Τα αίματα έχουν ανάψει, τα φώτα έχουν σβήσει, τα ρούχα έχουν βγει αλλά αυτό που πρέπει να είναι στο on για να προχωρήσετε στην πράξη, είναι off. Ναι, κατάλαβες τι εννοώ. Δε σηκώνεται. Κι αυτό είναι κάτι που φέρνει αμηχανία και στους δύο, μα είναι και μια στιγμή που απαιτεί λεπτές αντιδράσεις και σωστούς χειρισμούς για να μη σας φέρει σε ακόμα μεγαλύτερη αμηχανία. Σίγουρα για να βρεθήκατε μαζί στο κρεβάτι -ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος επιλέξατε να το κάνετε, υπήρχε επιθυμία και συναίνεση και από τις δύο πλευρές. Ωστόσο, παίζουν πολλοί παράγοντες που μπορεί μια τέτοια στιγμή να μην εξελιχθεί όπως ακριβώς την είχατε στο νου σας αλλά να προκύψουν απρόοπτα.

Πώς δεν είναι καλό να αντιδράσεις εκείνη τη στιγμή; Αρχικά αποφύγετε τις ερωτήσεις που θα φέρουν τον άλλον σε δύσκολη θέση ή τις δηλώσεις που θα μπορούσαν να φανούν εγωκεντρικές ή ασεβείς. Για παράδειγμα: «Σου έχει ξανασυμβεί αυτό;» «Σου συνέβαινε και με τις άλλες;» «Γιατί δε σου σηκώνεται; Έχεις κάποιο πρόβλημα;» «Αφού δεν μπορείς να λειτουργήσεις, θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.» «Δε σε ανάβω;» «Παίζει κάτι με άλλη;» «Είσαι σίγουρα στρέιτ;» «Περίμενα να είναι αλλιώς.» «Έχω δυσαρεστηθεί από το ραντεβού μας.» Το πρόβλημα αυτό απασχολεί ιδιαίτερα κάθε άντρα και αποτελεί μια μεγάλη φοβία για αρκετούς άνδρες. Οπότε καλό θα είναι να αντιμετωπίσετε το θέμα με διακριτικότητα, σεβασμό και λεπτότητα λόγου. Πολύ απλά φανταστείτε να ήσασταν εσείς στη θέση του και την ώρα που θέλατε να κάνετε την πράξη να μη σας έβγαινε, πως θα νιώθατε; Και τι ήταν αυτό που δε θα θέλατε με τίποτα ν’ ακούσετε;

Γενικά, οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό ενός άντρα με στυτική δυσλειτουργία είναι οι εξής: «Γιατί σε ‘μενα;» «Έχω κάποιο πρόβλημα;» «Έγινα ή θα γίνω ρεζίλι.» «Δε θα ξαναβγεί μαζί μου ή θα με απορρίψει.» «Είναι πολύ νωρίς για να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο». Τα συναισθήματά του είναι αρκετά έντονα και δυσάρεστα. Νιώθει ντροπή, ενοχές, στενοχώρια, κάποιες φορές ακόμα και θυμό. Το γεγονός αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σ’ έναν φαύλο κύκλο προσπαθειών που τον οδηγεί στο ν’ αποφεύγει τις σ3ξουαλικές επαφές και τις καταστάσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε σ3ξουαλική επαφή.

Είναι επομένως σημαντικό να μη ρίχνετε ευθύνες σε κανέναν από τους δύο. Η στυτική δυσλειτουργία ίσως είναι κάτι που μπορεί να έτυχε εκείνη τη στιγμή και χωρίς να φταίει κανείς. Ίσως ευθύνεται το περιβάλλον ή κάποιος άλλος εξωτερικός παράγοντας, για παράδειγμα το ποτό ή ακόμα το άγχος της πρώτης επαφής. Οπότε, καλό θα ήταν ν’ αποφύγετε τις ευθύνες όπως επίσης και τις αναδρομές στο παρελθόν ή την εκδήλωση ζήλιας. Μην το πάρετε προσωπικά και μην εντείνετε το πρόβλημα. Το καλύτερο θα ήταν να προσπαθήσετε να καθησυχάσετε τον άλλον και να τον χαλαρώσετε. Να τον βοηθήσετε να νιώσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια αλλά και πως μπορείτε να το δοκιμάσετε αργότερα, όποτε νιώσει έτοιμος ή να το ξαναπιάσετε διαφορετικά. Ο σύντροφός σας χρειάζεται να νιώθει ασφαλής και αποδεκτός από εσάς σε κάθε περίπτωση. Σε περίπτωση που αποδώσει το πρόβλημα στη χρήση πρ0φυλακτικού, δοκιμάστε κάποιον άλλο τύπο πρ0φυλακτικού αλλά μη δεχτείτε τη μη χρήση του γιατί αυτό μπορεί να σας φέρει αντιμέτωπους με περισσότερο δυσάρεστες καταστάσεις στο μέλλον.

Πόσο συχνά εμφανίζεται η στυτ1κή δυσλειτουργία; Στην Ελλάδα εκτιμάτε ότι πάνω από 500,00 άνδρες ζουν με αυτό το πρόβλημα. Υπολογίζεται ότι το 40% των ανδρών εμφανίζουν κάποιο βαθμό δυσλειτουργίας όταν φτάνουν τα 40 ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 70% έως την ηλικία των 70 ετών.

Οι αιτίες της στυτ1κής δυσλειτουργίας μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Σε φυσικές και σε ψυχολογικές. Ενώ πολλά περιστατικά οφείλονται και στις δύο κατηγορίες συνδυαστικά. Στις φυσικές αιτίες ανήκουν οι καρδιακές παθήσεις, η αρτηριοσκλήρυνση, η υψηλή χοληστερόλη, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο σακχαρώδης διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο, η παχυσαρκία, η νόσος peyronie, οι διαταραχές ύπνου, η κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, η χρήση ναρκωτικών, η λήψη ορισμένων φαρμάκων, οι ορμονικές διαταραχές, οι θεραπείες για καρκίνο του προστάτη, οι χειρουργικές επεμβάσεις στην πύελο. Στις ψυχολογικές αιτίες ανήκουν η αμηχανία και το άγχος που προκαλεί η επίδοση και η ανταπόκριση στις προσδοκίες του άλλου μέλους κατά τη σεξουαλική πράξη, οι ένοχες, η ύπαρξη κάποιου σημαντικού εξωγενούς προβλήματος π.χ. οικογενειακού ή επαγγελματικού, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η κούραση, η εξάντληση, η δυσκολία τεκνοποίησης, η πίεση από το περιβάλλον, ο χώρος ή ο χρόνος όπου διεξάγεται η πράξη.

Όσον αφορά τη θεραπεία, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη δηλαδή η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής, η καλή σωματική και ψυχική υγεία. Είναι σημαντικό να μην υπάρχει πίεση για τη διενέργεια της ερωτικής πράξης αλλά αυτή να συμβαίνει μόνο όταν το επιθυμείτε. Μπορείτε να δημιουργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να λειτουργήσει. Είναι χρήσιμο να φροντίσετε την υγεία σας με το να αυξήσετε τη σωματική άσκηση, να ελέγξετε το σωματικό σας βάρος, να επιλέξετε μια καλή διατροφή και να κόψετε το κάπν1σμα και το αλ0οόλ.

Σχετικά με τις ψυχολογικές αιτίες, χρειάζεται συμβουλευτική και ψυχοσ3ξουαλική αντιμετώπιση από ειδικούς. Ο ειδικός ψυχικής υγείας, αφού λάβει το ιστορικό σας, θα προτείνει ένα θεραπευτικό σχεδιασμό, που στις περισσότερες περιπτώσεις δε διαρκεί πάνω από 3 μήνες. Η ψυχολογική παρέμβαση έχει σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα, όταν συμπεριλαμβάνει τη σύντροφο και εφαρμόζεται στο ζευγάρι. Πολλές φορές η θεραπεία μπορεί να συνδυάζεται με την παράλληλη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής που διευκολύνουν τη στύσh. Τα φάρμακα βοηθούν κατά το πρώτο διάστημα μέχρι το ζευγάρι να ξαναρχίσει τη σ3ξουαλική του ζωή. Μέσα από τη θεραπεία, το ζευγάρι δε βελτιώνει μόνο τη σ3ξουαλική του λειτουργία, αλλά και τη σ3ξουαλική του επικοινωνία και την ποιότητα της σχέσης του σε γενικότερο επίπεδο. Έτσι, αρχίζει ν’ απολαμβάνει τη σ3ξουαλική του ζωή περισσότερο απ’ ότι την απολάμβανε πριν εμφανιστεί το πρόβλημα και η σχέση αποκτά άλλου είδους σύνδεση.

Συντάκτης: Έλενα Τσιολάκη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη