Αν κάποιος παρακολουθήσει την πορεία του Πέτρου Φιλιππίδη στη σκηνή και στο εδώλιο, ίσως καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ηθοποιός δεν αφήνει ποτέ τον δραματικό του εαυτό να… ξεκουραστεί. Στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο, σήμερα το πρωί η ατμόσφαιρα θύμιζε περισσότερο πρόβα αρχαίας τραγωδίας παρά σοβαρή δικαστική διαδικασία.
Η καταγγέλλουσα –που με εμφανή κούραση προσπαθούσε να περιγράψει τη φρίκη του περιστατικού– δέχτηκε «βροχή» ερωτήσεων, ενώ ο Φιλιππίδης, που δεν άντεξε -όπως φαίνεται- τη μαρτυρία της, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σηκώθηκε όρθιος κι άρχισε να φωνάζει. Μέσα στις δηλώσεις που ακολούθησαν για τα «άδικα ψεύδη» που τον οδήγησαν στη φυλάκιση, αναρωτήθηκε «πόσο πια θα ξεφτιλιστώ;». Μια απορία που, ομολογουμένως, φαίνεται ρητορική.
Τι ακριβώς συνέβη
Το ζήτημα που εξετάστηκε ήταν η απόπειρα βιaσμού το 2010, με την πρώτη καταγγέλλουσα να περνάει από ανάκριση από τη συνήγορο υπεράσπισης του Φιλιππίδη, Κυριακή Πακιρτζίδου. Η γυναίκα περιέγραψε πώς ο ηθοποιός τη στρίμωξε στο καμαρίνι του θεάτρου, πέφτοντας πάνω της και θωπεύοντάς τη, ενώ εκείνη προσπάθησε να ξεφύγει. Έπειτα, ήρθε το πραγματικά γελοίο της υπόθεσης, με την υπεράσπιση του Φιλιππίδη να επιστρατεύει ιατρική γνωμάτευση, για να αποδείξει ότι, επειδή η καταγγέλλουσα είναι μικροκαμωμένη, δε θα μπορούσε να αντέξει το βάρος του κατηγορούμενου χωρίς να έχει τραυματιστεί. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι συνήγοροι του Φιλιππίδη προσέθεσαν μια ακόμα δόση έντασης, με ερωτήσεις σε υψηλούς τόνους, διαρκείς διαμαρτυρίες για τους «ασεβείς» κατηγόρους και, φυσικά, την αθωότητα του κυρίου Φιλιππίδη που για «ψέμματα» βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα.
Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω και κατά τη διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας, ο κατηγορούμενος πετάχτηκε όρθιος στη μέση της δίκης, και με φανερή αγανάκτηση, δήλωσε: «Εγώ ένα χρόνο ήμουν στη φυλακή για μια κυρία που είπε ψέματα και μετά αθωώθηκα. Δεν έχω μιλήσει πέντε χρόνια τώρα και μιλάνε οι κύριοι συνήγοροι (σ.σ. προς υποστήριξη της κατηγορίας) για ευπρέπεια και ευγένεια. Ας θυμηθούν οι κύριοι αυτοί πώς αντιμετώπισαν την Ελπίδα Νίνου όταν κατέθεσε (σ.σ. σε πρώτο βαθμό). Είναι ντροπή να μιλάνε μπροστά μου για ταλαιπωρία, γιατί όλα αυτά που λένε είναι ψέμματα. Πόσο πια θα ξεφτιλιστώ;» Στη συνέχεια αποχώρησε φανερά εκνευρισμένος από την αίθουσα, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του.
Από την άλλη, η καταγγέλλουσα δήλωσε ότι αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά κουραστική και πως δεν αντέχει να συνεχίσει για πολλές ακόμη δικάσιμους. Οι δικηγόροι της εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για την αγενή στάση της υπεράσπισης, που δείχνει να έχει υιοθετήσει την τακτική της συνεχούς αμφισβήτησης και της αποδόμησης.
