Χωρίς ουσιαστική πληροφόρηση γύρω απ’ τα εθνικά (κυρίως) αλλά και τα πολιτικά κι αθλητικά ζητήματα της χώρας πρόκειται να μείνουν οι πολίτες της Αθήνας το διήμερο 27 και 28 Φλεβάρη εφόσον οι οδηγοί ταξί ανεβάζουν χειρόφρενα και συμμετέχουν στην 48ωρη του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ).

Εκτός της απεργίας θα υπάρξει συγκέντρωση που θα κορυφωθεί με πορεία διαμαρτυρίας προς το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, με τους οδηγούς ταξί της Αθήνας ν’ απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα προς τους συναδέλφους τους σ’ όλη τη χώρα να δράσουν αντίστοιχα.

Κάποιες απ’ τις αξιώσεις και τα αιτήματα των απεργών έχουν μια λογική ή έστω βγάζουν νόημα. Κάποια άλλα είναι βγαλμένα από όνειρα (εγωιστικής) θερινής νυχτός. Αφήνουμε εσάς να κρίνετε.

Ο κλάδος ζητά:

  • Ελεύθερη διέλευση στις λεωφορειολωρίδες για τα έμφορτα ταξί.
  • Απάντηση από την κυβέρνηση, «γιατί αφήνει παράνομες εφαρμογές που χρησιμοποιούν είτε ταξί, είτε Ε.Ι.Χ να μην πληρώνουν κανένα φόρο, να βγάζουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, αφήνοντας στους νόμιμους επαγγελματίες αυτοκινητιστές μόνο φορολογικά βάρη».
  • Αναπροσαρμογή προκαθορισμένης τιμής για την διαδρομή Αεροδρόμιο Αθηνών – Κέντρο πόλης από 40 ευρώ σε 45 ευρώ (τιμολόγιο 1) και από 55 ευρώ σε 60 ευρώ (τιμολόγιο 2).
    Μόνιμη παραμονή του συντελεστή Φ.Π.Α στις υπηρεσίες ταξί στο 13%.
  • Άρση της υποχρεωτικότητας ταξινόμησης νέων αυτοκινήτων Ταξί μόνο μηδενικών ρύπων από το 2026. Η πρόταση του ΣΑΤΑ είναι να μετατεθεί αυτή η υποχρέωση για το 2035.
  • Νομοθετική ρύθμιση για την ειδική άδεια και αναπροσαρμογή ποινολογίου.

 

Εμάς η βασική μας έννοια είναι όλες αυτές οι βαθυστόχαστες συζητήσεις που θα στερηθούμε εκείνο το διήμερο. Ας είναι. Ευκαιρία για να ανοίξουμε καμιά εγκυκλοπαίδεια.