Γνωρίζετε μήπως την τεχνική “Frott@ge” στο σ3ξ; Αν όχι, επιτρέψτε μου να σας τη συστήσω ξεκινώντας από την ερμηνεία της ονομασίας της που σημαίνει «τρίψιμο» στα γαλλικά. Μάλιστα, δε μας έφταναν τα «κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία», μπήκε κι η Γαλλία στο παιχνίδι τώρα. Καμία σωτηρία.
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τι ακριβώς ορίζει η εν λόγω τεχνική. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρακτική όπου τα άτομα προχωρούν σ’ επαφή όχι με τον κλασσικό τρόπο αλλά μέσω της τριβής των σωμάτων τους ή μέρους αυτών και χωρίς να γίνεται απαραίτητα διείσδυση. Αν σας κάνει εντύπωση, να υπενθυμίσω σ’ αυτό το σημείο ότι οι περισσότεροι από εμάς, προφανώς χωρίς να γνωρίζουμε τη σημαντικότητα της “Frott@ge”, έχουμε αφεθεί στις χάρες της, σε νεαρότερες ηλικίες που είτε εμείς είτε ο παρτενέρ μας δεν ήμασταν έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Τι σας θύμησα τώρα;
Αντίθετα, λοιπόν με την πλειοψηφία των σχετικών τεχνικών, η συγκεκριμένη έχει έναν πιο αισθησιακό χαρακτήρα κι υπόσχεται να προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία συγκριτικά με τις υπόλοιπες πιο παραδοσιακές. Συγκεκριμένα, σκοπός αυτής της πρακτικής είναι οι δύο παρτενέρ ν’ απολαύσουν τη σωματική επαφή μεταξύ τους στο έπακρο, ανακαλύπτοντας παράλληλα κι ουσιαστικά ο ένας το σώμα του άλλου, καθώς και να ενισχύσουν τη συναισθηματική σύνδεσή τους, αφού δεν υπάρχει η βιασύνη της διείσδυσης.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το βασικότερο πλεονέκτημα της “Frott@ge”, εκτός από τα προφανή που μόλις αναφέρθηκαν. Είναι η απόλυτη αισθησιακή εμπειρία που μπορεί να οδηγήσει σε κορυφώσεις μακράς διαρκείας και μεγάλης έντασης, ακόμη και χωρίς τη διείσδυση. Και πώς συμβαίνει αυτό; Χάρη σε δύο βασικούς παράγοντες. Πρώτος είναι ότι η τεχνική αυτή στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου στη χρήση του δέρματος που είναι το μεγαλύτερο ανθρώπινο όργανο και μάλιστα είναι αυτό που δέχεται πρωτίστως όλα τα ερεθίσματα, στέλνοντας στη συνέχεια τ’ ανάλογα σήματα στον εγκέφαλο. Κι όλοι ξέρουμε τι σημαίνει όταν ο εγκέφαλος ακολουθεί τη σωματική ευχαρίστηση κατά πόδας. Ο δεύτερος παράγοντας που συντελεί στο παραπάνω, είναι ότι μέσω αυτής της τεχνικής γεννάται το μεγαλύτερο αφροδισιακό που υπάρχει και δεν είναι άλλο από την ανυπομονησία της διείσδυσης. Κι όσο αυτή δεν έρχεται τόσο η λαχτάρα αυξάνεται και τόσο πλανάται το σώμα και το μυαλό, οδηγώντας στην απόλυτη αισθησιακή κι ερεθιστική εμπειρία.
Είναι επίσης σημαντικό ν’ αναφέρουμε ότι η “Frott@ge”, όπως κι οποιαδήποτε σχετική τεχνική, ποικίλει στον τρόπο εφαρμογής της, αφού δεν είναι απαραίτητη η ολική αφαίρεση ρούχων -υπενθυμίζω ξανά τις πρώτες εμπειρίες μας σε μικρότερες ηλικίες- ούτε κι η πρακτική της στα επίμαχα σημεία. Οι δύο παρτενέρ μπορούν κάλλιστα να την εφαρμόσουν εντελώς ντυμένοι, μερικώς ντυμένοι, σε διαφορετικά σημεία του σώματός τους. Αξίζει ν’ αναφερθεί μάλιστα ότι διατηρώντας τα ρούχα οι δύο παρτενέρ μειώνεται κι ο κίνδυνος για αφροδίσια νοσήματα, τουλάχιστον για το διάστημα που δεν προχωρούν στην κλασσική, γνωστή συνέρευση. Με λίγα λόγια, φαντασία, όρεξη, ασφάλεια κι ασφαλώς συναίνεση να υπάρχει κι όλα γίνονται.
Κλείνοντας να πω ότι, σε αντίθεση με τα ζόρικα κόλπα από την Ινδία που μας προτείνουν στάσεις και μεθόδους κατά τις οποίες πρέπει να δεθούμε κόμπος προκειμένου ν’ απολαύσουμε την επαφή, η Γαλλία τα πάει σαφώς καλύτερα με την εν λόγω τεχνική, αφού και τα οφέλη της είναι αρκετά και σημαντικά και δε χρειάζεται να γίνουμε ακροβάτες.
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
