Ξύπνησες, είναι πρωί και προφανώς κοιτάς πρώτα το κινητό σου. Να τσεκάρεις μηνύματα , φωτογραφίες, mails. Όχι, δικέ μου, δε σε κρίνω καθόλου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό στην εποχή που ζούμε, της υπέρμετρης τεχνολογικής ανάπτυξης, των smartphones και των gadgets. Της εποχής που όλα κρύβονται πίσω από μια συσκευή, που το φλερτ και το πάθος, οι φιλίες κι η αγάπη κρύβονται πίσω από μηνύματα, e-mails και τηλέφωνα.

Ρε ξυπνήστε λίγο όλοι σας, όλοι μας. Δε γίνεται να βάλεις το πάθος πίσω από μια οθόνη. Το «δύο έργα σεξ, η αίθουσα κλιματίζεται» πάει, πέρασε, τελείωσε, ξέπεσε. Ούτε χωράει η προστυχιά μέσα σε μηνύματα. Δε φτιάχτηκε γι’ αυτό. Χαλάς τον όρο, ρε γαμώτο, τον ξεφτιλίζεις. Τον γαμάς.

Πώς είναι δυνατόν να φτιάχνεσαι με γράμματα; Πώς είναι δυνατόν να τη βρίσκεις με μηνύματα και μόνο; Ποια είναι η λογική αυτή πίσω απ’ τα μηνύματα περί σεξ; Το sexting δεν είναι λύση, δικέ μου, σε κανένα πρόβλημα παρά μιαν άλλη πτυχή του ίδιου του προβλήματος. Δε γίνεται να παραπονιέσαι για την εποχή του δύσκολου σεξ και του ανικανοποίητου σεξ κι απ’ την άλλη να κρύβεις το συναίσθημα αυτό όλο πίσω από μια οθόνη. Αλήθεια σας αρέσει η πράξη αυτή; Η σεξουαλική επαφή χωρίς πραγματική επαφή; Το σεξ διαμέσου του κινητού σας; Ή στην τελική το σεξ με το κινητό σας;.

Αλήθεια, δεν μπορώ να σας καταλάβω. Μου φαίνεται αδιανόητο ένα τόσο παθιασμένο συναίσθημα, όπως αυτό της κάβλας, που θέλει ή μάλλον απαιτεί την επαφή για να κορυφωθεί, να μοιράζεται μέσω μιας χρωματιστής και κρύας οθόνης. Για πείτε μου δηλαδή εσείς οι υπέρμαχοι της τακτικής αυτής, πόσο αισθησιακό είναι να γαμάς χωρίς να ακουμπάς και πόση ευχαρίστηση δίνει να καβλώνεις για κάποιον άλλο, να τελειώνεις για κάποιον άλλο κι αυτός για σένα και να μην το βλέπετε; Θα μου πεις πως πλέον υπάρχουν κάμερες κι ο θεσμός αυτός έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Αλλά και πάλι μήπως, λέω μήπως είστε κατά βάθος και λίγο ηδονοβλεψίες; μήπως γουστάρετε να βλέπετε παρά να κάνετε;

Βέβαια δεν είμαι εδώ για να κρίνω κανέναν παρά να πω τη γνώμη μου, αλλά και πάλι δε θα πάψω να υποστηρίζω πως σαν το σεξ, το σωστό, το αληθινό, το χειροπιαστό, το παραδοσιακό, ξέρεις μωρέ αυτό που θέλει δύο άτομα στον ίδιο χώρο και την πράξη ενεργή, παθητική κι αληθινή, δεν υπάρχει. Τίποτα δε συγκρίνεται με το σεξ που βγάζει πάθος, που βλέπεις τον άλλο στα μάτια, που χαϊδεύεις το σώμα του, που νιώθεις την ανάσα να σε καίει και τη θερμοκρασία να σε ιδρώνει, τα χείλη να τρέμουν και τα μάτια να μη χορταίνουν.

Αυτό, δικέ μου, αξίζει να το ζεις κι αυτό να ψάχνεις. Από αυτό φτιάχτηκες κι εσύ, το επακόλουθο μιας κάβλας της στιγμής είμαστε όλοι μας, όχι ενός μηνύματος στο κινητό. Μην το χαλάς. Κάποιες αξίες στη ζωή πρέπει να μένουν σταθερές, τουλάχιστον στη βάση τους.

Η κοινωνία μπορεί να προχωρά, η τεχνολογία επίσης, το σεξ όμως, φίλε, είναι ίδιο αιώνες ολόκληρους, μην το χαλάς γιατί δεν έχεις τα κότσια να μιλήσεις πρόστυχα πρόσωπο με πρόσωπο. Βρες καλύτερα το θάρρος παρά να βεβηλώνεις τον ορισμό του σεξ για μία ανασφάλεια προσωπική.

Καλύτερα να έχεις μώλωπες και γρατσουνιές από μια νύχτα βαρβάτου σεξ παρά πιάσιμο στη μέση και τενοντίτιδα απ’ το γράψιμο. Διάλεξε και πάρε.

 

Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη