Το παρασκευιάτικο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάλλον το πιο θορυβώδες πολιτικό γεγονός των τελευταίων μηνών και σίγουρα η χθεσινή, ήταν μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα Παρασκευή από τον μέσο όρο. Κι επειδή κάθε έξοδος που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να καταλήξει σε σφηνάκια, έτσι κι έγινε, με πολλά στελέχη να συνεχίζουν τη βραδιά στα μπουζούκια, πνίγοντας τον πόνο τους στη βότκα, λίγο μετά τη 1 τα μεσάνυχτα. Γιατί ποιος χρειάζεται πολιτική σταθερότητα όταν μπορείς να γιορτάσεις τη διάσπαση με ένα καλό ζεϊμπέκικο και ένα στικάκι γεμάτο ονόματα συνέδρων;
Η Θεοδώρα Τζάκρη λοιπόν μας έδειξε πώς γίνεται σωστά και είπε να το ρίξει έξω, γιατί έτσι γιορτάζουμε εδώ τα ντέρτια μας αφού χωρίσουμε. Μετά από ένα βράδυ έντασης και πολιτικής αναταραχής, η κυρία Τζάκρη επιδόθηκε σε ένα ζεϊμπέκικο τραγουδώντας «Μου ’φαγες όλα τα δαχτυλίδια», δίνοντας μια άλλη νότα σουρεαλισμού σε όσα ζήσαμε χθες βράδυ.
Ο Ματζουράνης τραβάει με τη βία το μικρόφωνο από τη Τζάκρη και την επιπλήττει. #συνεδριο_ΣΥΡΙΖΑ pic.twitter.com/MuYqc7DGmO
— Georghy Zhukov (@GeorghyZhukov) November 8, 2024
Για να μη νομίζετε κάποιοι πονηρούληδες ότι το πάρτι ξεκίνησε εκεί, όμως, το εντυπωσιακό της υπόθεσης ήρθε λίγο νωρίτερα, όταν η ίδια η Τζάκρη ανέβηκε στο προεδρείο για να πάρει τον λόγο και να παραδώσει ένα στικάκι με ονόματα συνέδρων, με τον πρόεδρο του συνεδρίου, Γιάννη Ματζουράνη, να τραβάει το μικρόφωνο με δύναμη από τα χέρια της, κάνοντας την όλη σκηνή να μοιάζει περισσότερο με επεισόδιο του Fame Story και σκηνές απείρου κάλλους με την Άσπα Τσίνα, παρά με πολιτική συνδιάσκεψη.
Κι έτσι, όταν η πολιτική πηγαίνει άπατη, το πάρτι είναι η μόνη απάντηση. Ίσως τα λόγια να είναι περιττά για όσα συνέβησαν χθες το βράδυ και μοιάζει κάτι σαν μονόδρομος το να το ρίχνουμε λίγο στους χορούς και τα πανηγύρια κάνοντας αμήχανο χιούμορ, αλλά είναι απείρως τραγικό μέσα στην κωμικότητά του να βλέπουμε την αντιπολίτευση να καταρρέει με τόσο ακραίο τρόπο, τη στιγμή μάλιστα που το παγκόσμιο σκηνικό απαιτεί υψηλού επιπέδου πολιτικές πράξεις και ξεκάθαρη θέση. Ίσως, τελικά, ο μόνος χορός που έπρεπε να γίνει χθες, να ήταν αυτός του Ζαλόγγου.
