Στο κρεβάτι κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του φετίχ -το αν τα παραδέχεται δημόσια ή τα κρύβει ακόμη κι από τον εκάστοτε παρτενέρ του είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Άλλοι τη βρίσκουν με πιο «συνηθισμένα» κι άλλοι με πιο “extreme”. Γούστα είναι αυτά και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο μπήκαν τα εισαγωγικά και στις δύο λέξεις, αφού όσα κάποιος βρίσκει συνηθισμένα, γι’ άλλον είναι extreme, αλλά και το αντίστροφο.
Σήμερα λοιπόν θ’ ασχοληθούμε μ’ ένα εξ’ αυτών το οποίο -συγκριτικά με άλλα- ανήκει σ’ αυτά που ακούμε συχνότερα. Μαντεύετε σε ποιο αναφέρομαι; Στο φετίχ με τα πόδια ασφαλώς και συγκεκριμένα στις πατούσες, αφού είναι πολλά τ’ άτομα που αγαπούν αυτό το σημείο του σώματος και φροντίζουν να περιποιούνται ιδιαίτερα τα πόδια των παρτενέρ τους -πάντα συναινετικά- όταν βρεθούν στο κρεβάτι.
Αυτήν την προτίμηση κι αδυναμία πολλών ατόμων, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί ο Patrick Nielson, δημιουργώντας το πρώτο -πασίγνωστο πλέον- site με σχετικές φωτογραφίες, δηλαδή με φωτογραφίες ποδιών. Συνέλαβε την ιδέα το 2019 κι ως το 2020 είχε ήδη δημιουργήσει το site, το οποίο πλέον ξεπερνά τους 1.000.000 χρήστες παγκοσμίως -ναι καλά διαβάσατε. Ο ίδιος μάλιστα σε συνέντευξή του, απαντώντας στην ερώτηση «τι νομίζεις ότι είναι αυτό που κάνει την επιχείρησή σου να ξεχωρίζει», ανέφερε «Νομίζω ότι η ίδια η ιδέα μας κάνει να ξεχωρίζουμε. Κάθε φορά που αναφέρω το site σε κάποιον, γελάει ή σοκάρεται, ενώ πάντα ακολουθεί η ερώτηση αν είναι πραγματικό αυτό το πράγμα, στο οποίο απαντώ ναι. Όχι μόνο είναι αληθινό, αλλά έχει μεγάλη επιτυχία. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε συνειδητοποιούν ότι μπορούν να βγάλουν χρήματα από τα πόδια τους κι εκπλήσσονται όταν συνειδητοποιούν ότι υπάρχει ένας ολόκληρος ιστότοπος που έχει κατασκευαστεί για αυτό.» (Πηγή)
Πώς όμως λειτουργεί αυτός ο ιστότοπος; Πώς μπορεί κανείς να γίνει μέλος με σκοπό την πώληση φωτογραφιών; Ας τα πάρουμε όλα με τη σειρά για να μας λυθούν οι απορίες και να δούμε στο κάτω-κάτω αν μας συμφέρει ν’ αλλάξουμε επαγγελματική πορεία και να στρέψουμε την καριέρα μας προς τα εκεί.
Αυτό που χρειάζεται αρχικά να κάνει ο ενδιαφερόμενος είναι να δημιουργήσει έναν λογαριασμό χρήστη στον ιστότοπο, όπου ζητούνται το ονοματεπώνυμο, ένα mail, ένας κωδικός πρόσβασης κι οι δύο όψεις της ταυτότητας του για να γίνει η επαλήθευση ότι πρόκειται για αληθινό κι ενήλικο άτομο. Ασφαλώς η ταυτότητα χρησιμοποιείται μόνο για την ταυτοποίηση, αφού οι φωτογραφίες του κάθε μέλους δημοσιεύονται ανώνυμα. Ελπίζω μόνο να έχουν κανένα σοβαρό firewall γιατί έτσι και χακαριστεί η βάση δεδομένων τους, θα κλείσουν σπίτια και μάλιστα πολλά.
Επίσης, και προκειμένου το κάθε μέλος να λαμβάνει τις αμοιβές του από τις φωτογραφίες του που αγοράζονται, χρειάζεται να φτιάξει έναν λογαριασμό στο “Paxum”. Οπότε η επόμενη απορία που γεννάται είναι αν τα έσοδα απ’ αυτήν την αγοραπωλησία πρέπει να δηλώνονται στο κράτος; Η απάντηση του ιστότοπου είναι ότι αν κάποιος είναι κάτοικος Αμερικής και βγάζει πάνω από 600$ τον χρόνο, του στέλνει το site την ειδική φόρμα που πρέπει να συμπληρωθεί και να υποβληθεί στο κράτος. Αν πάλι το μέλος είναι εκτός Αμερικής, είναι ο ίδιος υπεύθυνος ν’ ακολουθήσει την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία του κράτους του. Καταλαβαίνετε λοιπόν ποια είναι ουσιαστικά η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα όσον αφορά στη χώρα μας.
Αν έχετε την απορία αν υπάρχουν κρατήσεις από το ίδιο το site, ασφαλώς κι υπάρχουν. Οι κρατήσεις διαφοροποιούνται από την επιλογή λογαρισμού που έχει κάνει το κάθε μέλος, basic ή premium, όπου είναι αντίστοιχα 10% και 15%. Αυτό σημαίνει ότι το 90% και το 85% των εσόδων, ανά περίπτωση, πηγαίνουν στην τσέπη του πωλητή-μέλους.
Και ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους δύο τύπους λογαριασμού πέρα από το ποσοστό κράτησης; Στον βασικό τύπο το κάθε μέλος μπορεί ν’ ανεβάσει έως 50 φωτογραφίες, ενώ στον premium μπορεί ν’ ανεβάσει έως 100. Eπίσης υπάρχει διαφορά στα ποσά των συνδρομών που πληρώνει το κάθε μέλος, αφού στον πρώτο τύπο πληρώνει 4,99$ τον μήνα ή 14,99$ τον χρόνο ή 40$ εφ’ όρου ζωής, ενώ στον δεύτερο τύπο τ’ αντίστοιχα ποσά είναι 14,99$, 29,99$ και 80$.
Αφού λοιπόν έχουμε δει τα διαδικαστικά, ας περάσουμε και στο κυρίως θέμα που δεν είναι άλλο από το πώς ανεβάζει κανείς περιεχόμενο. Το κάθε μέλος λοιπόν δημιουργεί άλμπουμ φωτογραφιών, τα οποία μπορούν ν’ αγοράσουν οι υποψήφιοι αγοραστές. Δίνεται όμως και μια επιπλέον δυνατότητα στους αγοραστές, να στείλουν δηλαδή συγκεκριμένο αίτημα -κάποια συγκεκριμένη προτίμηση παρουσίασης, πόζας, background κι οτιδήποτε άλλο στο οποίο αρέσκεται-προς τον πωλητή. Το αν θα υλοποιηθεί το εκάστοτε αίτημα βέβαια είναι καθαρά στο χέρι αυτού που πουλά τις φωτογραφίες, αφού μπορεί να το δεχθεί ή να το απορρίψει.
Ας περάσουμε όμως και στο παρασύνθημα, δηλαδή σε ποια τιμή μπορεί να πουληθεί μία φωτογραφία με τα πατουσάκια. Το σύνηθες ποσό που διατίθεται κάποιος να πληρώσει για μία και μόνο φωτογραφία είναι 5-20$, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις όπου καταβάλλονται μεγαλύτερα ποσά. Κάντε λοιπόν τις πράξεις για να μη σας τις φέρω έτοιμες και σοκαριστείτε, με το πόσα χρήματα μπορεί να βγάλει κάποιος φωτογραφίζοντας τα πατουσίνια του.
Κλείνοντας ν’ αναφέρω ότι, όπως υπάρχουν θερμοί υποστηρικτές της εν λόγω διαδικασίας και του site συνεπώς, αφού είτε ανήκουν σε χρήστες που ικανοποιούν το φετίχ τους, είτε σε μέλη που κερδίζουν χρήματα ή και σε άτομα που δεν έχουν -ακόμη τουλάχιστον- ασχοληθεί αλλά είναι γενικά ανοιχτοί στην ιδέα, έτσι υπάρχουν και πολλοί που είναι εντελώς κατά και δε θέλουν ούτε ν’ ακούν γι’ αυτό.
Όπως είπα και στην αρχή «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα».
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
