Κάθε ερωτευμένος και μια απορία. Κάθε απορία κι ένα απωθημένο, μια δυσκολία έκφρασης, ένα ανοιχτό τραύμα, ένα πείσμα ή μια ανάγκη για να αποκωδικοποιήσουμε τον έρωτα. Τόσο, που ως και στην τεχνητή νοημοσύνη καταλήξαμε, αυτή το φορά ρωτώντας για μια διαχρονικά ανεξήγητη κι όμως τόσο συνηθισμένη συμπεριφορά:
Σημείωση: Εν τω μεταξύ το βλέπεις πως ακόμα κι η τεχνητή νοημοσύνη σου εξηγεί ότι πας να φας το κεφάλι σου χωρίς κανέναν λόγο, γιατί και να θέλει δεν μπορεί να τον βρει.
Καταλαβαίνει την ερώτηση, αλλά έχοντας διαθέσιμη ένα τρις πληροφορίας από την αρχή της ψυχανάλυσης ως και το 2019, συμπεραίνει πως φταίει η συνήθεια, το κομπλεξιλίκι και οι αυτοκτονικ3ς τάσεις, σε ελεύθερη παντα μετάφραση. Πολύ ελεύθερη.
Ακολουθεί ερώτηση κρίσεως:
ΥΓ: Δε θα διστάσω.
