Βλέπουμε κατά καιρούς να δημιουργούνται διάφορα trends. Άλλα είναι άκακα, άλλα απλώς χαζά κι άλλα τρομερά επικίνδυνα και κακοπροαίρετα, ίσως κι εγκληματικά. Ένα από αυτά είναι και το τρεντ του stealthing. Stealth σημαίνει πως κάνω κάτι στα κρυφά, χωρίς να με καταλαβούν κι όταν αναφερόμαστε στην ερωτική πράξη, το μυαλό μας πάει σε χίλια δυο πράγματα.
Η τακτική αυτή θέλει έναν από τους δυο ερωτικούς παρτενέρ να αφαιρεί το προφuλακτικό, κρυφά από τον άλλον, αφήνοντας τον να νομίζει πως εκείνο είναι ακόμα στη θέση του κι όλα πάνε ρολόι. Θα μου πείτε «μα δε θα το δεις ή θα το καταλάβεις;», κι η απάντηση είναι πολύ απλά, όχι. Είναι πολύ εύκολο πάνω στο πάθος της στιγμής να μην πάρεις χαμπάρι κάτι τέτοιο κι υπάρχουν και κάποιες στάσεις που το κάνουν ακόμη πιο εύκολο.
Το τρεντ αυτό έγινε αρχικά γνωστό γύρω στο 2014, όταν μέλη της LGBTQ+ κοινότητας και θύματα τέτοιων συμπεριφορών, άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για την εμπειρία τους. Όσο περνούσαν τα χρόνια, η τακτική αυτή γινόταν πιο γνωστή και διαδεδομένη και το 2019, σε έρευνα που πραγματοποιήκε, διαπιστώθηκε πως το 12% του γυναικείου πληθυσμού έχει υποστεί stealthing. Σε άλλη έρευνα που έγινε στην Αυστραλία, το 2019, αναφέρεται πως ένας στους πέντε γκέι άνδρες έχει επίσης υποστεί stealthing.
Το stealthing είναι κάτι σοβαρό και πρόκειται για μια πράξη βias που δείχνει πλήρη έλλειψη σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον άνθρωπο με τον οποίο επιλέγουμε να έρθουμε σε ερωτική επαφή. Δείχνει εκδικητικότητα, κακή πρόθεση και δε διαφέρει και πολύ από το mentality του revenge p@rn. Όταν ρωτήθηκαν κάποιοι θύτες γιατί προέβησαν σε μια τέτοια πράξη, πολλοί από αυτούς έκαναν λόγο για μεγαλύτερη απόλαυση της ερωτικής επαφής χωρίς προφuλακτικό. Οι ειδικοί όμως, αναφέρουν πως πρόκειται για δικαιολογία, καθώς τα πραγματικά κίνητρα είναι η κατάχρηση της εξουσίας, η hδονή ότι προκαλούν κακό σε κάποιον χωρίς να το γνωρίζει κι η επιθυμία να δημιουργήσουν φόβο κι ανασφάλεια στο άλλο άτομο.
Εκτός όμως από τη βiα, την παραβίαση κι όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, μια τέτοια πράξη μπορεί να οδηγήσει και σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή και νόσηση από σ3ξouαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Δεν είναι λίγα τα θύματα εκείνα που μίλησαν για το stealthing επειδή η ιστορία τους κατέληξε σε έναν από αυτούς τους δρόμους ή επειδή βίωσαν έντονα τα ψυχικά κατάλοιπα μιας τέτοιας πράξης, όπως η έλλειψη εμπιστοσύνης, η ντροπή, το στίγμα κι η ψυχική ασθένεια ή η επιβάρυνσή της.
Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει σε όλες τις χώρες νομοθεσία που να ποινικοποιεί μια τέτοια κίνηση, αν κι η εν γνώση μετάδοση σ3ξouαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων είναι ποινικά κολάσιμη. Ο Καναδάς, η Γερμανία, η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο όμως, έχουν αναπτύξει νόμους με τους οποίους η αφαίρεση προφuλακτικού εν εγνοία του ερωτικού παρτενέρ θεωρείται σ3ξouαλική κακοποiηση ή επiθεση και πολλοί θύτες έχουν καταδικαστεί τα τελευταία χρόνια.
Το γεγονός όμως πως το stealthing γίνεται όλο και πιο διαδεδομένο είναι ανησυχητικό και τρομακτικό και λέει πολλά για την κοινωνία στην οποία ζούμε. Γι’ αυτό λοιπόν ο μόνος και καλύτερός μας σύμμαχος είναι η πρόληψη κι η ενημέρωση, αλλά κι η συνειδητοποίηση πως τα θύματα δε φέρουν καμία ευθύνη γι’ αυτό που τους συνέβη. Επίσης, η συνεχής ψυχολογική στήριξη των ατόμων που έχουν υποστεί κάτι τέτοιο κρίνεται ζωτικής σημασίας, καθώς τα κατάλοιπα μιας τέτοιας παραβίασης είναι σοβαρά και δε γιατρεύονται ή ξεχνιούνται από τη μια στιγμή στην άλλη.
