε για μία φορά την εμπειρία του σεξ στην πισίνα. Την ώρα που όλοι κοιμούνται –ή θέλατε να πιστεύετε ότι κοιμούνται– μπήκατε στα βαθιά για να νιώσετε ποια είναι τα πραγματικά όρια του πάθους που σας ενώνει, αψηφώντας τους λοιπούς ενοίκους στα μπαλκόνια των δωματίων που ίσως και να κοιτούσαν την πισίνα και τις εξελισσόμενες περιπτύξεις σας. Εσείς επιλέξατε να δώσετε στο παρόν μια υπέροχη εμπειρία που ακόμα τη θυμάστε κι ίσως σήμερα να σας λείπει εκείνο το θάρρος που, ευτυχώς, τότε είχατε.

Όπως τα βράδια του καλοκαιριού, τότε που χαμένοι στην υγρή άμμο ακουμπήσατε τα σώματά σας κι αφήσατε τα υγρά σας να γίνουν ένα με αυτά της θάλασσας. Χωρίς κανέναν ενδοιασμό και καμιά επιφύλαξη, παραβλέποντας τους όποιους κινδύνους και το ρίσκο των πιθανών θεατών. Εκεί που τα μικρά παιδιά σκάβουν να χτίσουν κάστρα, εσείς γκρεμίσατε ό,τι σας κρατούσε στεγνούς κι ατσαλάκωτους, με τους παφλασμούς των κυμάτων να καλύπτουν τις φωνές της ηδονής.

Κι αν δε βρήκατε την αφορμή, είναι επειδή δεν παίξατε μπουγέλο αυγουστιάτικα, κυνηγώντας ο ένας τον άλλον για το ποιος θα χάσει πρώτος για να κάνει το βήμα να διεκδικήσει ένα φιλί. Και το ένα φιλί να φέρει το άλλο και το άλλο να βγάλει τα ρούχα. Και τα ρούχα να γίνουν κουρέλια στα πόδια σας και τα κορμιά σας ένα με τα ρούχα. Και το νερό να στεγνώνει επάνω σας καθώς ανακαλύπτετε ο ένας τον άλλον. Με το σεξ να γίνεται, πέρα από πιο απολαυστικό, όλο και πιο εύκολο, γιατί το νερό είναι σύμμαχός σας. Τίποτα βρόμικο, είτε σωματικό είτε ψυχικό. Άλλωστε: «Το άπλυτο κορμί το πλένεις. Καθαρίζει. Η βρόμικη ψυχή πώς πλένεται;».

Κι όμως, κι αυτή καθαρίζει. Όταν βρει τον έρωτα όπου θα παραδώσει ό,τι παλεύει να κρύψει αυτή. Όταν θα βρει τον έρωτα που θα ξεγυμνώσει αλήθειες για να καθαρίσει ο νους, σαν να γδύνεται το σώμα πριν το καθημερινό ντους. Ενώ όλα σε καλούν να καλύψεις αδύναμες πτυχές του εαυτού σου, εκείνος ο έρωτας, που μοιάζει με βροχή, θα ‘ρθει σε επαφή με το νερό να πάρει κάθε σου ψεύτικο κομμάτι για να το κάνει πάλι αληθινό. Κι εκεί είναι που ξεκινάει η κρουαζιέρα.

Διασχίζοντας θάλασσες με τον άνθρωπο που σ’ έκανε μούσκεμα για να σε βλέπει καθαρά. Με τον άνθρωπο που δεν τον ένοιαξε και πολύ τι φόρεσες και πόση ώρα σου πήρε να ετοιμαστείς. Ξέρει τι ζητάει όταν σε θέλει. Κι αυτό που θέλει είναι να σε βλέπει υγρό, όχι με υγρά απογοητευμένα μάτια, υγρό από ηδονή κι ικανοποίηση. Και θα το διεκδικήσει. Θα σου δώσει το χέρι του να χορέψετε στους ήχους της βροχής.

Αν, λοιπόν, μέχρι στιγμής δεν έτυχε ποτέ να γδυθείς επειδή δεν έγινες μούσκεμα, δώσ’ του το χέρι. Θα ‘ναι το πιο ερωτικό κάλεσμα που θα σου συμβεί, με το νερό να γίνεται η σφραγίδα των πιο όμορφων ερωτικών σας στιγμών.