Μια σοκαριστική είδηση έσκασε μύτη πριν λίγες ημέρες, όταν η ΠΑΕ Βόλος έβγαλε μια ανακοίνωση για τη λύση του συμβολαίου του ποδοσφαιριστή Dominik Kruzliak, μετά από λάθος που έκανε στον αγώνα με την ΑΕΚ και με το σκορ στο 2-2, έκανε χέρι μέσα στην περιοχή του Βόλου, μετά από κεφαλιά του Μουκουντί και χάρισε πέναλτι στην αντίπαλη ομάδα, λίγο πριν τη λήξη του αγώνα, που προκάλεσε την ήττα της ομάδας του. Η ανακοίνωση ήταν η εξής: «H ΠΑΕ Βόλος ανακοινώνει την κοινή συναινέσει λύση του συμβολαίου της με τον Ντομινίκ Κρούζλιακ. Δεν του ευχόμαστε καλή συνέχεια, αλλά σίγουρα θα τον θυμόμαστε.»
Κι αν κάποιοι συμφωνούν, επαινούν ή δε βρίσκουν τίποτα αφύσικο στην παραπάνω πρόταση, τότε να τους πούμε πως είναι βαθιά νυχτωμένοι, φανατισμένοι κι απολίτιστοι. Βγαίνουμε στα εξωτερικά και καυχόμαστε για τον ελληνικό πολιτισμό και το αθλητικό μας πνεύμα από αρχαιοτάτων χρόνων και δεν είμαστε ικανοί να δείξουμε ούτε τον στοιχειώδη επαγγελματισμό κι ευγένεια.
Αρχικά, ας μιλήσουμε για το γεγονός πως ένας αθλητής απολύθηκε, επειδή έκανε ένα λάθος. Σοβαρό για το επάγγελμά του; Ναι! Βλαπτικό για τη φήμη του; Ναι! Που επηρέασε σημαντικά την τροπή του αγώνα; Ναι! Αλλά ούτε ο πρώτος, αλλά ούτε και ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που χάρισε πέναλτι. Αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι είτε παίζεις ποδόσφαιρο στην ΠΑΕ Βόλου, είτε είσαι ο Πελέ.
Κανένας αθλητής δε θα έπρεπε να αποδεσμεύεται για ένα και μόνο και λάθος, ούτε και να αποκαρδιώνεται με τέτοιο τρόπο από τους οπαδούς αλλά και την ίδια την ομάδα του. Δεν είναι αυτό το αθλητικό ιδεώδες που μας δίδαξαν οι αρχαίοι και μάλλιασε η γλώσσα τους. Δεν είναι αυτό το αθλητικό ιδεώδες που θέλουμε να αντιπροσωπεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό κατ’ επέκταση.
Βέβαια, ακόμα και στην περίπτωση που η διοίκηση της ομάδας είναι τόσο αμείλικτη κι έκρινε πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνεργασία με τον παίκτη, ο ελάχιστος σεβασμός προς το πρόσωπό του είναι απαραίτητος. Πρώτον, γιατί δείχνει σεβασμό στην ίδια την επιλογή της ομάδας να τον δεσμεύσει με συμβόλαιο, δεύτερον για να τιμήσουν έστω και προσχηματικά τη συνεργασία τους, τρίτον για τη συνολική εικόνα του συλλόγου και τη διατήρησης μιας αξιόλογης φήμης και τέταρτον για να μην αποτρέψουν, μελλοντικά, άλλους αθλητές να συνεργαστούν μαζί τους.
Μάλιστα, με αφορμή την απόλυση Kruzliak, ο Πολωνός μπακ-χαφ Γιακούμπ Κούζντρα, ο οποίος μπήκε στην ομάδα τον Ιανουάριο του 2022, ανέφερε πως δέχτηκε ανάλογη συμπεριφορά από τον πρόεδρο της ομάδας, Αχιλλέα Μπέο, καθώς έδωσε εντολή να απομακρυνθεί, λόγω του ότι έσπασε το χέρι του σε φιλικό παιχνίδι: «Αυτή η ομάδα με τιμώρησε αφήνοντάς με εκτός, επειδή χτύπησα το χέρι μου σε ένα φιλικό παιχνίδι, τρεις εβδομάδες αφού χτύπησα το συμβόλαιό μου. Αργότερα, ο πρόεδρος ζήτησε να μου τερματίσουν το συμβόλαιο», έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter ο Κούζντρα.
Η συγκεκριμένη στάση τους θα μπορούσε να πει κανείς πως φανερώνει το μέγεθος του φανατισμού και της έλλειψης αθλητικού πνεύματος κι ευγενούς άμιλλας της διοίκησης. Κι αν αυτός είναι ο τρόπος που απευθύνονται στους αθλητές τους σε μια δημόσια ανακοίνωση, δε θα θέλαμε να ξέρουμε τι συνθήκες επικρατούν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Δεν του ευχόμαστε, λοιπόν καλή συνέχεια, και να πέσει, να γκρεμοτσακιστεί και να μην μπορεί να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Μήπως θα χαρούμε κιόλας; Είμαστε όντως τόσο μικροί; Τόσο άξεστοι; Τόσο απαίδευτοι; Κλαίμε κι οδυρόμαστε για τον εξτρίμ οπαδικό φανατισμό που έχει φτάσει σε σημείο να χάνουν τα παιδιά μας τις ζωές τους επειδή υποστήριζαν τον Άρη, την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ και βγαίνουν οι περιφερειακές ομάδες και κάνουν απροκάλυπτα και περήφανα τέτοιες ανεπίτρεπτες δηλώσεις;
Ας προβληματιστούμε λίγο περισσότερο κι ας αναλογιστούμε αν αυτός είναι ο αθλητισμός που θέλουμε να μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου