Η Μαρίν Λεπέν, η μεγάλη «πατριώτισσα» που διακηρύττει πως θα σώσει τη Γαλλία από τους «διεφθαρμένους», κρίθηκε ένοχη για κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Και κάπως έτσι, το ίδιο άτομο που διαλαλεί πως πολεμά το «σύστημα», φαίνεται πως το εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε, γιατί τι να την κάνεις την εξουσία καλέ αν δε βγάλεις και λίγο κασέρι;
Η μεγάλη ληστεία του ευρωκοινοβουλίου
Η υπόθεση αφορά το αν το κόμμα της, ο Εθνικός Συναγερμός, χρησιμοποίησε ευρωπαϊκά κονδύλια – που προορίζονταν αποκλειστικά για την πληρωμή των συνεργατών των ευρωβουλευτών – ώστε να καλύψει μισθούς κομματικών στελεχών. Με απλά λόγια, αν τα χρήματα που προορίζονταν για δουλειά μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τελικά πήγαν σε άτομα που εργαζόντουσαν για το κόμμα της και όχι για τους πολίτες.
Μαζί με την αρχηγό της γαλλικής ακροδεξιάς, το δικαστήριο έριξε το «καμπανάκι» και σε οκτώ ευρωβουλευτές του κόμματός της, καθώς και δώδεκα βοηθούς τους. Κοινώς, δεν ήταν απλά μια «παρεξήγηση», αλλά κανονική ομαδική δουλειά.
Τι σημαίνει αυτό για τη Λεπέν;
Η εισαγγελική πρόταση μιλάει για ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή, 300.000 ευρώ πρόστιμο και –το καλύτερο– στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για πέντε χρόνια. Με λίγα λόγια, μπορεί να χάσει τη δυνατότητα να βάζει υποψηφιότητα, αφήνοντας έτσι ένα κενό στον κόσμο του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς. Βέβαια, το δικαστήριο δεν έχει ανακοινώσει ακόμα την τελική ποινή.
Η Λεπέν κρίθηκε ένοχη μαζί με 8 ευρωβουλευτές του κόμματός της, καθώς και 12 βοηθούς τους. Η συνολική ζημιά που προκάλεσαν στο ευρωπαϊκό ταμείο υπολογίζεται στα 4,1 εκατομμύρια ευρώ – ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ίδια παρουσιάζεται ως «υπερασπιστής των ταλαιπωρημένων Γάλλων πολιτών».
Το ερώτημα που τώρα απασχολεί τη Γαλλία είναι αν η τελική ποινή θα τη θέσει εκτός πολιτικής. Αν το δικαστήριο αποφασίσει ότι δεν μπορεί να είναι υποψήφια, τότε το ακροδεξιό στρατόπεδο θα βρεθεί σε αναταραχή. Ήδη, το όνομα του Ζορντάν Μπαρντελά, του νεαρού δελφίνου της Λεπέν, ακούγεται ως πιθανός διάδοχος – αλλά το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να κρατήσει ενωμένο το κόμμα χωρίς την «ιστορική ηγέτιδα» του.
Αν, πάλι, τη «γλιτώσει» με μια πιο ήπια ποινή, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μετατρέψει το σκάνδαλο σε αφήγημα καταδίωξης, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως το απόλυτο «θύμα» του διεφθαρμένου συστήματος. Αλλά μην ανησυχείτε, αν τη ρωτήσετε, σίγουρα θα βρει κάποιον άλλο να κατηγορήσει. Τους «γραφειοκράτες των Βρυξελλών»; Τους μετανάστες; Το «βαθύ κράτος»; Τον Μίκυ Μάους; Μένει να το δούμε…
