Ποιο είναι το μεγαλύτερο άγχος και των δύο παρτενέρ κατά της διάρκεια της επαφής; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μπελάς για τον οποίο έχουν γίνει χιλιάδες έρευνες, μελέτες και δοκιμές τεχνικών; Ποιος ζει στη θάλασσα σε ανανά; Φυσικά το να τελειώσει μια γυναίκα, κάτι που δυστυχώς είναι πιο δύσκολο συγκριτικά με τον άντρα κι οι λόγοι είναι αρκετοί· ανατομία, στερεότυπα και αντιλήψεις που στην πλειοψηφία τους εμποδίζουν τη γυναίκα να μάθει το σώμα της και τις ανάγκες του.
Μην ανησυχείτε όμως, γιατί λύση υπάρχει και μάλιστα είναι αποτελεσματικότατη, αφού η τεχνική που θα δούμε εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα στη Ρουάντα -πάνω από 150 χρόνια. Μάλιστα, στη Ρουάντα. Και το τονίζω αυτό γιατί τόσα χρόνια είχαμε εστιάσει σε λάθος χώρα -Ινδία- και ήπειρο -Ασία. Και αποστηθίζαμε βιβλία με στάσεις που και καλά πρέπει να ξέρεις για να πετύχεις, εάν τα καταφέρεις προτού πάθεις κάταγμα. Και κάπως έτσι φτάσαμε από την τ@ντρα στον διαλογισμό. Τα έλεγε, άλλωστε, και γνωστό τραγούδι ότι «αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία» -κι εμείς χαμπάρι.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η εν λόγω τεχνική ονομάζεται Kunyaza που σημαίνει «ισχυρή βροχή» -το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι; – και φαίνεται να ξεκίνησε στην πόλη Nyanza της Ρουάντα, η οποία κάποτε ήταν πρωτεύουσα της χώρας, ενώ εκεί βρισκόταν και το παλάτι της βασιλικής οικογένειας κατά την περίοδο της μοναρχίας. Ένας σχετικός μύθος, ο οποίος περνάει από γενιά σε γενιά, λέει ότι κατά την περίοδο της τρίτης δυναστείας της μοναρχίας, ο βασιλιάς χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο. Η βασίλισσα από την άλλη, μένοντας για πολύ καιρό μόνη, ζήτησε από ένα μέλος της βασιλικής φρουράς να πάει στο δωμάτιό της με σκοπό να περάσουν καλά.
Μερακλού η βασίλισσα, λοιπόν, και σύμφωνα πάντα με τον μύθο, ο φρουρός δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί και να πράξει τα δέοντα, αφού το άγχος είχε βαρέσει κόκκινο. Το μόνο που κατόρθωσε ήταν ν’ ακουμπήσει το τρεμάμενο «τσαποστύλιαρό» του στα ιδιαίτερα μέρη της, όμως εκείνη βρήκε τον τρόπο να τελειώσει για πρώτη φορά στη ζωή της. Και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτή η πολλά υποσχόμενη τεχνική, η οποία επεκτάθηκε στη Ρουάντα και σε άλλες περιοχές της Αφρικανικής ηπείρου.
«Μα καλά πώς κατάφερε να διαδοθεί τόσο μια τεχνική που δίνει έμφαση στη γυναικεία απόλαυση, ενώ η πατριαρχία καλά κρατεί»; Βασικά, δεν αναρωτιέστε αυτό. Είμαι σίγουρη ότι περιμένετε να μάθετε λεπτομέρειες για την εφαρμογή της. Αλλά τι περιμένατε; Να σας δώσω στο πιάτο τέτοιο θησαυρό με το καλημέρα, χωρίς πρώτα να γνωρίσουμε την ιστορία του και σχετικές λεπτομέρειες για τη χώρα από την οποία προήλθε; Η απάντηση, λοιπόν, στην αρχική ερώτηση είναι ότι στη Ρουάντα η επαφή αφορά πρωτίστως στη γυναικεία απόλαυση και δευτερευόντως στην αντρική, κάτι που εντάθηκε το 1994 όταν εξαιτίας της γενoκτoνίας κατέληξε η πλειοψηφία των αντρών, οπότε κι οι γυναίκες βγήκαν μπροστά.
Και ναι, ήρθε η ώρα. Πάμε να δούμε την εν λόγω τεχνική στην πράξη. Η Dr. Kate Lister, ιδιοκτήτρια της ιστοσελίδας “Whores of Yore”, η οποία ασχολείται με ιστορικά ερωτικά γεγονότα και πρακτικές, σε συνέντευξή της στο “Men’s Heatlh” αναφέρει πως «καθώς η γυναίκα ξαπλώνει ανάσκελα στο κρεβάτι, ο άνδρας ακουμπάει το μόριό του στα ιδιαίτερα μέρη της και ξεκινάει να το κινεί από πάνω προς τα κάτω, από αριστερά προς τα δεξιά και μετά κάνει μια ελικοειδή κίνηση, χωρίς να εισέλθει. Στη συνέχεια, κι όσο εκείνη πλησιάζει στο πολυπόθητο ζητούμενο, ο άντρας χτυπάει το μόριό του στο συγκεκριμένο σημείο, με τη γυναίκα να καταφέρνει τελικά όχι μόνο να τελειώσει αλλά να πετύχει κι αυτό που αποκαλούμε “sq@irt”». Η ισχυρή βροχή που λέγαμε παραπάνω. Οι χτύποι μπορούν κάλλιστα να εναλλάσσονται και με τρίψιμο της περιοχής.
Σε πιο προχωρημένο στάδιο, ο άντρας μπορεί να επαναλάβει τη βασική αυτή τεχνική και όταν εισέλθει, μόνο που αυτή τη φορά μετακινεί το μόριό του στα τοιχώματα και κάνει τις κυκλικές κινήσεις όσο βρίσκεται μέσα. Η κλασική στάση για να γίνει αυτό θέλει τον άντρα από κάτω και τη γυναίκα από πάνω του κι αντικριστά. Μπορεί όμως να εφαρμοστεί και σε άλλες στάσεις με το ίδιο αποτέλεσμα.
Συμπερασματικά, η τεχνική Kunyaza δεν προϋποθέτει ούτε δύσκολες στάσεις, ούτε μυστήρια κόλπα, ούτε διαλογισμό. Σίγουρα, βέβαια, χρειάζεται εξάσκηση, υπομονή κι επιμονή, αλλά με τέτοιες υποσχέσεις φαίνεται ν’ αξίζει την προσπάθεια. Τι λέτε;
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
