Η εφευρετικότητα και η εναλλαγή στο σεξ είναι το ίδιο αναγκαία όσο η πληρωμή και η εξόφληση των λογαριασμών σου πριν την ημερομηνία λήξης τους. Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή στασιμότητα επιφέρει τόκους και στην πρώτη περίπτωση, αυτό θα σήμαινε αιώνιος και βασανιστικός καταδικασμός σε σεξουαλική εξορία.
Έτσι, ως καλός πολίτης κι ενεργά σεξουαλικό ον που τιμά και σέβεται τον εαυτό του, είσαι υποχρεωμένος και υπεύθυνος για την αποφυγή αυτού. Και μπορεί να μην καταπιάνεσαι σε βαθιά, επιστημονική μελέτη, όμως ξέρεις και απαιτείς τουλάχιστον τα απαραίτητα. Φέρε παράδειγμα, την αποφυγή της πλήξης.
Ω ναι, συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια και το δικό σου δεν αποτελεί καμία εξαίρεση. Κι αν αρνηθείς πως δεν έχεις θάψει ή κράξει κάποιον καλό κι αγαπημένο σου και το παγερά αδιάφορο κρεβάτι του, τότε το ψέμα σου κρίνεται αισχρό.
Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο σεξ και στη δική σας περίπτωση μόνο τελειώνουν. Συγκεκριμένα, αυτοκτονούν και καίγονται. Είναι πληκτικό, βαρετό και αδιάφορο και η πλήξη σου αυτή φαίνεται από το πόσα συνώνυμα ψάχνεις να βρεις για την ίδια μόνο λέξη. Φαίνεται επίσης κι απ’ την ευκολία με την οποία ομολογείς πως θα προτιμούσες να ρίχνεις αβέρτα πασιέντζες ολημερίς, απ’ το να βρίσκεσαι ερωτικά με το σύντροφό σου.
Περίλυπη και με ύφος νοσταλγικό αναπολείς τις ημέρες εκείνες που στο κρεβάτι σας κυριαρχούσε ερωτισμός και πάθος. Τότε που το σεξ έμοιαζε ίδιο με εκείνο παράνομου ζευγαριού, που το τρώει η ένταση και η παρανομία. Τότε, που δεν κρυβόσασταν πίσω από συστολές και ενστάσεις και κάθε ερωτική σας περίπτυξη έφερνε κάτι από 9½ βδομάδες.
Συνδυάζονταν όλα ιδανικά. Ερχόταν κάθε διεγερμένο εγκεφαλικό και σωματικό κύτταρο κι έσκαγε στο ποιητικότερο είδος σεξουαλικής έντασης που βίωσες ποτέ. Σ’ αυτή λοιπόν τη σύντομη και μικρή αναδρομή στις ένδοξες εποχές της σχέσης σας, έρχεσαι και ανακαλύπτεις πως το μαγικό συστατικό του ερωτικού θριάμβου σας που ήταν ικανός να αναταράξει κόσμο, ήταν η επικοινωνία.
Εκείνες οι μικρές σπόντες και τα δειλά λογάκια που άλλοτε πιο ρομαντικά κι άλλοτε περισσότερο τολμηρά, έδιναν χώρο για παιχνίδια. Και παρ’ ότι εσύ μπορεί να στάθηκες ανένδοτη σταθερά κι επίμονα μέχρι τώρα σε οτιδήποτε τολμηρό κι έξω απ’ τα νερά σου τελικά υπέκυψες στον πειρασμό και ήρθες να παραδεχτείς και να συγχαρείς όλους αυτούς που σε δασκάλεψαν πως η οπτικοακουστική μάθηση είναι πάντα η καλύτερη.
Κι όμως κάθε που άφηνες εσύ τις δικές σου τις ντροπές, τον έπιαναν οι δικές του και να πώς κατέρρεε η με κόπο χτισμένη φαντασίωση πριν καλά-καλά αρχίσει. Έπαιρνες την πρωτοβουλία και ξεκινούσες πρώτη το παιχνίδι ανταλλαγής ερωτικών φιλοφρονήσεων, με την ελπίδα πως εν τέλει θα έπαιρνε κι εκείνος το πράσινο φως να ξεκινήσει.
Αλλά όχι! Αυτός αρκούνταν στο μέλι κι εσύ καιγόσουν στη φωτιά. Ναι, εκείνη τη δική σου. Αυτή που μόνη σου άναβες και μόνη σου έσβηνες. Κι έτσι, ό,τι κατάφερνες να του κλέψεις ήταν μισόλογα και ψίθυροι, λες και ήταν ντροπή απ’ το Θεό να σας ακούσουν οι τέσσερις τριγύρω τοίχοι.
Διότι φίλε μου άντρα ναι, είχαν δίκιο όσοι έλεγαν πως η οπτικοακουστική μάθηση είναι όντως η καλύτερη κι αν εσύ προσφέρεις τη μισή, τότε έχεις κατά το ήμισυ αποτύχει. Αν λοιπόν δε σ’ αρέσει τούτη η ιδέα της αποτυχίας, ίσως καλύτερα ν’ αρχίσεις να μιλάς. Περισσότερο κι αν δε σου κάνει κόπο, λίγο πιο δυνατά ετούτη τη φορά.
Επιμέλεια Κειμένου Αναστασίας Θεοφανίδου: Σοφία Καλπαζίδου