Πιάσαμε τα ταμπού και ποιος μας σώνει. Σεξάκι. Για την ακρίβεια, καλό σεξάκι. Δεν έχει σημασία το πού, μπορεί να είναι σε σουίτα πεντάστερου ξενοδοχείου στο Μακάο, μπορεί και να είναι στο λεβητοστάσιο της πολυκατοικίας. Δεν έχει σημασία επίσης με ποιον. Όσο ξεροκέφαλος και να είναι κανείς, η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι η χημεία μεταξύ των ανθρώπων θυμίζει φάρσα. Δεν έχει σημασία και το πότε. Είτε πρωί με την αυγούλα είτε νύχτα με ξαστεριά. Είτε στα είκοσι με ορμόνες σε θερμοκρασία βρασμού είτε στα ογδόντα με χάπια και προσευχή μη γλιστρήσεις πουθενά γιατί ο γέρος ή από πέσιμο θα πάει, ή από χέσιμο. Σημασία έχει η ποιότητα. Πολλοί θα πουν κι η ποσότητα, γιατί αν είναι να βλέπεις άσπρη μέρα κάθε 32 του μήνα, να το βράσεις, αλλά ας μην προτρέχουμε.
Ένας απ’ τους πολλούς λόγους που διαφέρουμε απ’ τα λοιπά ζωάκια, είναι και το γεγονός ότι δεν κάνουμε σεξ μόνο με σκοπό την αναπαραγωγή του είδους. Εκτός από βιολογική ικανοποίηση, προσφέρει και ψυχική ανάταση, συντηρεί τον έρωτα, κι όλο αυτό μαζί φτιάχνει έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.
Όπα λίγο με τη γενικολογία. Γενικώς το σεξ, όχι, δεν τα καταφέρνει όλα αυτά. Αυτά τα καταφέρνει το καλό σεξ, και πάλι όχι μόνο του. Πρέπει να υπάρχουν κι άλλα ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που καταδεικνύουν μια γενικότερη χημεία. Και πίστεψέ με, αυτά είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν.
Πολλοί τώρα πια δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα, αλλά βλέπουν το σεξ σαν το κατούρημα. «Μου ‘ρθε; Ε ας πάω μωρέ, μην τα κάνω και πάνω μου». Άντε ονόμασέ το αυτό. Fast-food να το πεις; Όχι μωρέ, πες το με απλά λόγια να τελειώνουμε. «Μαλακία». Και μη σου πω ότι μπορεί ακόμα κι αυτή να είναι καλύτερη κάποιες φορές, συγκριτικά με δυο ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τα κουνελάκια χωρίς να έχουν την παραμικρή χημεία μεταξύ τους.
Το κρεβάτι έχει μια διαστροφική ειλικρίνεια. Δεν ξεγυμνώνει μόνο το σώμα σου απ’ τα ρούχα, αλλά σε ξεγυμνώνει και σε εκθέτει σε όσα έχεις μέσα σου. Τα βίτσια σου, τα φετίχ σου, τα ελαττώματά σου, τα κόμπλεξ σου. Και για να περάσεις καλά, ο απέναντί σου πρέπει να σε εμπνέει να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να συγκεντρωθείς μόνο σε αυτόν, κι όλο αυτό να γίνει κι απ’ τις δύο πλευρές. Οτιδήποτε παραπάνω, είναι υπερβολή. Οτιδήποτε παρακάτω, είναι αγγαρεία.
Πάμε και στα δύσκολα. Μέγεθος. Κακά τα ψέματα, όποιος πει ότι το μέγεθος δεν έχει καμία σημασία, στην καλύτερη δεν ξέρει τι του γίνεται, στη χειρότερη είναι κοντοτσούτσουνος και προετοιμάζει το έδαφος για το σοκ που περιμένει όποια αντικρίσει το «τέρας» του. Θα μου πεις κι αυτός που έχει ολόκληρη προβοσκίδα σημαίνει ότι ξέρει και να τη δουλέψει; Σίγουρα όχι, αλλά επίσης δε σημαίνει ότι το μέγεθος δεν έχει καμία σημασία.
Θέλει φαντασία, συντονισμό, κάψα, αλλά ταυτόχρονα οικειότητα. Δε θέλει μηχανική και ανταλλαγή, αλλά φυσικότητα κι αυθορμητισμό. Αν όλο αυτό το θεωρείς εύκολο να βρεθεί, πάρε και κάνα λαχείο γιατί οι πιθανότητες να κερδίσεις το τζακ-ποτ με το να πετύχεις όλο αυτό το παραπάνω, είναι ισοδύναμες. Κι αν σου πουν αυτό το «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια», σκέψου και μόνο ότι το παρομοιάζουν με πορτοκάλια για να καταλάβεις πόσο ξενέρωτοι είναι.
Τελικά είδες που δεν έχει να κάνει απλά με δυο ανθρώπους που θέλουν να κάνουν σεξ; Αυτό είναι απλά ένα εφαλτήριο, ούτε καν η αρχή του. Το καλό κρεβάτι είναι σπάνιο. Κι αυτό που το κάνει τόσο σπάνιο είναι ότι για να νιώσεις την πληρότητα, πρέπει από όλο αυτό τον κόσμο των δισεκατομμυρίων ανθρώπων, να βρεις αυτόν με τον οποίο τα γούστα, τα βίτσια και τα συναισθήματά σας να έρθουν και να κουμπώσουν με τρόπο τόσο στεγανό και τέλειο, που όταν η κάψα ξεθυμαίνει, να δίνει τη θέση της στην πληρότητα.
Θες να το ονομάσουμε κι αυτό; “Dream Sex”. Κι αν επιμένεις να πιστεύεις ότι το βρίσκεις εύκολα, μην αλλάξεις πλευρό. Καλά κοιμάσαι.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη