Ο Αλέξης Κούγιας είναι μια προσωπικότητα που έχει προκαλέσει πολλές φορές συζητήσεις – και όχι άδικα. Με τον εκρηκτικό λόγο του και τις αιχμηρές τοποθετήσεις του, έχει βρεθεί στο επίκεντρο τόσο της δημόσιας κριτικής όσο και της αντιπαράθεσης. Ωστόσο, η εικόνα του στα δικαστήρια πρόσφατα και τα σχόλια που ακολούθησαν γύρω από την υγεία του φέρνουν στο προσκήνιο ένα ζήτημα που ξεπερνά τα όρια της κριτικής.
Το να κρίνεις τον Κούγια για τις δηλώσεις ή τις νομικές του πρακτικές είναι αναμενόμενο – και θεμιτό. Το να επιτίθεσαι, όμως, σε έναν άνθρωπο για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, δεν είναι απλώς άστοχο. Είναι χυδαίο. Ανεξάρτητα από το τι έχει πει ή κάνει στο παρελθόν, η υγεία δεν μπορεί να γίνει στόχος για ειρωνείες, εμπάθεια ή, ακόμα χειρότερα, ευχές θaνάτου.
Μετά από την παρουσία του στην Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, όπου υπερασπίστηκε τον Ραζβάν Λουτσέσκου, πλάνα από τις δηλώσεις του προκάλεσαν σχόλια στο διαδίκτυο, με πολλούς να κάνουν υποτιμητικές αναφορές για την εικόνα του. Ο ίδιος απάντησε μέσα από την εκπομπή Happy Day, λέγοντας:
«Η συνέντευξή μου εκεί εδόθη μετά από μία πολύωρη διαδικασία και μετά από μία ολοήμερη παρουσία μου στα δικαστήρια, στο Εφετείο χθες το πρωί. Είναι γνωστό το πρόβλημά μου εδώ και τρία χρόνια. Το αντιμετωπίζω, οι γιατροί μου λένε ότι δεν πρέπει να ανησυχώ και γι’ αυτόν τον λόγο είμαι καθημερινά 10 ώρες στα δικαστήρια και στο γραφείο μου. Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο για το ενδιαφέρον του, αλλά τα πράγματα είναι καλά για εμένα. Δεν έχω αντιληφθεί για ποιον λόγο θα έπρεπε να απέχω από αυτόν τον τρόπο ζωής».
Ο Αλέξης Κούγιας αποκάλυψε στο παρελθόν ότι είχε διαγνωστεί με όγκο κοντά στους λεμφαδένες, ο οποίος αφαιρέθηκε μαζί με τους μισούς λεμφαδένες του. Παρότι ο ίδιος δεν επιθυμεί να επεκταθεί σε λεπτομέρειες, τόνισε ότι το πρόβλημα είναι αντιμετωπίσιμο.
Ακόμα πιο έντονα αντέδρασε ο γιος του, Χρήστος, που με ένα αυθόρμητο ξέσπασμα στα social media υπερασπίστηκε τον πατέρα του, εκφράζοντας την απογοήτευσή του: «Γ…μένη κοινωνία και σιχαμένη νοοτροπία σε αυτή τη χώρα. Να κοροϊδεύεις και να εύχεσαι θάνατο σε άρρωστο άνθρωπο για οπαδικούς λόγους. Να μη σκέφτεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πατέρας, ότι έχει παιδιά που τα διαβάζει και τα ζει. Αυτός είναι ο Έλληνας, αθάνατη Ελλάδα».
Το ζήτημα εδώ δεν είναι αν κάποιος συμπαθεί ή όχι τον Αλέξη Κούγια, ούτε αν συμφωνεί με τον λόγο και τις πράξεις του. Η κριτική για τα επαγγελματικά και τα δημόσια λεγόμενά του είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Το να στοχοποιείται όμως για την υγεία του ή την εικόνα του ξεπερνά το όριο και δεν έχει άλλοθι. Σε μια πολιτισμένη κοινωνία, δεν πρέπει να κανονικοποιείται η χυδαιότητα. Άλλο η κριτική, άλλο η απανθρωπιά.
Η υγεία, είναι ιερή. Και αν δεν μπορούμε να τη σεβαστούμε, τότε το πρόβλημα δεν είναι αυτός που νοσεί, αλλά εμείς.
