Καθώς η Gen Z αρχίζει να διεκδικεί μια θέση στον εργασιακό χώρο, τα πράγματα δεν είναι όσο ρόδινα θα περίμενε κανείς. Νέοι πτυχιούχοι με όρεξη και δεξιότητες βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα εργασιακό περιβάλλον που μοιάζει ξεπερασμένο και -ας το πούμε απλά- «δύσκολο». Οι εργοδότες είναι διστακτικοί και φαίνονται ανήσυχοι για τη νέα γενιά, λόγω φήμης ότι η Gen Z είναι πιο ευαίσθητη στην κριτική, δυσκολεύεται στην επικοινωνία και δεν έχει την κλασική «εργασιακή ηθική» που περιμένουν. Eίναι όμως έτσι, ή απλά δεν ανέχονται τον εκφοβισμό που έφαγαν στη μάπα όλοι οι προηγούμενοι;
Η πρόσφατη έκθεση της Intelligent αποκάλυψε ότι περίπου ένας στους έξι εργοδότες δηλώνει επιφυλακτικός στην πρόσληψη ατόμων από τη γενιά Z, κυρίως λόγω της εντύπωσης ότι είναι επιρρεπείς στις προσβολές και ότι δυσκολεύονται να δεχτούν εποικοδομητική κριτική. Περισσότεροι από τους μισούς πιστεύουν ότι η γενιά Z δεν έχει την εμπειρία και τη διάθεση που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις του χώρου εργασίας. Με δυο λόγια, υπάρχει προβληματισμός στο κατά πόσο κι αν θα μπορούν να κουμαντάρουν εργασιακά τη γενιά αυτή, η οποία φαίνεται να μιλάει, να διεκδικεί και να υπερασπίζεται την αξιοπρέπειά της.
Οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες
Κατά τη λέκτορα Holly Schroth από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, η Gen Z επικεντρώθηκε περισσότερο στις εξωσχολικές δραστηριότητες για να ενισχύσει το προφίλ της κατά τη διάρκεια των σπουδών της, παρά στην απόκτηση εμπειρίας εργασίας. Έτσι, οι νέοι πτυχιούχοι συχνά φτάνουν στον πρώτο τους εργασιακό χώρο με προσδοκίες που, αν μη τι άλλο, απέχουν από την πραγματικότητα του «κλασικού» εργασιακού περιβάλλοντος. Λείπουν από πολλούς τα εργαλεία που χρειάζονται για την πλοήγηση στην καθημερινότητα της δουλειάς, όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, οι δεξιότητες επικοινωνίας και η εθιμοτυπία του γραφείου.
Η Schroth υπογραμμίζει ότι τα «αφεντικά» καλούνται πια να λειτουργούν και ως καθοδηγητές, για να καλύψουν αυτό το κενό δεξιοτήτων. Η προσέγγιση των εταιρειών όμως παραμένει διττή: από τη μία πλευρά είναι πρόθυμες να προσεγγίσουν νέα ταλέντα, από την άλλη, προτιμούν να επενδύσουν το λιγότερο δυνατό χρόνο για να τους προετοιμάσουν για τις καθημερινές προκλήσεις του εργασιακού χώρου.
Γιατί οι gen z-ers απολύονται τόσο γρήγορα;
Εντυπωσιακά, πάνω από τις μισές εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι απέλυσαν πρόσφατα κάποιον νέο πτυχιούχο που μόλις είχαν προσλάβει. Η λίστα με τις αιτίες περιλαμβάνει την έλλειψη κινήτρων, τον χαμηλό επαγγελματισμό και τις κακές δεξιότητες επικοινωνίας. Για πολλούς εργοδότες, η Gen Z φέρνει ένα νέο στυλ στη δουλειά που μερικές φορές συγκρούεται με τις παραδοσιακές αντιλήψεις για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας εργαζόμενος. Μήπως όμως αυτό σημαίνει ότι ο εργασιακός χώρος έχει μείνει σε ένα παλιακό σύστημα που -ευτυχώς- δεν περνάει πια κι οι άνθρωποι θέλουν να ξεφύγουν από τη λογική “ζω για να δουλεύω”;
Ο Huy Nguyen, επικεφαλής σύμβουλος στην Intelligent, επισημαίνει ότι οι νέοι πτυχιούχοι συχνά εκπλήσσονται όταν βλέπουν ότι η δουλειά δεν είναι τόσο αυστηρά δομημένη όσο το σχολείο ή το πανεπιστήμιο. Η πίεση της αυτονομίας και η προσαρμογή στις πολιτισμικές δυναμικές του χώρου εργασίας αποτελούν μεγάλες προκλήσεις για όσους δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα.
Οι κριτικές που δέχεται η Gen Z για την «έλλειψη εργασιακής ηθικής» και εργατικότητας, δείχνουν τη σύγκρουση δύο κόσμων. Η γενιά αυτή μεγάλωσε σε μια εποχή με συνεχείς τεχνολογικές εξελίξεις, με έμφαση στη διαφορετικότητα και τη νοητική ευημερία. Είναι φυσικό λοιπόν να έχουν διαφορετική οπτική, επιζητώντας όχι μόνο μία δουλειά, αλλά και μία θέση εργασίας που σέβεται το προσωπικό τους όριο και τους επιτρέπει να ευημερούν ψυχικά.
Οι νέοι της Gen Z εισέρχονται σε έναν εργασιακό χώρο με δομές που μοιάζουν με κάτι βγαλμένο από προηγούμενο αιώνα και συχνά αντιμετωπίζονται με προκατάληψη. Αυτή η γενιά αποτελεί πάνω από το 25% του εργατικού δυναμικού και φέρνει νέα δυναμική και ψηφιακές δεξιότητες στον εργασιακό χώρο. Οι εταιρείες που επιλέγουν να επενδύσουν στην κατάρτιση και υποστήριξη της Gen Z πιθανότατα θα διαπιστώσουν ότι έχουν πολλά, πάρα πολλά να μάθουν από εκείνους και πως αν ξεφύγουν λίγο από τη στενομυαλιά πως μια επιχείρηση πρέπει να δουλεύει up-down, πολύ ομορφα πράγματα μπορεί να συμβούν.
Στην τελική, τι κατάλαβαν κι οι προηγούμενοι, που δεν τους έβλεπε το σπίτι τους; Τι μας κέρδισε η τελειομανία και η ενοχή της ξεκούρασης πέρα από αυτοάνοσα και διαταραχές άγχους; Μάλλον τίποτα κι η gen z το ξέρει αυτό καλά.
