Τα σημάδια μιας παθιασμένης βραδιάς

Πάθος. Μια λέξη με μεγάλη σημασία. Κάθε άνθρωπος το βιώνει με διαφορετικό τρόπο στις ερωτικές του συνευρέσεις. Συνήθως το πάθος το ζούμε μ’ έναν άνθρωπο που είμαστε πολύ δεμένοι, πολύ ερωτευμένοι και τον αγαπάμε. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, μάλλον το πάθος το βιώνει κάποιος που τρέφει δυνατά αισθήματα για το σύντροφό του. Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που θα πουν ότι το βιώνεις μόνο όταν σου αρέσει εμφανισιακά και σε «φτιάχνει» ο/η σύντροφός σου την ώρα της ερωτικής συνεύρεσης. Το πάθος, λοιπόν, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να αισθάνεσαι είτε για συναισθηματικούς λόγους είτε για λόγους εμφάνισης και σαρκικής ηδονής. Αν μάλιστα αυτά τα στοιχεία συνυπάρχουν στο ίδιο πρόσωπο, τότε το πάθος είναι ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος.

Το πάθος πολλές φορές αφήνει τα «ίχνη» του πάνω στο σώμα μας. Χωρίς μάλιστα να το καταλάβουμε. Ξυπνάμε την επόμενη μέρα το πρωί, κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και βλέπουμε στο λαιμό μας κατακόκκινα σημάδια, τις γνωστές σε όλους μας πιπιλιές. Άλλες φορές τα σημάδια της προηγούμενης βραδιάς δε φαίνονται με την πρώτη ματιά. Τα προδίδει όμως ένας καθρέφτης στο μπάνιο ή ένα περίεργο μάτι στον περίγυρό μας. Γρατζουνιές στην πλάτη ή σημάδια από δαγκώματα. Εκείνη την ώρα ίσως δεν αντιλήφθηκες τι έγινε. Ίσως πάλι και να ένιωσες το δυνατό άγγιγμα του/της συντρόφου σου, μπορεί να πόνεσες κιόλας, αλλά εκείνη τη στιγμή, πάνω στην κορύφωση, δεν έδωσες σημασία. Αυτά είναι μικροπράγματα όταν κατακλύζεσαι από την ανατριχίλα της ηδονής μέχρι και το τελευταίο κύτταρο του ποδιού σου. Μετά ίσως και να το ξέχασες. Πρόσεξε όμως, αυτά τα σημάδια δε θα περάσουν απαρατήρητα. Ακόμα κι εσύ να τα αγνοήσεις άθελά σου, θα βρεθεί το περίεργο άτομο που θα ρωτήσει: «ρε συ τι έπαθες πίσω στον ώμο;;» «πού χτύπησες;». Γι’ αυτό αγαπητοί μου, καλό είναι να έχετε μια δικαιολογία πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σας, αν δε θέλετε να αποκαλύψετε ότι το βράδυ περάσατε στιγμές πάθους.

Στον άνθρωπο που δεν έχει ξαναδεί τέτοια σημάδια ίσως φανεί κάπως περίεργο την πρώτη φορά. Μπορεί και να αναρωτιέται πώς έγιναν όλα αυτά πάνω στο σώμα του. Θα ρωτήσει έναν φίλο ή μια φίλη πιο έμπειρο στο εν λόγω ζήτημα. Το πώς θα αντιδράσει μάλλον είναι απρόβλεπτο. Σε άλλους ανθρώπους αρέσει να αντικρίζουν για πρώτη φορά το αποτύπωμα του έρωτα, ενώ άλλοι μπορεί να ενοχληθούν ή να νιώσουν αμήχανα. Κάποιοι το θεωρούν ασέβεια, ενώ άλλοι αντιμετωπίζουν τα σαρκικά σημάδια σαν αποτυπώματα και συνένωση με τον άλλο.

Οι «αποδείξεις» μιας παθιασμένης βραδιάς σε κάποιους ανθρώπους αρέσουν, ενώ σε άλλους όχι. Στην πρώτη κατηγορία είναι εκείνοι που θεωρούν ότι οι πιπιλιές ή οι γρατζουνιές είναι δείγμα ότι ο σύντροφός τους τούς ποθεί πραγματικά. Τους ικανοποιεί να βλέπουν στο σώμα τους τα σημάδια που έχει αφήσει το ταίρι τους και λογικά κάνουν κι αυτοί το ίδιο στο δικό τους σύντροφο. Πολύ πιθανό είναι άλλωστε να καυχιούνται γι’ αυτό σε τρίτους, ειδικά στους φίλους τους, και σίγουρα τους αρέσει να ακούν κολακευτικά σχόλια. Αυτά τα άτομα είναι που επιδιώκουν να αφήνουν το «σημάδι» τους πάνω στον ερωτικό τους σύντροφο, γιατί έτσι συχνά θεωρούν πως δείχνουν μ’ αυτόν τον τρόπο στο ταίρι τους ότι είναι αποκλειστικά δικό τους.

Στην άλλη πλευρά είναι οι άνθρωποι που δυσανασχετούν με τα διάφορα σημάδια. Ντρέπονται να κυκλοφορήσουν αν φέρουν πιπιλιές στον λαιμό, προσπαθούν κάπως να τις καλύψουν και αν ερωτηθούν γι’ αυτές θα δώσουν ανόητες δικαιολογίες του τύπου «χτύπησα το βράδυ στο συρτάρι δίπλα στο κρεβάτι». Ξέρουν πως οι υπόλοιποι δεν το πιστεύουν, αλλά ούτε θέλουν να το παραδεχτούν. Έχουν ένα μέικ-απ πρόχειρο στην τσάντα κι ένα κασκόλ έτοιμο να κοσμήσει τον πολυδουλεμένο αυχένα της προηγούμενης βραδιάς. Γιατί νιώθουν άσχημα γι’ αυτά τα σημάδια. Έχουν την άποψη ότι δεν πρέπει να διατυμπανίζει κανείς τις ερωτικές του συνευρέσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς αποτελεί μια καθαρά προσωπική στιγμή. Και αναμενόμενο είναι πως αφού αυτή η μερίδα ατόμων δεν επιθυμεί να φέρει τα «σημάδια» του πάθους πάνω της, φροντίζει να μην αφήνει αντίστοιχα σημάδια στον ερωτικό σύντροφο. Γιατί με απλά λόγια το θεωρούν ασέβεια προς τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους.

Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε κάποια φορά στη ζωή μας παθιαστεί. Η στιγμή που δε σκέφτεσαι τίποτα άλλο εκτός απ΄τον παρτενέρ σου και την απόλαυση της ηδονής και κορύφωσης. Όμως το πώς θα βιώσει ο κάθε άνθρωπος το πάθος είναι διαφορετικό. Όπως και να ‘χει, είναι μια ιδιαίτερη στιγμή, πολύ όμορφη, ανεξάρτητα απ’ το αν είναι κανείς λάτρης της πιπιλιάς και της γρατζουνιάς. Η σαρκική ηδονή με όποιο τρόπο και αν εκφράζεται οφείλει να είναι αποδεκτή κι αρεστή και από τους δύο συμμετέχοντες.